-18’lik Bir Hikaye

nn

Bir gün olağanüstü bir değişimle,annen ya da baban karar vermeye­cektir senin yerine; o günden sonra, sen artık kendi kararlarının sahibi olursun. Resmiyette işe girebilirsin (işe girebilirsen), ehliyet alabilirsin, evden ayrılabilirsin, bir oyla iktidar seçicisi bile oluverirsin… Yani 18’e kadar yasak olan herşeyi, yapa­bilir hale gelirsin. Özgürlüğün yaşı 18’dir çünkü…

Rast­lantı ya da şans değil tabi, li­seyi bi­tirme yaşının 18’e denk geli­yor oluşu. Zaten biraz da bu yüz­dendir 18’e kadar “bağzı” şeylerin yasak ol­ması. Okulda 18’ine kadar yetiştirirler seni. 18’inde herşeyi yapabilme “aklına”, “yetisine”, “sorumluluğu­na” sahip ol diye eğitirler.

18 yaşından önce söylediğin, de­ğerli değildir. Düşüncelerin, eksiktir. Yaptıkların, senin sorumluluğunda değildir. Hep bu yalanları atarlar. Aslında, evde ve okulda bunlar vur­gulanarak; senin söylediklerin değer­sizleştirilir, düşüncelerin önemsiz­leştirilir, sorumluluk alman engellenir, kendini var edebilmen engellenir.

Toplumda birey olmanın, topluma ilişkin söz söylemenin, söylediğin sözü eylemenin önüne geçilir.

Aslında, insan 18 yaşında baş­lar kapitalist sistemde yaşamaya; düşünmeye, düşündüğünü yapma­ya. Ondan öncesi yoktur. 18’den önce herşey “miş gibi” gelir…

Ama 18 yaşı­na ulaştığında da, devletin ve kapitaliz­min zehriy­le dolmuş bir dü­şüncenin özgür­lüğü ne kadarsa, sen de o kadar dü­şünebilir­sin. Çerçe­vesi bellidir yapacakları­nın; 18’inden sonra kapita­lizmin çarklarında dönebilecek kadardır. Ötesi yok.

Oy kullanırsın, ehliyet alırsın, veli­ler yoktur artık…

-18’lik hikaye ya bu. Şimdi anlar­sın aslında 18’ine kadarki süreyi. Neden derler 18 diye? 18 sene bo­yunca ertelerler düşüncelerini, dü­şüncelerini gerçekleştirmenin önünü almak isterler.

Şimdi anla; neden önemli 18’den öncesi, düşündüklerin, eylediklerin…a

Yazan: Onur Ö

 

    Benzer yazılar: