Fragmanının yayınlanmasının ardından izleyici tarafından merakla beklenen The Matrix: Resurrections‘ın yönetmeni Lana Wachowski, serinin 4. filmini çekmeye karar vermesinin nedenlerini açıkladı. Berlin Uluslararası Edebiyat Festivali’ne katılan Wachowski, Resurrections’ı çekme kararını annesini, babasını ve yakın bir arkadaşını kaybettikten sonra aldığını söyledi.

Screen Rant’te yer alan habere göre Wachowski “Ağlıyordum, uyuyamıyordum ve beynim bu hikayeyi bir patlamayla ortaya çıkardı. Bir anda Neo ve Trinity’ye sahip oldum. Bu iki karakterin hayata dönmesi beni rahatlattı. Çok basit ve sanatın yaptığı da bu, hikayelerin yaptığı bu, bizi teselli ediyorlar.” diye konuştu.

Berlin Uluslararası Edebiyat Festivali’ne katılan ve soruları yanıtlayan Wachowski, filmin fragmanında kullanılan Jefferson Airplane şarkısı “White Rabbit” parçasının göründüğünden “çok daha derin bir anlamı” olduğunu söyledi. Matrix serisinin başrol oyuncusu Keanu Reeves’e filmin bitmiş halini gösterdiğinde verdiği tepkiyi “Filmi Keanu’ya izlettik ve gerçekten çok şaşırdı ve muazzam düzeyde anlayışlı olduğu tipik Keanu yorumlarından birini yaptı.” sözleriyle açıklayan Wachowski, Reeves’un “Aynı karakteri, aynı hikayeyi ve aynı şeyleri aldın ve bir şekilde bunu önümüzdeki yirmi yılla ilişkili hale getirdin. Bunu nasıl yaptın?” şeklindeki ifadelerini aktardı.

The post Lana Wachowski’den Matrix Açıklaması appeared first on Meydan Gazetesi.

Müzik topluluğu Redd, Korona Krizi’nde, iktidarın ilan ettiği “normalleşme” sonrası sanat kollarının devletin ayrımcılığına uğramasını protesto ederek Maçka Parkı’nda açık hava konseri yaptı.

“Normalleşme” ile birlikte halı sahaların yeniden açıldığını ancak müzik sektörüne ilişkin bir uygulamanın hala olmadığını dile getiren Redd solisti Güneş Duru, “Konserler nizami şekilde yapılır; müzik sektörü bu işi halı sahadakilerden daha iyi biliyor” dedi. Duru, “…Birçok arkadaşımızı hem bedenen hem ruhen kaybettik. Bizim sektördeki ekonomiyi ancak biz düzeltiriz. Yardımlarla, desteklerle düzelecek bir şey değil. Hiçbir kampanya bu kadar çok insanı kapsayamaz, biz sahneleri istiyoruz. Zaten insanlar buradalar, parklardalar, sokaktalar.” ifadelerini kullandı.

Öte yandan devlet iktidarının medya adı altındaki propaganda aparatlarından biri olan İhlas Haber Ajansı, yaptığı “haberle” Redd’i ve konseri izleyenleri hedef gösterdi.

The post Redd’den “Protesto Konseri” appeared first on Meydan Gazetesi.

Süper Lig’de son haftaya taşınan “şampiyonluk yarışında” bugün oynanacak maçlar öncesi, İçişleri Bakanlığı valiliklere “şampiyonluk kutlama genelgesi” gönderdi.

Genelgeye göre cadde, sokak ve meydanlarda şampiyonluk kutlaması yapılamayacak. Stadyumlarda ise belirlenen sayı kadar izleyici ve görevli olacak.

The post İçişleri Bakanlığı’ndan “Şampiyonluk Kutlama” Genelgesi appeared first on Meydan Gazetesi.

İstanbul Taksim Meydanı’nda 1 Mayıs 1977’de yapılan mitingte gerçekleşen devlet destekli katliam, her yıl 1 Mayıs öncesi Taksim’i tekrar gündeme getiriyor. Füsun Turcan Elmasoğlu’nun 1 Mayıs 2013 öncesi hazırladığı “Bellek Kayması” adlı çalışma, toplumun belleği ile mekanın belleği arasında çarpıcı bir karşılaştırma yapıyor.

1 Mayıs 1977’de Taksim Meydanı ve yakınlarında çekilmiş eski fotoğraflarla güncel fotoğrafların birbirine katıştırılmasıyla oluşturulan çalışmada, aradan geçen onlarca yılın ardından yaşanan sosyal, ekonomik ve politik değişimler de gözlenebiliyor.

