Biz devrimci anarşistler, 11 yıldan bu yana devletin her saldırısına rağmen gidebildiğimiz her sokağa gittik, toplanabildiğimiz her meydanda toplandık, ulaşabildiğimiz her ezilenin yanında olduk. Çünkü sokak bizdik, meydan bizimdi. Çünkü biz ezilenleriz. Mücadelemizi sadece sokaklarda, meydanlarda, eylem alanlarında sürdürmedik. Mücadelemizi yaşamsal olanın aynı zamanda politik olmasının da farkındalığıyla yaşadığımız evlerde, tartıştığımız toplantılarda, çalıştığımız her yerde sürdürmeye çalıştık. Ancak Devrimci Anarşist Federasyon olarak bunun sonunda istediklerimizi gerçekleştiremedik. Bugün gelinen noktada bunun sorumluluğunu alıyoruz.

Bütün bu süreçte biz de birçok hata yaptık ama hatalarımızda ısrarcı olmadık. Hatamızı kimi zaman kendimiz anladık, kimi zaman yoldaşımız anlattı; hatta kimi zaman bizimle aynı düşüncede olmayan insanların anlatmasıyla anladık. Samimiyetine güvendiğimiz hiçbir insana kulağımızı kapamadık. Ve her şeyden önemlisi hiçbir zaman özür dilemekten çekinmedik, özeleştirimizi verdik, mücadelemize devam ettik. Bu ister sabahın en erken saatlerinde her satırında bizim emeğimizin olduğu gazetemizi dağıtmak olsun, ister kar kış demeden gece yarılarından sabahlara kadar şantiyelerde grevlerde olsun, ister biber gazından göz gözü görmeyen sokaklarda olsun; biz mücadelemizi hep sürdürdük.

Geriye dönüp birbirimize baktığımızda rahatça görüyoruz ki bizi bir araya getiren birçok neden ve değer vardı. Yaşadığımız topraklarda iktidarlar tarafından halklar, kadınlar, işçiler, LGBTİ+’lar katliamlarla, pogromlarla, soykırımlarla, cinayetlerle defalarca yok edilmeye çalışılsa da iktidarlar bütün farklılıkları yok etmeyi başaramadılar. Ama biz milliyetçi ve militarist bu düzenin bir dişlisi olmamaya karar verdik.

Osmanlı Devleti’nin son yıllarından itibaren bu topraklarda varlık göstermeye başlayan anarşist örgütlenmeler Osmanlı Devleti’ni anarşizm karşıtı devletlerarası bir işbirliğine katılmak zorunda bırakacak kadar etkili oldular. Fakat yaşadığımız topraklarda anarşizm etkili bir hareket oluşturabilmek için yıllarca bekledi. Bu süre içerisinde devletin zulüm politikalarına karşı elinden geldiğince bütün muhalifler, devrimciler, özgürlükçüler ses çıkardı. Birçok sol, sosyalist parti kuruldu ama akla gelebilecek her türlü baskıya karşı olanaksızlıklardan çıkarılan olanaklara rağmen yıllar geçse de toplumsal devrimi gerçekleştirecek örgütlenmeye hiçbir hareket ulaşamadı. Devrimci anarşistler olarak biz bu sorunu, hiyerarşi ve otoritede gördüğümüz için sadece bu tespitle yetinmeyerek toplumsal devrimi gerçekleştirebilmek için örgütlenmeler oluşturmaya başladık.

Söz konusu anarşizm, yani insanın insana kul olmadan, hiç kimseden emir almadan ve hiç kimseye tahakküm kurmadan yani iktidarsız ve devletsiz bir yaşam kurmaksa, bize bunun her zaman imkânsız olduğu söylendi. Sistemin bir parçası olmayıp insanın kendisini gerçekleştirmesini sağlayabilecek alanları oluşturmak imkânsızsa, evet biz anarşistler imkânsızı istiyoruz. Dünyanın birçok yerinde anarşistler imkânsız denilen birçok eylemi hatta İberya’da devrimi gerçekleştirdi. Devrim kimileri için bir devletin yönetimini ele geçirmek olabilir ama bizim için devrim bundan çok daha farklı ve yıkmaktan çok daha ötesi. Biz sadece devrimi gerçekleştirmek değil devrimin kendisi olmak istiyoruz, bu nedenle biz en önemli olan şeyin sonuca ulaşmak değil sonuca giden yol olduğunun farkındayız. 

