İşçi sendikaları, dernekleri, siyasi örgütler olarak başlattığımız İşçi Emekçi Mitingi’ne çağırıyoruz.
24 Ekim Pazar günü gerçekleştirilecek olan İşçi Emekçi Mitingi’nin Deklerasyon açıklamasındaydık.

24 Ekim Pazar günü işçi sendikaları ve dernekleri olarak İstanbul/ Kartal Meydanı’nda gerçekleştireceğimiz İşçi Emekçi Mitingi için Cevahir AVM önünde açıklama düzenledik.
Yoksulluğa, açlığa, baskıya, sömürüye, işten atmalara karşı, İşçi Emekçi Mitingi’ndeyiz!

Herkesi mücadeleye, İşçi Emekçi Mitingi’ne çağırıyoruz!

Kod-29'a, KHK'lara, baskıya, sömürüye, mobbing'e, tacize, işten atmalara, ücretsiz izine… HAYIR!!! pic.twitter.com/Hh6Oz9BEIy

— Genç İşçi Derneği (@genciscidernegi) September 24, 2021

The post Miting’e Yürüyoruz! first appeared on Genç İşçi Derneği.

Coğrafyanın dört bir yanında işçiler alamadıkları maaşları almak için, daha iyi şartlarda çalışmak için, adalet için direniyor. Direnen işçiler patronların dizini titretirken biz genç işçiler de direnen işçileri selamlıyoruz!#Asgari #AsgariÜcrethttps://t.co/9X2TPr8rO0 pic.twitter.com/F2OHWOCoqZ

— Genç İşçi Derneği (@genciscidernegi) December 12, 2020

Her şeye zam geliyor. Yediğimiz yemeğe, içtiğimiz suya, ödeyemediğimiz kiraya devlet zam yapıyor. Yapılan her zam biz işçiler için yeni bir kriz demek. Hal böyleyken herkesten önce biz açıklıyoruz: 2021 yılı asgari ücreti 2695 lira olacak!

Devletlerin ve patronların yarattığı krizlerle yaşamak istemiyoruz. Bize sundukları asgari yaşama karşı, azami mücadeleyle sokaklardayız. Kadıköy Süreyya Operası önünde gerçekleştirdiğimiz eylemin basın açıklaması şu şekilde;

Genç İşçi Derneği olarak ilan ediyoruz. 2021 yılı için belirlenecek asgari ücrete asgari artışı hükümetten önce biz açıklıyoruz.

Bugünlerde işçiye verilecek olan asgari ücret tartışılıyor. Hükümet sözde işçi temsilcisi sendikacılar ve patronlarla bir araya geliyor. Ne kadar kazanacağımzı belirliyorlar. İşin arka planı hiç öyle değil. Onlar bizim emeğimizin ne kadar çalınacağını belirliyorlar.

Sözde asgari olan yani en düşük ücret olarak bizlere sunulan bu para aslan payından geride kalanlar. Onlar da bunu belirliyorlar. Asgari ücret yalnızca yaşayıp çalışmamız için verilen bir sadakadan fazlası değil.

Bizlere bu sadakayı layık görenler asgari ücreti enflasyon oranına göre belirlediklerini söylüyor. Ancak bu enflasyon oranının da koca bir yalan olduğunu çok iyi biliyoruz. Biz bunu nereden mi biliyoruz? Buzdolabımızın içi bomboş; ama dolabın üzeri yapıştırdığımız ve ödeyemediğimiz için kesilen elektrik, su, doğal gaz faturalarıyla dolu. Bu oranın yalan olduğunu nereden mi biliyoruz? Ayağımıza alamadığımız ayakkabıdan biliyoruz.

Bugün 11 Aralık Cuma, bir sonraki asgari ücret belirleme toplantısı 15 Aralık Salı günü olacak. Ama bizim sonucu beklememize gerek yok. Bu toplantıların sonucunu bugünden biliyoruz. Hükümet geçtiğimiz yıl bu aylarda asgari ücrete %15 zam yapmıştı. Bu sene de bundan daha fazla bir rakam açıklamayacaklar. Şimdi asgari ücrete yapmayı düşündükleri artış yüzde 10’u zor geçiyor. Oysa geçen yıla oranla yemeğe doğradığımız domatesi yüzde 70, biberi yüzde 60, yumurtayı yüzde 80 daha pahalıya alıyoruz. Her gün soframıza koyduğumuz ekmek bile yüzde 20 zamlandı.

