Okul içindeki alt ve üst sınıflar arasındaki iktidarlı davranışlar

Eski zamanlardan beridir süre gelen bir lanetin hikâyesi. Bu lanet öyle bir lanet ki insanlar arası ilişkilere dahi sızmış ve hayatımızın her alanında patlak vermiş. Bu insanlar, liderleri olan cadılara itaat etmedikleri için lanetlenmişler. Bu lanet yüzünden insanlar, bundan sonra kuracakları ilişkilerde iktidarlaşmışlar.

Cadılar bunu en iyi cadılık okullarında yapıyorlardı. Okullarında “Başka biri nasıl iktidarlaştırılır?  Nasıl iktidar olunur? Nasıl sadece kendini düşünen benciller oluruz?” gibi eğitimleri vardı… İktidarı şekillendirmek de, yapılan iktidar büyüsü kadar önemliydi.

Okula ilk defa giren yeni kurbanlar karşılarında cadıları buluyorlardı, daha sonraysa cadıların 4 sene boyunca eğittiği iktidarlı öğrencileri. Bu iktidar laneti öyle bir sızmıştı ki öğrencilerin içlerine, kendi kendini örgütleyen bir durum haline gelmişti. Yeni gelenler, üst sınıflarından hiyerarşik olarak altta oldukları için, üst sınıflar tarafından sürekli eziliyorlardı. Ve üst sınıfa geçen her öğrenci, iktidar lanetine kapılarak alt sınıfları ezmeye başlamıştı. Ta ki bir gün ezilenler ezenlere karşı bir cephe alıncaya kadar…

Ezilenler kendilerine Özgürlük Muhafızları adını veriyorlardı. Özgürlük Muhafızları, kendilerini cadılık okulunun eğitiminden, sisteminden arındırmışlardı. Üst sınıflar cadılar tarafından ezildiklerinden dolayı, alt sınıflarsa hem cadılar hem de üst sınıflar tarafından ezildikleri için isyan etmişlerdi.

Bu lanet öyle bir hale gelmişti ki, cadılar artık kendi aralarında kavga eder hale gelmişlerdi. Aynı zamanda üst sınıflar da kendi içlerinde bölünmüş, kavga eder olmuşlardı. Cadılar öğrencileri kandırmak için bir büyü geliştirmişler, fakat hangi büyüyü yapacakları konusunda anlaşamamışlar; üst sınıflarsa, “Kim daha kötü iktidar?” kavgasına tutuşmuşlar.

Yaratılan bu kargaşada ortamında Özgürlük Muhafızları kurdukları iktidarsız ilişki biçimleriyle öğrencileri örgütlemiş, bencilliklerinden ve itaatkâr davranışlarından kurtulmalarını sağlamış; böylece öğrenciler de özgürleşmeye başlamış. Derslere girip büyü yapan cadıların, o büyülü tarih kitaplarını yakmışlar. Kazanlarında katliamlarından elde ettikleri kanları kaynatırken, kazanı devirmişler. Süpürgelerini kırmışlar. Her bir iktidarlının lanetlerini kendi aralarında yaptıkları paylaşma ve dayanışma sihriyle bozmuşlar.

Cadılar, Özgürlük Muhafızlarını okullarında koydukları kurallarla cezalandırmış. Önce cadısüpürgesine bindirerek uzun bir sürgüne yollamış. Sonra da büyü yapıp kurbağaya çevirmiş. Ama her cezalanan yılmamış ve cadılara karşı direnmeye devam etmiş. Özgürlük Muhafızları, öğrencilerin üzerinden kaldırdıkları her lanetle Özgürlük Muhafızları’na bir kişi daha örgütlemiş. Okuldan atılan her Özgürlük Muhafızı yerine bir başkasını bırakmış. İktidarsız öğrencilerin sayısı her sene giderek artmaya başlamış. Cadıların laneti zayıfladıkça, güçten düşmeye başlamışlar. Özgürleşen her bir öğrenci, o kocaman okul duvarlarını patlatmış. Cadılar iyice güçten düştükleri zamansa, cadıların güçlerini ellerinden alarak onlara iktidarsızlık sihri yapmışlar. Her bir cadı artık Özgürlük Muhafızlarıyla birlikte iktidarsız bir öğrenim sürecine girişmişler. Kendi aralarında bilgi aktarırken metot olarak özgür bilgi paylaşımı sihrini kullanmışlar. Daha sonra tüm cadılık okullarında yayılan bu isyan, tüm okulların duvarlarını patlatmış. Cadılar ya Hades’in yanına, yeraltına kaçmış ya da iktidarsızlaşarak mutlu mesut yaşamış.

Onlar ermiş özgürlüğe, biz çıkalım kerevetine.