1 Mayıs 1977’deki katliamda yaşamını yitiren 34 kişiden çoğunun, alana giren polis  panzerlerinin yarattığı panik ve izdihamdan sıkışarak yaşamını yitirdiği Kazancı Yokuşu’nun önünden bugün  geçenler Füsun Turcan Elmasoğlu’nun çalışmasına adını veren “bellek kaymasını” yaşıyorlar.

The post 1 Mayıs, Taksim ve Bellek Kayması appeared first on Meydan Gazetesi.

Ütopyalar “insanın iyileştirilebilme olasılığı üzerine ciddi bir düşünsel arayıştır”¹. Anarşist ideolojinin ise insanın yaşam istencinin en özgür şekilde dışavurumu olduğu tanımı yapılırsa ütopyaların anarşist toplum düzenine giden yolda önemli bir katalizör görevi yaptığı söylenebilir. Fakat bu tanımı yaparken ütopya kavramının tanımını “gerçekleşme ihtimali olmayan, hayal ürünü toplum tasarısı” şeklinde değil, “ulaşılmak istenen toplum tahayyülü” şeklinde yapmak önem taşımaktadır. Çok geniş ve çeşitli ütopya tasvirleri olsa da anarşist nizamın başat siyasal değer olarak rol oynadığı ütopyalar kolay bulunur değil. Tam da bu noktada Solarpunk adlı sanat akımı, bilim ve teknoloji kullanımının ön plana çıktığı otoritesiz bir toplum düzeni ile anarşist bir ütopya yaratıyor. Bu akımın modadan mimariye kadar farklı alanlarda yansımaları olsa da ütopya hikayeleriyle daha çok ön plana çıkıyor.

Ekolojik ütopyalar arasında çok yeni bir tür olarak Solarpunk henüz 2010’larda oluşmaya başlamış, bilim kurgu ve fantazya alanında, post-ütopya olarak da kategorilendirilen, çiçeği burnunda bir edebiyat janrıdır. Geçmiş ya da geleceğe odaklanmaktansa günümüzdeki toplum ve çevre koşullarını ele alıp gerçekçi kurgular oluşturarak ütopik şehirler tasvir eder. Bu tasvirlerde en dikkat çeken özellik Solarpunk’ın 21. yüzyılın sorunlarını çözmeye yönelik olacak şekilde bir yaşam tahayyül etmesidir. Söz konusu tahayyüllerdeki sosyal sorunların çözümünde Murray Bookchin’in toplumsal ekoloji düşüncesine de bolca atıfta bulunularak toplum içindeki her türlü adaletsizliği gidermeye yönelik, çoğunlukla anarşist ve kesinlikle iyimser bir bakış açısı benimsenir².

Politik olarak homojen olmayan bir yapıya sahip olan Solarpunk, ekonomik büyüme ve rekabetin hâkim olduğu bir düzendense komünal bir düzende, insanın içine dahil olduğu ekosistemle bir tevazu ilişkisi içinde, adil bir yaşam tasviri yapar. Büyük ölçekli ulusların yerini küçük ölçekli topluluklar ve eko-şehir-devletleri alır. Güneş teknolojisinin ana gelişim kaynağı olduğu şehir tasvirlerinde bu teknolojik gelişmenin yanı sıra toplumsal ilişkiler ve değer sistemlerinin değişimi de önemlidir³.

Solarpunk’ın, Bookchin’in toplumsal ekoloji felsefesinden yararlandığı ideolojik temellerinden bahsetmekte fayda var. Bookchin’e göre tüm ekolojik sorunlar, toplumsal sorunlardan kaynaklanmaktadır. Şiddeti sürdüren, ekonomik temelli ve toplumsal sorunlar çözülmediği müddetçe insan yaşamını da içine dahil eden ekolojik uyumdan bahsetmek mümkün değildir. Solarpunk da ekolojik bir holizme dayalı konseptiyle insanlık ve doğa arasında bir denge kurmayı amaçladığı için tamamlayıcılık esas alınıyor; yani, insanın destekleyici tür olduğu, insan dışı yaşamların da değer verildiği bütüncül bir toplum tasviri yapılıyor⁴. Bookchin’in toplumsal ekoloji felsefesinde böyle natüralist bir yaşam biçimi betimlenirken bu kesinlikle primitivist bir gericilik anlayışıyla olmak zorunda olmadığı gibi öyle bir toplum tasviri yapmak da mümkündür. Ancak bu durum Solarpunk için geçerli değildir, çünkü, daha önce de belirtildiği gibi, Solarpunk günümüz teknolojisinin tercihen daha da ilerletilmiş halinin efektif bir uygulaması şeklinde bir nitelik kazanmaktadır. Geriye dönük bir primitivizm pek olası olmadığı gibi olması durumunda da mevcut 21. yüzyıl koşullarının söz konusu olması daha muhtemeldir. Yani aslında Solarpunk’ta belirleyici özellik teknolojinin doğayla uyum içinde gelişmiş varlığıdır.

