Geçtiğimiz günlerde Kanadalı bir kadın fotoğraf sanatçısı Rosea Lake kadınların etek boyuna göre yargılanmasına tepki olarak yaptığı bir çalışmasını Tumblr’da paylaştı ve birkaç hafta içinde neredeyse 300 bin yorum aldı. Bu çalışma dünyanın birçok yerinde de farklı şekillerde –olumlu/olumsuz-değerlendirildi. Rosea’nın kadının etek boyuyla etiketlenmesine karşı yaptığı bu çalışması, bir tepki eylemi olmasına rağmen yapılan yüzbinlerce yorumda fotoğraf çalışmasının tartışıldığını değil fotoğraftaki kadının metalaşma gerçeğini görüyoruz.

“Hmm, müthiş” ya da “Birkaç kilo alsa daha güzel olur” gibi birçok ve daha beter yorumları bu fotoğrafın altında görmek mümkün. Sonuç itibariyle bu fotoğrafta poz veren düzgün bacaklı kadın (ki Rosea’nın kendisi) arkadaşımız, ataerkil anlayış içerisinde kapitalizmin algılarımıza anbean işlediği güzellik kriterleri arasında amacını yitirmiş olmuyor mu? Amacını yitirmesinin yanı sıra seksist ve hatta ahlakçı algıyı yeniden üreten bir görsel malzemeye dönüşüyor. Rosea bu fotoğrafı çekerken bu çalışmayı yaparken nasıl bir düşünce içerisindeydi bilmiyoruz, abes bir yöntem kullanarak kadının metalaşmasını gündemleştirmek istemiş olsa da ataerkil sistemin “abesliğini” aşamayarak anlaşılamamıştır. Anlaşılamamış tüm taraflarını bir yana bırakırsak fotoğrafın binlerce yoruma ulaşması yine ataerkil sistemin algılarında metalaşmış kadının cazibesini bizlere gösteriyor.