Kuru fasulyenin fiyatı yüzde 40’tan, pirinç yüzde 20’den fazla arttı. Mercimeğe geçen yıla oranla yüzde 58 daha fazla ödüyoruz. Aynı dönemde kuru soğan fiyatı yüzde 37, ayçiçek yağı yüzde 34, margarin fiyatı da yüzde 36 arttı. Buğday, yaşadığımız topraklarda oldukça fazla üretilse de una yapılan zam yüzde 20’den fazla.

Kiraya, elektriğe, suya, doğal gaza gelen zamları artık takip bile edemiyoruz. Yük her zamanki gibi korona krizinde de biz ezilenlerin sırtında. Kafe, bar, restoranlarda çalışan arkadaşlarımız işsiz kaldı. Binlercemiz giderek yoksullaştı. Yani biz açlığa mahkum edildik. Ama nedense hiçbir ödeme iptal edilmedi. Hiçbir fatura ödemesi iptal edilmedi, kiralar alınmaya devam edildi. Faturalara yapılan zam elektriğe yüzde 32, doğal gaza yüzde 34 oldu. yani biz açlığa mahkum edildik.

Çalışmaya zar zor devam edebilenlerimiz içinse asgari ücrete yapılacak zamlar yetmiyor. Belirlenen asgari ücretin bin liraya yakını vergi ve diğer kesintilere gidiyor. Asgari ücretli işçiler olarak, yılın 122 günü vergi ve diğer kesintiler için çalışıyoruz.

Şimdi bize bunca fiyat artışına rağmen asgari ücrete komik bir artış yapılacağı söyleniyor. Ama unutmayalım ki Covid-19 salgını sürecinde riskli alanlar dahil tüm sektörlerde çalışmayı sürdüren, üretimi yapan, kimilerinin evde kalmasını sağlayan biziz. Patronlar evlerinde rahat edebiliyorsa bunu sağlayanlar biziz. Covid-19 ya da başka sebeplerden iş cinayetlerinde öldürülenler de biziz. Ama ücretin asgarisi, en azı bize reva görülüyor.

Geçen sene yaptıkları artışı da göz önüne aldığımızda yüzde 16’dan fazla artış yapılacağını düşünmüyoruz. İşte bu sebeple herkesten önce biz açıklıyoruz: 2021 yılı asgari ücreti 2695 lira olacak!

Olacak ancak biz onların bize verdiklerini istemiyoruz, bunlarla yetinmiyoruz. Önemli olan onların bize ne vereceği değil bizim neyi isteyip istemediğimiz. İstediğimizi de ancak örgütlenerek alabiliriz. İhtiyacımız olanları ancak hep birlikte mücadele ederek alabiliriz. Örgütlenerek, bir araya gelerek asgari ücreti bize dayatan sisteme karşı azami mücadeleyi sürdüreceğiz. Hayatta kalmak değil yaşamak istiyoruz.

Genç İşçi Derneği olarak bir kez daha söylüyoruz, yaşamlarımızı çalan, bizi açlığa mahkum eden kapitalizme ve bizi sömüren bütün patronlara karşı mücadelemizin bizlere öğrettiği gibi, yumruklarımız havada sesleniyoruz: Vermeyecekler, Alacağız!

Genç İşçi Derneği

The post Genç İşçi Derneği Olarak Asgari Ücreti Açıkladık:2695 TL first appeared on Genç İşçi Derneği.

The post Basın Açıklamasına Çağrı: Asgari Ücrete Asgari Artışı Açıklıyoruz! first appeared on Genç İşçi Derneği.

Korona kriziyle birlikte, var olan sömürüye eklenen sömürüler yaşamlarımıza mâl oluyor. Salgının en yoğun olduğu zamanlarda dahi çalışmak zorunda bırakılan bütün işçiler için her fırsatta üzerine basıla basıla söylenen; maske, mesafe, hijyen kuralları patronların keyfine bağlı oluğu için türlü türlü sömürülere maruz bırakıldık. Böylelikle “Ölen ölür kalan sağlar sömürülür” düşüncesi iyiden iyiye ayyuka çıkmış oldu. Devletin sadece patronları korumak için, işçiler adına zerre yararı olmayan sahte tedbirleri ise hâlâ devamlılığını sürdürmekte. Korona krizi başında yaptıkları toplantıda aslında sürecin kimin aleyhine işleyeceği ortadaydı. Sürecin başından beri kimin neşesinin yerinde olduğunu, olacağını yaşamlarını yitiren işçilerden anlayabiliriz.

Coğrafyanın birçok yerinden gelen, işçi sömürüleri ve iş cinayetlerine bir yenisi de Manisa’da üretim yapmakta olan Vestel’den geldi. Aslında bu ne yeni bir haber ne de Vestel için ilkti. Artan vaka sayılarında, yerel halkın ve sendikaların oluşturdukları toplumsal tepki sayesinde basında yer buldu bu haber. Sadece oluşturulan bu toplumsal baskıyı bastırmak adına yapılan sözde “şeffaf bilgilendirme” toplantısının başında; Beyaz Eşya Genel Müdürü Erdal Haspolat’ın, çalışma koşullarının ve alınan tedbirlerin merak edilmesine karşın hâlâ utanmadan şirket reklamını yapması hak gasplarının üzerini örtmeye çalışmaktan başka bir açıklaması olmayacağını göstermektedir. Zira işçilerin mola saatlerinin kaldırılması, işçinin fabrikada yaşananları bir başkasına anlatması sonucu işinden olacağı tehditlerine değin birçok ihlalin ve gaspın yaşandığını duymaktayız. Duyduklarımıza karşın patronlar ve şefler hiçbir aksiliğin olmadığını, vaka sayılarının toplam çalışanlara oranla %2’lik bir rakama tekabül ettiğini belirtmekte. Ağustos ayının 8’inde yerel gazete temsilcileriyle yaptıkları “şeffaf bilgilendirme” toplantısında Covid-19’a bağlı yaşamını yitiren sadece 2 işçinin olduğunu iddia eden genel müdür, pekâlâ basının işçilerle konuşulmasını neden engellemiştir diye sormak gerekir. Alışılageldiği üzere bir toplumsal tepki oluşturulan her olayın ardından yetkililerin biri veya birkaçının çıkıp açıklamalarını bu tonda yapmaları, asıl ezilenlere yaşananların içyüzünü anlatma fırsatının verilmemesi, açıkça basın yoluyla vicdanları rahatlatmak ve tepkilerin yününü değiştirmek maksadıyla yapılmış olduğunu akla getirmelidir.

Hatırlatmakta fayda var. Geçtiğimiz 2016 yılında cirosunu %24 arttıran Vestel ne yapmıştı? Müşterilerin siparişlerini geri çekmesi bahanesini öne sürerek 150 işçiyi, işten çıkarmıştı. Kısa süreli işçi çalıştırma yoluyla her türlü sömürü fırsatını kullanmasıyla da tanınan Vestel böylelikle; işçilerin hiçbir hak kazanmadan, işine son vermişti. 2018 yılında ataması yapılmadığı için zorunlu olarak Vestel’in yan sanayi üretimini üstlenen Sarp Plastik’te çalışmaya başlayan Hasan Songur’un yaşamını yitirdiği iş cinayeti sonrasında kullanılan cümleyi unutmamak, unutturmamak gerekir. “Soğukkanlı olun, çalışmak zorundasınız.” Unutmamak gerekir çünkü aynı Vestel’in geçtiğimiz yıllarda birçok iş cinayetine göz yumduğu ve buna rağmen iş güvenliğine önem vermemesi birçok basın kurumlarının haberlerinde mevcut. Bu nedenle içinde bulunduğumuz korona krizinin başından beri işçilerin virüs bulaş riski altında çalıştırılmaları bir yana virüs kaynaklı ölümlerin olması, işçi ve yaşam düşmanı Vestel için pek bir önem arz etmeyecektir. Günlük çalışma saatlerinin 12 saati bulduğu ve mevcut çalışan sayısının 19 bin civarında olduğunu göz önüne alırsak üretiminden vazgeçmek yerine işçilerin dip dibe çalışılarak sermayenin döngüye devam etmesini sağlaması, işçi yaşamlarından vazgeçmekten kolay görünüyor.

