Korona kriziyle birlikte, var olan sömürüye eklenen sömürüler yaşamlarımıza mâl oluyor. Salgının en yoğun olduğu zamanlarda dahi çalışmak zorunda bırakılan bütün işçiler için her fırsatta üzerine basıla basıla söylenen; maske, mesafe, hijyen kuralları patronların keyfine bağlı oluğu için türlü türlü sömürülere maruz bırakıldık. Böylelikle “Ölen ölür kalan sağlar sömürülür” düşüncesi iyiden iyiye ayyuka çıkmış oldu. Devletin sadece patronları korumak için, işçiler adına zerre yararı olmayan sahte tedbirleri ise hâlâ devamlılığını sürdürmekte. Korona krizi başında yaptıkları toplantıda aslında sürecin kimin aleyhine işleyeceği ortadaydı. Sürecin başından beri kimin neşesinin yerinde olduğunu, olacağını yaşamlarını yitiren işçilerden anlayabiliriz.

Coğrafyanın birçok yerinden gelen, işçi sömürüleri ve iş cinayetlerine bir yenisi de Manisa’da üretim yapmakta olan Vestel’den geldi. Aslında bu ne yeni bir haber ne de Vestel için ilkti. Artan vaka sayılarında, yerel halkın ve sendikaların oluşturdukları toplumsal tepki sayesinde basında yer buldu bu haber. Sadece oluşturulan bu toplumsal baskıyı bastırmak adına yapılan sözde “şeffaf bilgilendirme” toplantısının başında; Beyaz Eşya Genel Müdürü Erdal Haspolat’ın, çalışma koşullarının ve alınan tedbirlerin merak edilmesine karşın hâlâ utanmadan şirket reklamını yapması hak gasplarının üzerini örtmeye çalışmaktan başka bir açıklaması olmayacağını göstermektedir. Zira işçilerin mola saatlerinin kaldırılması, işçinin fabrikada yaşananları bir başkasına anlatması sonucu işinden olacağı tehditlerine değin birçok ihlalin ve gaspın yaşandığını duymaktayız. Duyduklarımıza karşın patronlar ve şefler hiçbir aksiliğin olmadığını, vaka sayılarının toplam çalışanlara oranla %2’lik bir rakama tekabül ettiğini belirtmekte. Ağustos ayının 8’inde yerel gazete temsilcileriyle yaptıkları “şeffaf bilgilendirme” toplantısında Covid-19’a bağlı yaşamını yitiren sadece 2 işçinin olduğunu iddia eden genel müdür, pekâlâ basının işçilerle konuşulmasını neden engellemiştir diye sormak gerekir. Alışılageldiği üzere bir toplumsal tepki oluşturulan her olayın ardından yetkililerin biri veya birkaçının çıkıp açıklamalarını bu tonda yapmaları, asıl ezilenlere yaşananların içyüzünü anlatma fırsatının verilmemesi, açıkça basın yoluyla vicdanları rahatlatmak ve tepkilerin yününü değiştirmek maksadıyla yapılmış olduğunu akla getirmelidir.

Hatırlatmakta fayda var. Geçtiğimiz 2016 yılında cirosunu %24 arttıran Vestel ne yapmıştı? Müşterilerin siparişlerini geri çekmesi bahanesini öne sürerek 150 işçiyi, işten çıkarmıştı. Kısa süreli işçi çalıştırma yoluyla her türlü sömürü fırsatını kullanmasıyla da tanınan Vestel böylelikle; işçilerin hiçbir hak kazanmadan, işine son vermişti. 2018 yılında ataması yapılmadığı için zorunlu olarak Vestel’in yan sanayi üretimini üstlenen Sarp Plastik’te çalışmaya başlayan Hasan Songur’un yaşamını yitirdiği iş cinayeti sonrasında kullanılan cümleyi unutmamak, unutturmamak gerekir. “Soğukkanlı olun, çalışmak zorundasınız.” Unutmamak gerekir çünkü aynı Vestel’in geçtiğimiz yıllarda birçok iş cinayetine göz yumduğu ve buna rağmen iş güvenliğine önem vermemesi birçok basın kurumlarının haberlerinde mevcut. Bu nedenle içinde bulunduğumuz korona krizinin başından beri işçilerin virüs bulaş riski altında çalıştırılmaları bir yana virüs kaynaklı ölümlerin olması, işçi ve yaşam düşmanı Vestel için pek bir önem arz etmeyecektir. Günlük çalışma saatlerinin 12 saati bulduğu ve mevcut çalışan sayısının 19 bin civarında olduğunu göz önüne alırsak üretiminden vazgeçmek yerine işçilerin dip dibe çalışılarak sermayenin döngüye devam etmesini sağlaması, işçi yaşamlarından vazgeçmekten kolay görünüyor.