Yolumuza devam ederken aştığımız her tümseğin, girdiğimiz her çukurun, ayağımıza değen her taşın bu yolun bir parçası olduğunu biliyoruz. Bu yolu yürümekten hiç korkmadık. Ve aynı zamanda biliyoruz ki girdiğimiz bu yol, bu tümsekler, bu çukurlar, bu taşlar bizi değiştirecek. Yola başlamadan önce hayal ettiğimiz dünyayı oluşturmaya çalışacağız ancak bu yolda devam ederken başladığımız kişi olarak kalmayacağımızı biliyoruz. Yeni bir dünya kurmak istiyor ve bu dünya için yaşıyoruz.

Bugün anlıyoruz ki “mücadelemize zarar gelmesin” diye mücadelemize zarar verdik. Yoldaşımızı daha fazla görmemiz, yoldaşımıza daha fazla sormamız gerekirken aldığımız cevaplarla yetindik, yetinmek istedik. Yanlış yaptık ve etkili olabileceğimiz zamanda yanlışlarımızla yüzleşmedik. Yanlışlarımızla yüzleşmedikçe onlar görünmez olmadı aksine başka yanlışlara yol açtı. Kavgamızı verdik ama açıkça belirtmek gerekir ki kavgamızı yeterince ve özellikle zamanında vermedik. Özeleştirimizi verdik, veriyoruz. Sorumluluğu kabul ediyoruz. Bunları yazarken her şeye rağmen bir şeyleri de değiştirdiğimize inandığımızı belirtmek isteriz. Ancak ilkelerimizle çeliştik! Yapılan ifşalardan sonra hemen herkes gerçeğin ne olduğunu sorarken söylemek gerekir ki gerçek, bireylerin özellikle kadınların devrimci anarşist bir örgütlenmede yer alırken yaşamaması gereken şiddeti, acıları, üzüntüleri yaşamış olmaları.

Yetersiz olduğunu yapılan ifşalarla ve yeniden değerlendirmelerimizde açık bir şekilde gördüğümüz yaptırımlar sonrasında yeni yaptırımlar uyguladık ama bunlarla yetinmiyoruz. Bugün geldiğimiz noktada Devrimci Anarşist Faaliyet, Lise Anarşist Faaliyet, Anarşist Gençlik’i ve bu örgütlerin kurucu bileşenleri olduğu Devrimci Anarşist Federasyon’u sonlandırıyoruz.

Yaşadığımız topraklardaki örgütlü anarşizmin bu sayfası kapanırken geriye dönüp baktığımızda şimdiye kadar yapmak istediklerimizin küçük bir kısmını yapabildik. Ve sistem hala insanları, doğayı ve tüm yaşamı tahakküm altına almaya devam ediyor. Yukarıda bahsettiğimiz toplumsal sorunlar ve bu sorunları yaratan koşullar varlığını sürdürüyor. Erkek şiddetiyle kadınlar, iş cinayetiyle işçiler katledilmeye devam ediliyor. LGBTİ+’lar cinsel yönelimleri, cinsel kimlikleri sebebiyle yok sayılmaya, nefretle katledilmeye devam ediliyor. Halklar katlediliyor, dilleri yasaklanıyor. Doğa sömürülüyor, katledilmeye devam ediliyor. Otorite ailede, okulda, kışlada insanları baskılıyor. Ezilenler daha fazla eziliyor. Kısaca mücadele ettiğimiz her şey yerli yerinde duruyor.

Anarşizm mücadelesinin örgütlü bir şekilde sürdürülmesi gerektiğini düşünen bizler yıkıntılardan korkmuyoruz; açılan yaralarımızı sarmak, kendimizle ve hatalarımızla yüzleşmek, birbirimizden güç almak, yüreğimizde taşıdığımız dünyayı konuşmak ve iktidarlara karşı mücadele etmek için bir araya gelmekten, birlikte mücadele etmekten vazgeçmeyeceğiz.

ENG: OUR DECLERATION

Revolutionary Anarchist Action was established 11 years ago to carry on the struggle for anarchism in this land as organized way.

We revolutionary anarchists went to every street we could go to, we gathered in every square we could gather, despite every attack of the state for 11 years, we stood by every oppressed we could reach. Because we were the street, the square was ours. Because we are the oppressed. We did not continue our struggle only in the streets, squares and action areas. With the awareness that the vital is also political, we have tried to continue our struggle in the homes we live in, in the meetings we discuss, and wherever we work. However, in the end, we as the Revolutionary Anarchist Federation could not achieve what we wanted. At the point reached today, we take responsibility for this.

We made many mistakes in this whole process, but we did not insist on our mistakes. Sometimes we realized our mistake, sometimes our comrade told us; we even understood it sometimes through the words of people who did not agree with us. We have not closed our ears to any person whose sincerity we trust. And most importantly, we never hesitated to apologize, we gave our self-criticism and continued our struggle. Whether it’s to distribute our newspaper in the early hours of the morning, in which every line is our work, whether it’s during strikes at construction sites from midnight to the morning before it’s snowy or winter, or on the streets that are blinded by tear gas; we have always continued our struggle.

When we look at our past, we can easily see that there were many reasons and values that brought us together. Although the governments tried to eradicate peoples, women, workers, LGBTI+s with massacres, pogroms, genocides and murders in the lands we live in, the governments failed to eradicate all differences. We have decided not to be a cog in this nationalist and militarist order.

Anarchist organizations that started to appear in these lands since the last years of the Ottoman Empire were so effective that they forced the Ottoman Empire to participate in an anti-anarchist interstate cooperation. But in the lands we live in, anarchism has waited years before it can form an effective movement. During this time, all oppositionists, revolutionaries and libertarians raised their voices against the oppression policies of the state. Many left and socialist parties were established, but despite the opportunities that were extracted from impossibilities against all kinds of oppression, no movement could reach the organization that would realize the social revolution, even after years. Since we, as revolutionary anarchists, see this problem in hierarchy and authority, we started to form organizations in order to realize the social revolution by not being satisfied with this determination alone.

We have always been told that it anarchism – establish a life without a man’s servant, without taking orders from anyone and without dominating anyone, without a state and without Power- is impossible. If it is impossible to create spaces that are not part of the system and that can enable people to realize themselves, then yes we anarchists want the impossible. In many parts of the world, anarchists carried out many actions that were considered impossible, even revolution in Iberia. For some, a revolution may be to take over the administration of a state, but for us, revolution is much more than that and much more than destruction. We want to be the revolution itself, not just to realize the revolution, so we are aware that the most important thing is not reaching the result, but the road to the result.

As we continue on our way, we know that every bump we pass, every hole we enter, every stone that touches our feet is a part of this road. We were never afraid to walk this path. And at the same time, we know that this road that we have entered, these bumps, these pits, these stones will change us. We will try to create the world we imagine before we start, but we know that we will not remain the person we started as we continue on this path. We want to establish a new world and we live for this world.

Today we understand that we harmed our struggle by the idea of “we do not want to harm our struggle”. While we should have seen our comrade more and asked our comrade more, we were content with the answers we received, we wanted to be contented. We made mistakes and we didn’t face our mistakes when we could have been effective. Unless we confronted our mistakes, they did not become invisible, on the contrary, they led to other mistakes. We gave our fight, but it should be clearly stated that we did not give our fight enough and especially on time. We gave our self-criticism, we give now. We accept responsibility. While writing these, we would like to state that despite everything, we believe that we have changed something. But we contradicted our principles! While almost everyone is asking what the truth is after the disclosures, it must be said that the truth is that individuals, especially women, have experienced violence, pain and sorrow that should not have been experienced while taking part in a revolutionary anarchist organization.

We have implemented new sanctions after the disclosures we saw them as inadequate and the sanctions we clearly saw in our reassessments, but we are not satisfied with these. At the point we have reached today, we are ending the Revolutionary Anarchist Action, High School Anarchist Action, Anarchist Youth and the Revolutionary Anarchist Federation, of which these organizations are founding components.

While this page of organized anarchism in the lands we live in is closing, when we look back, we have been able to do a small part of what we wanted to do until now. And the system still continues to dominate people, nature and all life. The social problems we mentioned above and the conditions that create these problems continue to exist. Women continue to be killed by male violence and workers by occupational murder. LGBTI+s continue to be ignored and murdered with hatred because of their sexual orientation and gender identity. Peoples are slaughtered, their languages are banned. Nature is exploited, it continues to be slaughtered. Authority oppresses people in family, school, barracks. The oppressed are oppressed even more. In short, everything we struggle against remains in its place.