Öte yandan Solarpunk türü literatürde daha çok devletsiz ve anarşist bir toplum düzeni çizse de Batılı yazarların sıklıkla liberal eğilimlerle yeşil kapitalizm ve sürdürülebilirlik temalarını işlediği öyküler de vardır. Rhys Williams, Solarpunk’ın ana temasını oluşturan güneş teknolojilerinin hem merkezi hem de merkezi olmayan ekonomik modellerle uyumlu olduğunu söyler³. Ancak, neoliberal tahayyüller yeşil direnişi kendinden uzaklaştırıp türün ütopik özelliğini kırmaktadır, çünkü zaten ekolojik sorunlar günümüzdeki kapitalist sistemden ötürü meydana gelmekte. Kapitalist düzenin neden olduğu bu facialar, sistemin giderek büyüttüğü mega şirketler ve distopik hükumetlere karşı oluşturulan, yenilgiyi kabul etmeyen umut dolu bir perspektif sergiler Solarpunk. Aynı zamanda bu umut yerel halkın merkezi olmayan, küçük topluluklar halinde direnişiyle toplumsal hiyerarşileri ve hegemonyaları yıkmayı amaçlar. Nihai olarak istenen ütopik toplum düzenine erişmek için Bookchin’den esinlenerek “sürekli doğal evrim”i savunur. Burada savunulan ana düşünce “büyüme için büyüme”yi savunan kapitalist mantra değildir. Sürekli doğal evrim teorisi, “büyüme”yi değil “ilerleme”yi baz alır, dolayısıyla bu bakış açısıyla Solarpunk janrında ilerleme faydalı bir kavram ve asıl hedeftir. Solarpunk edebiyatı, toplumsal ilerlemenin, kapitalizm ve hiyerarşiden uzak, merkezi olmayan ve birbirine bağlı komünlerin oluşumuna yer vererek olacağını öne sürer².

Toplumsal ilerlemenin yanı sıra, Solarpunk’ta fiziksel ilerleme olarak insan zihni ve bedeninin de evrimi önem arz eder. Post-hümanizmi de iyimser bir bakış açısıyla değerlendirip insanın yabancı, dünya dışı yaşam formlarıyla bütünleşmesini destekleyici bir tasvir çizilir. Bu fiziksel evrim de yine aslında Bookchin’in toplumsal ekoloji felsefesine dayanıyor. Zira Solarpunk’ın, insan vücudunun daha dayanıklı bir yaşam formuna evrilmesinin ancak teknolojik büyümeyle ulaşılabilecek bir şey olduğunu kabul eden duruşu, toplumsal ekolojinin evrim anlayışında da mevcuttur. Toplumsal ekolojinin felsefesi gereği evrim, organizmaları yeni çevre zorluklarına karşı daha uyumlu kılar ve bilhassa insanları, ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik olarak çevrelerini değiştirmeye hazırlar⁴.

Solarpunk, tüm bu ilerlemeci değişimleri öngörürken kontrolsüz bir büyümeden yana değildir; sorumsuz tüketimlerden kaçınmaya çalışır. Toplumsal ekolojinin adalet nosyonunda böyle aşırılıklar olmadığı gibi durgunluk da yoktur. Durgunluk, toplumun gelişimi için en az aşırılıklar kadar zararlıdır. İnsan ilerleyişinin süregelmesi ve ideal topluma ulaşılamaması, Solarpunk’ın bir post-ütopya türü olarak en önemli özelliklerindendir. İdeal topluma ulaşılamamasının nedeni, dünya ve insanlığın sürekli değişiyor olması ve aynı zamanda, ütopik manada tarihin sonuna ulaşılmasının, ilerlemenin durması anlamına gelecek olmasıdır. Yani aslında Solarpunk’taki iyimserlik, Solarpunk idealine ulaşmak için insanlığın, toplumun ve teknolojinin sürekli evrimini hedeflemektedir².

Solarpunkın adalet nosyonu, kapitalizmin doğayı sömürüsünü anlamak için bir araçtır. Kapitalizme alternatif ekonomik sistem düzenlerini bilim kurgu ile harmanlayarak iklim krizini çözmeye, insan ihtiyaçlarını karşılamaya yetecek üretimi sağlamaya yönelik gerçekçi senaryolar çizer. Her Solarpunk hikayesinin bilinçli veya bilinçsiz nihai amacı malların eşit dağıtımının keşfidir, çünkü eşit dağıtım olmadan toplumlar ekolojik bir şekilde var olamaz. İnsanlar arasında olduğu gibi insan-doğa ilişkilerinde de adil bağlar oluşturacak ekonomik ve sosyal yapıların yeniden inşası esastır⁵.