 Geçtiğimiz günlerde yapılan buzdolabı hesabına, yaşamını yitiren ve koşulların kötüleşmesine rağmen çalışmaya zorlanan işçileri düşünmeyerek devam edenlere şunu söylemek gerekir: Sizin ekonominiz büyürken bizler ölüyoruz. Hayatlarımızı idame ettirmek, çoğu zaman sadece hayatta kalabilecek ekonomik sınırı yakalayabilmek ve geçinebilmek için gittiğimiz fabrikalarda, tarlalarda, madenlerde göz göre göre öldürülüyoruz. Sizin ve yandaşlarınızın cepleri dolarken bizler hesabını yaptığınız buzdolaplarının içlerini dolduramıyoruz. Meydanlardan söylediklerimizi buradan da yinelemek gerekir; “KÖLE DEĞİL İŞÇİYİZ, ÖRGÜTLÜYSEK GÜÇLÜYÜZ.”

Sergen Saka – Genç İşçi Derneği

The post Ölen Ölür Kalan Sağlar Sömürülür – Sergen Saka first appeared on Genç İşçi Derneği.

Ankara’nın Nallıhan Eymir köyünde yine ihmaller yine patronların kar hırsı yine  bir inşaatta iş cinayeti. 17 yaşındaki genç işçi Ömer Faruk Arslan, çalışan harç makinesine dokununca elektrik akımına kapıldı. Elektrik çarpması sonucunda  Ömer Faruk  olay yerinde yaşamını yitirdi.

The post 17 Yaşında Bir Genç İnşaatta Yaşamını Yitirdi first appeared on Genç İşçi Derneği.

Evleri olmadığı için işyerinde uyuyan iki işçi yangında yaşamını yitirdi.

Antep’teki terlik ve ayakkabı imalathanesinde gece çıkan yangında, evleri olmadığı için iş yerinde kalan Suriyeli iki işçi uyurken soludukları dumandan zehirlenerek yaşamlarını yitirdi. Ölen işçiler 16 ve 18 yaşlarındaydı. Gaziantep’te Küsget Sanayi Sitesi’nde bulunan, Suriyeli Muhammet Ahneen’e ait üç katlı terlik ve ayakkabı imalathanesinin birinci katında, gece saatlerinde henüz bilinmeyen nedenle yangın başladı. Malzemelerin tutuşması sonucu büyüyen yangının haber verilmesiyle çok sayıda itfaiye ve sağlık görevlisi bölgeye sevk edildi.

İtfaiye ekipleri, kaldıkları imalathanede uyuyan Suriye uyruklu işçiler Hamza Nasır (18) ve Mahmut Maruf’un (16) soludukları dumandan zehirlenip yaşamını yitirdiğini belirledi. Otopsi için Adli Tıp Kurumu’nun morguna kaldırıldı.  Yangının gece meydana geldiğini ve arkadaşlarının içeriden çıkamadığını anlatan imalathane çalışanlarından Hüseyin Kargın, “Ben de bu fabrikada çalışıyorum. Gece yangın çıkmış. Arkadaşlarımız içeride kalmış. Mahmut Maruf evi olmadığı için burada kalıyordu. Hamza Nasır da normalde akşam çıkıp, evine gidiyordu; ama babası Suriye’ye gittiği için 2 gündür fabrikada kalıyor” diye konuştu.

The post Ayakkabı İmalathanesinde İş Cinayeti first appeared on Genç İşçi Derneği.

İstanbul Sirkeci PTT binasının restorasyon inşaatında çalışan 23 yaşındaki genç işçi Dilek Dayar inşaat iskelesinden düşerek yaşamını yitirdi.

İş cinayeti Adım Restorasyon tarafından ve iskele kurulumu Karacan İnşaat tarafından yapılan kurulan iskelede yağmurlu havada 20 metre yükseklikten düşerek gerçekleşti.

Bir genç arkadaşımızda iş cinayeti sonucu yaşamını yitirdi. Denetim yapmayan ana iş veren PTT, daha fazla kar  peşinde olan restorasyon şirketi, güvenliksiz iskele kuran taşeron şirket ve sessiz medya. Sorun sizin sisteminiz hesap verecek olan da sizlersiniz.

#dileginsesiolalim

The post PTT Restorasyon İnşaatında Genç İşçi Yaşamını Yitirdi first appeared on Genç İşçi Derneği.