Those of us who think that the struggle for anarchism must be carried on in an organized way are not afraid of the ruins; We will not stop coming together and fighting together to heal our wounds, to face ourselves and our mistakes, to gain strength from each other, to talk about the world we carry in our hearts, and to fight against the Powers.

Açıklamamızdır yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Federasyonun kurucu bileşenlerinden Devrimci Anarşist Faaliyet içerisinde şiddet uygulayan Serkan Bayrak’a yönelik geç kalan bir eleştiri-özeleştiri-yaptırım süreci işletilmiştir. Yapılan ifşaların ardından, işletilen bu süreci tekrar gözden geçirdiğimizde, bireylerde oluşan zararları gidermek ve Serkan Bayrak’a uyguladığımız yaptırımlar noktasında yetersiz kaldığımızı görüyoruz. 

Anarşist bir örgütlenmenin en önemli mekanizması karar alma süreçleridir. Bu süreçlerde mücadeleye ilişkin kararlar; tüm bireylerin katılımıyla, hiçbir bireyin birbirini yadsımadığı ve sonsuz söz hakkının bulunduğu doğrudan demokratik yöntemlerle alınır. 

Geçmiş dönemde Serkan Bayrak’a uygulanan yaptırım, süreli olarak bu karar alma süreçlerinden çıkarmak olmuştur. Bu süre boyunca Serkan Bayrak gözlemlenmiş ve bu yaptırım, gözlemlere dayanarak kademeli olarak sonlandırılmıştır. Tüm bunların, geçmiş dönemde örgütten ayrılmış ve şiddete maruz kalmış bireylere aktarılmaması, en büyük eksiklerimizden birisi olmuştur.

İçerisinde bulunduğumuz yeniden değerlendirme sürecinde, yapılan ifşalara ilişkin herhangi bir şekilde gerçeklik tartışmasına girmiyoruz. İfşa metinlerinde bahsi geçen beyanları dikkate alıyor ve bu süreçlerden etkilenen bütün bireylerden özür diliyoruz. Erkek şiddetine karşı etkin mücadele edilmemesi durumunun sorumluluğunu alıyoruz.

Anarşizmin toplumsal kavrayışı ve perspektifi, şiddeti ve şiddeti ortaya çıkaran koşulları tümüyle sonlandırmayı gerektirir. Bu sebeple Federasyon olarak öncelikle bu gerekliliği gözeterek değerlendirmemizi sürdürüyoruz. Şiddetin tekrar özeleştirisini vererek işlettiğimiz değerlendirmelerimiz gereğince Serkan Bayrak’ın örgütümüzle ilişkisinin kesildiğini bildiriyoruz. 

Örgütlü mücadelemizin bu kararıyla ve yıllardır farklı konularda belirli dönüşümler yaşamış olmanın gücü ile Federasyon, birçok amacın yanında kurucu bileşenlerinden olan Devrimci Anarşist Faaliyet içerisinde yapılan hataları tekrarlamama anlayışını da taşımaktadır. Bu anlayışın gerektirdiği sorumluluk duygusuyla ve bireylerin tek tek kendilerini sorgulamaları sonucu, yapısal dönüşümlere gitmemizin bir zorunluluk olduğunu kavrıyoruz. 

Yoğunlaşılan toplantılarla birlikte yapısal dönüşümlere ilişkin tartışmalarımız birkaç günle sınırlı kalmayacaktır. Yapılan ifşaların ardından kişisel olarak karşılayıcı tavır sergileyen yoldaşlarımız dahil olmak üzere örgüt içindeki her bir bireyin yeniden değerlendirileceği bu süreç devam edecektir. Örgüt içerisindeki her bireyin kolektif sorumluluğuyla gerçekleşecek bu dönüşümler aracılığıyla şiddetin ve şiddeti oluşturan koşulların oluşmaması sağlanacaktır. 

Biz bugün yaşamlarımızı dönüştürmeyi ve bireylerin kendi aralarındaki iktidarlı ilişkilere, iktidarlı tüm mekanizmalara karşı verdiğimiz mücadeleyi sürdüreceğiz. ‘Bizi dönüştürebilirsek toplumu dönüştürebiliriz’ inancına sıkı sıkıya sarılıp devrimci anarşizmi örgütlemeye devam edeceğiz.