 Geçtiğimiz günlerde yapılan buzdolabı hesabına, yaşamını yitiren ve koşulların kötüleşmesine rağmen çalışmaya zorlanan işçileri düşünmeyerek devam edenlere şunu söylemek gerekir: Sizin ekonominiz büyürken bizler ölüyoruz. Hayatlarımızı idame ettirmek, çoğu zaman sadece hayatta kalabilecek ekonomik sınırı yakalayabilmek ve geçinebilmek için gittiğimiz fabrikalarda, tarlalarda, madenlerde göz göre göre öldürülüyoruz. Sizin ve yandaşlarınızın cepleri dolarken bizler hesabını yaptığınız buzdolaplarının içlerini dolduramıyoruz. Meydanlardan söylediklerimizi buradan da yinelemek gerekir; “KÖLE DEĞİL İŞÇİYİZ, ÖRGÜTLÜYSEK GÜÇLÜYÜZ.”

Sergen Saka – Genç İşçi Derneği

The post Ölen Ölür Kalan Sağlar Sömürülür – Sergen Saka first appeared on Genç İşçi Derneği.

301 madencinin yaşamını yitirdiği Soma Katliamı’nın 6. yıl dönümünde, Genç İşçiler olarak katledilen madencileri anmak ve öfkemizi haykırmak için Kadıköy Rıhtım’da bulunan Beşiktaş İskelesi’nin önünde İstanbul Emek, Barış ve Demokrasi Güçleri’nin düzenlediği eylemdeydik.

“Sizin Normaliniz Soma’dır” yazılı pankartın açıldığı eylem, okunan basın açıklaması ve konuşmaların ardından  sloganlarla sona erdi.  Devlet ve kapitalizm işbirliği ile yapılan katliamı unutmak yok, affetmek yok!

Üzüntümüz Öfkemizin Tohumudur!

The post Unutmak Yok Affetmek Yok! first appeared on Genç İşçi Derneği.

1 Mayıs, mücadelenin ve dayanışmanın günü. Yüzyıllardır işçiler, iş yerlerinde patronların zulmüne, kapitalizmin adaletsizliğine karşı başkaldırıyor; mücadelelerini sokaklarda, meydanlarda bir araya getiriyorlar. Bu sene 1 Mayıs’a bizim için her günü olağanüstü olan ancak bu kez zenginler için de olağanüstü olan günlerde giriyoruz. Korona krizi her günü kriz olan genç işçiler için sistemin süregelen krizlerinden yeni bir tanesi oldu. Birikmişleriyle evlerinde kalan, ücretli izne ayrılan ya da zaten eve kapanmak için maaşa ihtiyacı olmayanların yanında hem çaresiz hem de umursanmayan yüzbinler, milyonlar olarak zorluklarla boğuşmak zorunda kaldık, kalıyoruz. Çalışarak hastalığa yakalanmak ya da evde kalıp aç kalmak arasında seçim yapmak zorunda olduğumuz yaşamlarımızda her gün mücadele bizim için. 

Biz genç işçiler, korona virüs salgını önlemleri adı altında evlerine kapatılanlara hizmet edenler olarak konuşuyoruz. Kasiyerler arasında sürdürdüğümüz, bir kargo motorundan diğerine ulaştırdığımız, sırtımızda koliler, mutfaklarda siparişler arasında fısıldaştığımız seslerimizi şimdi yükseltme zamanı.  

Bizler kim miyiz? Bizler genç işçileriz, en çalışılmaz koşullarda bile çalışmaya zorlananlarız.

Bizler kargo işçileriyiz, önlemlerin masraf olarak görülüp yapılmadığı ya da geciktirildiği iş yerlerimizde, artan iş yüküne yetişmeye zorlananlarız. Evden eve, depodan eve her gün yüzlerce, binlerce insanın dokunduklarına dokunmak zorunda kaldığımız yetmezmiş gibi en basit maske, dezenfektan talebimizde azar yiyenleriz. Sokakta dolaşmanın yasaklandığı bu günlerde, depolardan evlere ayakkabı taşıyanlarız biz.

Bizler depo işçileriyiz. Kargolara yetiştirmek zorunda olduğumuz koliler arasında, bir insanın taşıyabileceği ürünün sınırlarını bedeniyle zorlayarak ölçenleriz. Salgın nedeniyle artan iş yükünün ceremesini, mesai saatlerimizin artmasına rağmen maaşlarımızın azaltılmasıyla ödeyenleriz. 