ENG: Our statement about the disclosures made about the Revolutionary Anarchist Federation and Serkan Bayrak:

First of all, we accept that the first statement we made about the disclosures is not clear and not sufficient. We feel responsible for making a new statement while our evaluation processes continue.

Inside of Revolutionary Anarchist Action which is one of the founding components of the Revolutionary Anarchist Federation, the criticism-self-criticism-sanction process was carried out lately against Serkan Bayrak who used violence. After the disclosures made, when we re-examine that process, we see that we are insufficient in terms of eliminating the damages inflicted on individuals and the sanctions we have imposed on Serkan Bayrak.

The most important mechanism of an anarchist organization is the decision-making process. Decisions regarding the struggle in these processes; it is taken by direct democratic methods where no individual rejects each other and has an endless right to speak with the participation of all individuals.

The sanction imposed on Serkan Bayrak in the past was to temporarily exclude him from these decision-making processes. During this period, Serkan Bayrak was observed and this sanction was gradually terminated based on the observations. It has been one of our biggest shortcoming that all of these individuals who left the organization and were exposed to violence in the past were not informed about sanction process.

In the re-evaluation process we are in, we do not engage in any kind of reality discussion regarding the disclosures made. We are conducting the statements mentioned in the disclosure texts and apologize to all individuals affected by these processes. We take responsibility for the absence of an effective fight against male violence.
The social understanding and perspective of anarchism requires an end to violence and the conditions that give rise to it altogether. For this reason, as the Federation, we continue our evaluation by considering this exigence first. We are declaring that Serkan Bayrak has been cut off from our organization in accordance with our evaluations by giving a self-criticism about the violence again.

With this decision of our organized struggle and the power of having experienced certain transformations on different issues for years, the Federation, besides its many cause, also has the understanding of not repeating the mistakes made within the Revolutionary Anarchist Activity, which is one of its founding components. With the sense of responsibility required by this understanding and as a result of individuals questioning themselves one by one, we realize that it is a exigence for us to go through structural transformations.

With the intensified meetings, our discussions on structural transformations will not be limited to a few days. This process organization will be re-evaluated with every individual, including our comrades who have personally displayed a welcoming attitude after the disclosures. Violence and the conditions that create violence will not be created through these transformations, which will take place with the collective responsibility of each individuals in the organization.

We will continue to transform our lives today and continue our struggle against the relations based on dominance between individuals, against all dominance mechanisms. We will continue to organize revolutionary anarchism, we are strongly believing that ‘we can transform society if we can transform ourselves’.
– Devrimci Anarşist Federasyon

Devrimci Anarşist Federasyon ve Serkan Bayrak Hakkında Yapılan İfşalara Dair Açıklamamızdır yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Anarşizm mücadelesini baskılara, işkencelere ve devletlerin terörüne rağmen 65 yıldır sürdüren FAU’lu yoldaşlarımızı selamlıyoruz.

Yaşasın Özgürlük!
Yaşasın Anarşizm!

ES: FAU (Federación Anarquista Uruguaya) -una de las organizaciones anarquistas más grandes de América Latina y el mundo- fue fundada hoy hace 65 años. En la década de 1960 se inició un período de represión, cuyo resultado fue la dictadura militar de 1973-1985. Crearon nuevos espacios para la lucha organizada de los trabajadores, incluida la autodefensa especialmente con la ROE y OPR-33. Organizaron robos a bancos, secuestraron a jefes para pedir rescate y escalaron la lucha armada por el bien de la lucha. Después de la transición de Argentina a una dictadura militar en 1976, los militantes de la FAU fueron torturados, desaparecidos y asesinados por ambos estados de Argentina y Uruguay.

Saludamos a nuestros compañeros de FAU, que han continuado su lucha por el anarquismo durante 65 años a pesar de la opresión, la tortura y el terror de estado.

¡Viva la libertad!
¡Viva el anarquismo!

ENG: FAU (Uruguayan Anarchist Federation) -one of the largest anarchist organizations in Latin America and the world- was founded 65 years ago today. In the 1960s, a period of repression began, the result of which was the military dictatorship of 1973-1985.  They created new areas for the organized struggle of workers, including self-defense especially with the ROE and OPR-33. They organized bank robberies, kidnapped bosses for ransom, and escalated the armed struggle for the sake of the struggle. After Argentina’s transition to a military dictatorship in 1976, FAU militants were tortured, disappeared and murdered by both states of Argentina and Uruguay.

We salute our comrades from FAU, who have been continuing their struggle for anarchism for 65 years despite oppression, torture and state terror.

Long Live Freedom!
Long live Anarchism!

Anarşizm Mücadelesini 65 Yıldır Sürdüren FAU’lu Yoldaşlarımızı Selamlıyoruz yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Özgürlüğümüz için örgütlü gücümüzle mücadeleyi büyütüyoruz!

Vermeyecekler Alacağız!  

GİDER ile Kartal İşçi Mitingi’ndeydik

Devletin yaşamlarımıza dönük baskılarına, patronların her gün artan sömürüsüne karşı "Biz Bu Oyunu Bozarız" diyen Genç İşçi Derneği ile Kartal'daki İşçi Mitingi'ndeydik.https://t.co/CSyL17fwx2#İsciEmekciMitingi @genciscidernegi pic.twitter.com/SBnlbhVVZd

— Devrimci Anarşist Federasyon (@DAFederasyon) October 24, 2021

Biz Bu Oyunu Bozarız!

Genç İşçi Derneği olarak baskıya, sömürüye, kod 29'a, ücretsiz izinlere, ödeyemediğimiz için biriken faturalara, çoğaldıkça çoğalan kiralara, bitmek bilmeyen zamlara karşı Kartal'da yapılan İşçi Mitingi'ndeydik. #İsciEmekciMitingi https://t.co/JGOvgWJKWp pic.twitter.com/0n29M4DCNv

— Genç İşçi Derneği (@genciscidernegi) October 24, 2021

GİDER ile Kartal’daki İşçi Mitingi’ndeydik: Biz Bu Oyunu Bozarız! yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Bugün İstanbul Emek, Barış ve Demokrasi Güçleri’nin çağrısıyla Suruç Katliamı davasının kapatılması üzerine Kadıköy Süreyya Operası önünde gerçekleştirilen eylemdeydik. “Karar Sizin Kavga Bizim” diyerek katıldığımız eylemde Suruç Katliamı’nın mahkeme kararıyla üzerinin örtülemeyeceğini dile getirdik. “Suruç için Adalet Herkes için Adalet”, “Suruç’un Hesabı Sorulacak”, “Suruç’un Kavgası Adalet Kavgası”, “Unutmak Yok Affetmek Yok” sloganlarının atıldığı eylem, okunan basın açıklamasının ardından sonlandırıldı. 

Bizler biliyoruz ki Suruç’un kavgası adalet kavgasıdır ve bu adalet kavgası 6 yıldır devletin mahkemelerinde değil sokaklarda verilmektedir. Bu kavgayı sürdürmeye devam ediyoruz. Unutmuyoruz, affetmiyoruz!

Karar Sizin Kavga Bizim!

Suruç Katliamı davasının kapatılması üzerine Kadıköy Süreyya Operası önünde gerçekleştirilen eylemdeydik.

Bizler biliyoruz ki Suruç’un kavgası adalet kavgasıdır. Bu kavgayı sürdürmeye devam ediyoruz. Unutmuyoruz, affetmiyoruz!https://t.co/aZn0nIEDLr pic.twitter.com/OGykP9JuZR

— Devrimci Anarşist Federasyon (@DAFederasyon) October 23, 2021

Suruç | Karar Sizin Kavga Bizim! yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Bugün itibariyle, Urfa’da görülen Suruç Katliamı davası, devlet tarafından kapatıldı. 33 devrimcinin yaşamını yitirdiği katliamda, bir IŞİD’liye müebbet hapis cezası verilerek katliamın üstü örtülmeye çalışıldı. Mahkeme, katliamda yaşamını yitirenlerin aileleri ve Suruç yaralıları hakkında duruşma salonunda yaptıkları konuşmalar nedeniyle suç duyurusunda bulundu. Anayasa Mahkemesi de, birkaç gün önce açıkladığı kararda, katliamda yaşamını yitiren yoldaşlarımızı “kusurlu” bulmuştu. Yani devlet, tıpkı 20 Temmuz günü cenazelerimizin, yaralılarımızın üzerine gaz bombası atarak yaptığı gibi, bir kez daha katliamdaki rolünü sahiplenmiş ve tekrarlamış oldu.