Bizler market işçileriyiz. Kapısında insan kuyruğu eksik olmayan iş yerlerinde virüs kaynağıymışız gibi görülüp horlananlarız. İnsanların 1 saati bile dışarıda geçirmeye korktuğu günlerde, 13 saatten aşağı çalışanımız yoktur. Önlem hazırlıkları, çalışma saatlerine dahil edilmez bile. Daha önce ilgilenmediği reyonlarla ilgilenen, sorumlu olmadığı işlere zorlananlarımızın sırtına evden eve servis dayatması yüklenenleriz.

Bizler fast food işçileriyiz. Dünyanın en büyük zincirlerinde çalışırken maaşları ödenmeyen ya da geciktirilenleriz. Buna gerekçe olarak da az gelen siparişlerin faturası kesilenleriz. Zaten hızlı çalıştığımız sektörde daha da hızlı olmaya zorlananlarız.

Bizler işten atılan garsonlar, komiler, bulaşıkçılarız; eve kapanma lüksümüzün olmadığı bu adaletsizlikler sisteminde işleri elinden alınıp ortada bırakılanlarız. Yıllık izinlerini kullanmaya zorlanan ve bazen onu kullanmanın dahi lüks gibi sunulduğu işçileriz biz.

Kimine Ücretsiz İzin Kimine İşten Atma

Biz genç işçiler sürecin başından beri en çok sömürülenler, en çok ezilenler olduk belki de. Halihazırda güvencesiz, esnek çalışma koşullarının bir silah olarak kullanıldığı farklı hizmet sektörlerinde çalışan arkadaşlarımıza bu şiddet artarak devam etti. Güvenceli işlerde çalışan işçilerin çok az bir kısmı ücretli izne çıkarılırken, hizmet işçilerinin hiçbirine ücretli izin düşmedi. İzne ayrılabilenlere ya izinleri yıllık izinlerinden kullandırıldı ya da ücretsiz izine çıkarılarak günde 39 lirayla açlığa mahkum edildi. 

Çalışana Sömürü Hep Daha Fazla

Yaşamak için çalışmak zorunda olan ve sektörü doğrudan etkilenmeyenlerimize ise önlemler artan iş yüküyle boğuşmamızın bir gerekçesi olarak sunuldu. Mesai saatlerimiz, zorunlu tutulan önlemlerin hazırlık aşamasına katıldı. Hep daha fazla çalıştığımız iş yerlerinde yine daha fazla çalıştık bu kez yarı yarıya azaltılmış maaşlarımızla. Devlet işten atmaların yasakladığını söyledi ama pek çoğumuz bütün süreç bitene kadar zaten işten atılmıştı. İşten atmaların yasaklanması bahane gösterilerek ücretsiz izinlere yasal kılıflar oluşturuldu.

Salgında kapitalizm çocuk işçi sömürüsüne de hız kesmeden devam etti. Diğer genç işçilere ise çifte standart uygulamalarına… 20 yaş altına sokağa çıkma yasağı ilanının ardından, izin belgesiyle çalışabilen genç işçilere “ayrıcalık” sağlandı. Temel gıda maddeleri ve diğer ihtiyaçlar için yapılan az miktarda yardıma erişim sağlanamadı, kıt kanaat geçinmeye çalışan ailelerimizin eline bakmaya zorlandık.

Ve artan baskının, sömürünün, değersizleştirilmeye çalışılan yaşamlarımızın en çok farkına vardığımız şu günlerde 1 Mayıs’a giriyoruz. Virüslü de virüssüz de hayatlarımızı bizden çalan patronlara karşı mücadelemizi yükseltmeye çağırıyoruz. Bütün genç işçileri 1 Mayıs için hazırladığımız programa katılmaya, kendi aramızda çıkardığımız sesleri yükseltmeye çağırıyoruz.

The post Hayat Durdu Biz Durmadık – Genç İşçi Derneği’nin 1 Mayıs Bildirisi first appeared on Genç İşçi Derneği.

2020 yılı asgari ücret rakamı net 2324 lira olarak Çalışma Bakanı tarafından “İşçiyi enflasyona ezdirmedik” sözleriyle açıklandı. Söylediklerinin yalan olduğunu bir kenara bırakırsak, bu rakam işçiye günde 10 liralık bir zammı reva gören iktidardakiler ve patronların, borçları olduğu için intihar edenleri; kıt kanaat geçinen, ay başını zor getiren milyonları görmemesi demek.