Bizler, 33 devrimcinin kavgasını sürdürerek, 6 yıldır sokaklarda adalet mücadelesi veriyoruz. Ve biliyoruz ki devlet, adaletsizliktir. Bu mücadele, bizleri katletmiş olanların kurduğu mahkemeleri ilk günden beri tanımadı, bugün de tanımıyor. Kavga sokakta veriliyor, hesap sokakta soruluyor. Bütün adaletsizlikleri yaratan devletle kavgamız sürecek!

Unutmak Yok, Affetmek Yok!

Devlet Adaletsizliktir! Suruç’un Hesabı Sorulacak! yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Devrimci Anarşist Federasyon olarak içinde bulunduğumuz İstanbul Emek Barış ve Demokrasi Güçleri’nin çağrısıyla Kadıköy İskele Meydanı’nda yüzlerce kişi hep beraber 10 Ekim Ankara Katliamı’nı unutmadığımızı katillerini affetmediğimizi haykırdık.

Anma eyleminde katliamda yaşamını yitiren arkadaşlarımızın ve yoldaşlarımızın isimlerini hep bir ağızdan söyledik. “10 Ekim’in Hesabı Sorulacak”, “Yaşasın Halkların Kardeşliği”, “Unutmak Yok Affetmek Yok”, “Katillerden Hesabı Emekçiler Soracak” sloganlarının atıldığı, 10 Ekim yaralıların konuşma yaptığı anma eylemimiz, basın açıklamasının okunması ve “Katil Devlet Hesap Verecek” sloganlarıyla sona erdi.

Devletin katil çetelerle işbirliği yaparak gerçekleştirdiği katliamın 6. yılında da yoldaşlarımızı unutmuyoruz. Yitirdiklerimizin anılarını ve mücadelelerini yaşatıyor, katillerden hesap sormaya ve mücadeleye devam ediyoruz.

10 Ekim İstanbul: Unutmak Yok Affetmek Yok yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Ankara’da Polis Saldırısı

Unutmak Yok Affetmek Yok!

10 Ekim Ankara Katliamı'nın 6'ncı yılında Ankara Gar Meydanı'nda gerçekleştirdiğimiz eyleme polis saldırdı. Yoldaşlarımız; Doğuş Özdemir, Mahmut Demir, Şamil Parlak ve Zeynep Tan gözaltına alındı.#10Ekim #10Ekim6Yıl#10EkimAnkaraKatliamı pic.twitter.com/UYnlU6lHDT

— Devrimci Anarşist Federasyon (@DAFederasyon) October 10, 2021

Bugün saat 10:04’te, patlamanın gerçekleştiği saatte, Ankara Gar Meydanı’na yürümek isteyen bizlere polis saldırdı. Polis saldırısında aralarında yoldaşlarımızın da olduğu çok sayıda kişi gözaltına alındı. 

Gözaltına alınan yoldaşlarımızın isimleri; 

• Doğuş Özdemir
• Mahmut Demir
• Şamil Parlak
• Zeynep Tan

Gar Meydanı’nda gerçekleşen saldırılara rağmen sokaklarda olmayı, 10 Ekim’de yaşamını yitiren arkadaşlarımızın ve yoldaşlarımızın mücadelesini büyütmeyi sürdüreceğimizi haykırmak için “Katil Devlet Hesap Verecek!” sloganlarıyla Konur Sokak’ta yürüyüş gerçekleştirdik. Yoldaşlarımıza tekrar saldıran polis 4 yoldaşımızı gözaltına aldı.

Unutmak Yok Affetmek Yok!

Ankara'da Konur Sokak'a yürüyüş gerçekleştiren yoldaşlarımıza polis saldırdı. Yoldaşlarımız işkence ile gözaltına alındı. 10 Ekim Katliamı'nda yaşamını yitiren arkadaşlarımızı, yoldaşlarımızı anmamızı, mücadelelerini büyütmemizi engelleyemeyeceksiniz! pic.twitter.com/rPS5vvDMJp

— Devrimci Anarşist Federasyon (@DAFederasyon) October 10, 2021

Gözaltına alınan yoldaşlarımızın isimleri; 

• Abdülmelik Yalçın
• Deniz Öztürk
• Güney Akgün
• İsmail Arıkan

10 Ekim Katliamı’nın 6. Yılı: Unutmak Yok! Affetmek Yok! yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Ankara, 10 Ekim Katliamında Yaşamını Yitirenleri Unutmuyor yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.

Berke ve Perit’in gözaltına alınması esnasında gerçek teröristlerin arabanın üzerine çıkanlar değil gençlere saldıran polisler, amirler, bakanlar, başkanlar olduğunu söyleyen Mısra Sapan da bugün İçişleri Bakanlığı’nın talimatıyla Boğaziçi Üniversitesi önünde gözaltına alınmak istendi. Gözaltına karşı koyan 8 DAF’lı polis saldırısıyla gözaltına alındı. Gözaltı sırasında Atakan Polat, İlyas Seyrek, Meltem Çuhadar, Mısra Sapan, Nergis Şen, Nisa Durdu, Rıdvan Gezegen, Şeyma Çopur yoldaşlarımız işkence gördüler.

Dün Berke arabanın üstüne çıktığı için değil iktidarınızı ayakları altına aldığı için tutuklandı. İktidarınızı ayaklarının altına almak için üzerinize üzerinize yürüyen yoldaşlarımızı “gözaltına alarak korkuturuz” diye düşünen teröristler saldırılarını bugün de sürdürüyor.

Biz mücadeleyle özgürleşenleriz, mücadelemiz umudumuzdur. Adım adım geliyoruz, adalet için adımlıyoruz, özgürlük için adımlıyoruz, yoksulluğu yenmek için adımlıyoruz. Her adımımızda artıyor ve yaklaşıyoruz; tüm bunların kaynağı olan iktidarınızı ayaklarımızın altına alacağız. Duyduğunuz ses devrimin adımlarının sesidir. Bu sesten korkuyorsunuz; bugün korktuğunuz için saldırıyorsunuz, yarın korktuğunuz için kaçacaksınız.

Yaşasın adım adım iktidarı ayaklarının altına alan yoldaşlarımız!

Eng: We will take your Power under our feet!

The students took action while Naci İnci, who was appointed as a trustee at Boğaziçi University by RTE, was leaving the campus with his car.

Our friend Perit Özen and our comrade Berke Gök from the Anarchist Youth who climbed on top of the car during the protest, first labeled as a terrorist by RTE, then he was detained and later arrested.

During the detention of Berke and Perit, Mısra Sapan, who said that real terrorists are not those who climbed over the car but they were ministers, presidents, polices and chiefs who attacked the youth; was also asked to be taken into custody in front of Boğaziçi University today by the order of the Ministry of Interior. Eight DAF members who resisted the detention were detained in the police attack. Our comrades Atakan Polat, İlyas Seyrek, Meltem Çuhadar, Mısra Sapan, Nergis Şen, Nisa Durdu, Rıdvan Gezegen and Şeyma Çopur were tortured during the detention.

Berke was arrested yesterday, not because he got on top of the car, but because he trampled on your Power. The terrorists, who think “we will scare them(our comrades) by taking them into custody” our comrades who are marching against you to take your Power under their feet,  continue their attacks today.

We are liberated by struggle, our struggle is our hope. We are coming step by step, we are stepping for justice, we are stepping for freedom, we are stepping to defeat poverty. We are increasing and getting closer with every step we take; We will take your power, which is the source of all this, under our feet. The sound you hear is the sound of the steps of the revolution. You are afraid of this sound; Today you attack because you are afraid, tomorrow you will flee because you are afraid.

Long live to our comrades who took the Power under their feet step by step!

Boğaziçi Üniversitesi'nde tutuklanan yoldaşımız Berke Gök için üniversite önünde eylem yapan yoldaşlarımıza polis saldırdı.Saldırıda 7 yoldaşımız gözaltına alındı.Saldırılarınız devrimci anarşistleri durduramaz.Yaşasın Anarşist Devrim Mücadelemiz@boundayanisma #MücadeleUmuttur pic.twitter.com/4f29HuMmk7

— Devrimci Anarşist Federasyon (@DAFederasyon) October 7, 2021

İktidarınızı Ayaklar Altına Alacağız! yazısı ilk önce Devrimci Anarşist Federasyon üzerinde ortaya çıktı.