Bu rakam, biz yoksulluğun da ötesinde açlık seviyesindeki milyonların, yöneticilerin saraylarında dakikada harcanan paraların kat be kat altındaki paralara bir ay boyunca çalışmak zorunda kalması demek. Bu ücretlerle -yol süresini de hesaba katarsak- günde on iki saate varıncaya kadar, iş yerlerimizde şeflerin, müdürlerin ve patronların baskısı altında, tacize, sömürüye maruz kalacağız, adına yaşam derse, sefalet koşullarında yaşayacağız demek.

Bu rakam, Kasım ayı verilerine bakarsak, bir yılda yüzde 9 oranında gıda ürünleri, yüzde 9 oranında konut harcamaları, yüzde 9 oranında ulaşım ve yüzde 50’yi geçen oranlarda elektrik faturalarınındaki artışın hepsini birden karşılayamamak demek. Gıda, giyim, kira, elektrik, su, ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri tüm ihtiyaçlarımızın yüksek enflasyon ve vergiler yükünün altında büyük yüklere dönüşmesi demek.

Cumhurbaşkanlığının 3 milyar 152 milyon 937 bin liraya yükselen bütçesi ve bütçenin kalem kalem ayrıntıları işçiye verilmeyerek çalınan paralar demek. Üstüne üstlük “Kanal İstanbul” denen ama aslında adı “rant İstanbul” olan projeyle birlikte yandaş şirketlere ve Katarlı zengin ailelere hediye edilecek 110 milyar liranın milyonlarca işçinin cebinden çalınması demek.

Bu rakam kendi istatistik kurumları tarafından belirlenen yoksulluk sınırının bile altında olan rakamı kabul edip, ne halde olduğumuzun farkında olmayarak şükretmemizi ve dişimizi sıkmamızı isteyip kendi lükslerinden hiç taviz vermeyenlerin “adaleti” demek.

Kapitalist sistemin işlemesi ve patronların daha da zengin olması için birer teferruat olanlar, aç kalan, intihar eden, görmezden gelinen, hayalleri çalınan ve yitip giden bizler için bu rakam ayrıca başka anlamlara da geliyor.
Bu rakam patronlardan ve devletlerden adil bir ücret beklememek gerektiğini anlamak, yaşamlarımızı kendi elimize almak, bu kölelik sistemini yok etmek, adil ve özgür bir yaşamı örgütlemek gerektiğinin farkına varmak anlamına geliyor.

Dayatılan asgari ücretlerle yoksulluk içinde asgari düzeyde yaşamamızı istiyorlar. Yaşamlarımızı belirleyip açlığa mahkum edenlerin, sömürenlerin bolluk günlerinin sonu yaklaşıyor. Krizler bizleri daha da yoksullaştırıyor ama sistemin çatlaklarını da derinleştiriyor. Gün bu çatlakları derinleştirip örgütlenmenin, mücadeleleyi büyütmenin günüdür. Bizler dayanışmayla, örgütlenerek bu düzeni değiştireceğiz!

Genç İşçi Derneği

The post Asgari Ücrete Karşı Azami Mücadele! first appeared on Genç İşçi Derneği.

Genç işçiler, kapitalist sistemde en çok sömürülen işçilerin başında geliyor. Genç işçiler, aynı işte uzun süreli çalış(a)madıkları için özellikle hizmet sektöründe en angarya işler kendilerine yaptırılıyor. Esnek çalışma saatleri denilerek uzun süreler çalıştırılan genç işçiler, kendilerine patronlar tarafından çıkarılan sorunları konuşmak için bir araya geliyor ve sınıf mücadelelerindeki yerlerini tartışıyorlar.

Aktarıcılar: İrem Gülser, Gökhan Soysal

Tarih: 29 Nisan Pazartesi
Saat: 19.30

Yer/Adres: Kadıköy 26A Atölye
Osmanağa Mahallesi, Serasker Caddesi, Mimarçıkmazı Sokak, No: 9/3 Kadıköy/İstanbul

Facebook Etkinliği: https://www.facebook.com/events/2229076040547300/

The post Sınıf Mücadelelerinde Genç İşçiler Etkinliği first appeared on Genç İşçi Derneği.