Toplumsal ve ekonomik özelliklerine ek olarak, Solarpunk aynı zamanda mimari ve estetik alanlarındaki yaratıcı tasvirleriyle de ön plana çıkar. Eserlerde gelişmiş güneş teknolojisinin vurgusu sık sık yapılarak “aydınlık” ve “parlaklık” gibi kavramlar detaylı bir şekilde betimlenir. Örneğin, genelde binaların dış cepheleri komple güneş panelleriyle kaplanmıştır ve mimari itibariyle ağaç ve çiçeklere benzer yapılarla sık karşılaşılabilir. Bu estetik tasarımlar güneş panellerinin fonksiyonel özelliklerini gizleyip şehirlerin altyapı sistemlerine çığır açıcı yenilikler getirmiş olur. Altyapı sistemlerinin teknik özelliklerinin güneş ve rüzgâr gibi yenilenebilir enerji kaynaklarından sağlanıyor olması, sistemin kendi kendini sürdürebilme arzusunu yansıtmaktadır. Williams, güneş teknolojisi üretim araçlarının toplumsal olarak adil değişiminin, hakiki bir değişim için gerekli olduğunu söyler³.

Son olarak; Solarpunkın köklerini dayandırdığı nokta ekolojik ütopyalardır, ancak yazı boyunca detaylı anlatımından çıkarılabileceği üzere, Solarpunk’ı Solarpunk yapan yegâne unsur başta güneş olmak üzere yenilenebilir enerji kaynaklarının insanın doğayla bütünleşik yaşamında ön plana çıkan konumudur. Öte yandan, Solarpunkta ön plana çıkarılan bu enerjilerin anarşist nizam için sorgulanması gerektiğini belirtmekte fayda var çünkü doğadaki canlı ve cansız tüm varlıkları kaynak olarak gören kapitalizm içinde bu kadar enerjiye neden ihtiyaç olduğunu, hatta ihtiyaç olup olmadığını sorgulamadan üretilecek alternatiflerle ancak yeşile boyanmış kapitalizm sürdürülebilir, lakin Solarpunk’la ilgili olarak bu meseleyi de başka bir yazıda ele alabiliriz.

Solarpunk’ın estetik bir şekilde mimariye yedirilmesi, Solarpunk ütopyalarının göze hitap eden, “aydınlık” ve “yeşil” alanları betimlemesi, ona en yakın tür olarak karanlık bir gelecek tasviri çizen cyberpunk’tan ayrışıp bu özellikleriyle aslında onun 180 derece karşısında durması Solarpunk’ın ne kadar orijinal bir edebi janr olduğunu gösteriyor. Distopya edebiyatının daha revaçta olduğu ve pandeminin etkisiyle yaşamlarımızın şimdiye dek hiç olmadığı kadar kontrol altına alınmaya çalışıldığı günümüzde, ütopyaların değer kazanması bile mevcut düzene bir başkaldırı niteliği taşıyacakken Solarpunk gibi son derece gerçekçi bir alternatif yaşam tahayyülünün bilinmesi bir umut ışığı olacaktır. Her ne kadar bu yazıda ağırlıklı olarak siyasal ve edebi perspektiften bir incelemesi yapılsa da, Solarpunkın güzel sanatlar ve mimari gibi birden fazla alanı kapsayan geniş bir sanat hareketi olduğunu bir kez daha hatırlatmakta fayda var.

Nisa Durdu

Kaynakça

¹Kumar, K.(2005). Ütopyacılık (Çev. A. Somel). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları. (Orijinal yayın tarihi, 1991)

²Schuller, W. K. (2019). “Evolution takes love:” Tracing some themes of the solarpunk genre. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). QSpace: Queen’s Scholarship & Digital Collections. Erişim adresi https://qspace.library.queensu.ca/handle/1974/26518

³Williams, R. (2019). ‘This shining confluence of magic and technology’: Solarpunk, energy imaginaries, and the infrastructures of solarity. Open Library of Humanities, 5(1): 60,1-35. https://doi.org/10.16995/olh.329

⁴Bookchin, M. (2006). Social ecology and communalism. ABD: AK Press.

⁵Farver, K. (2019). Negotiating the boundaries of solarpunk literature in environmental justice. WWU Honors Program Senior Projects, 124. Erişim adresi https://cedar.wwu.edu/wwu_honors/124

The post Anarşist Ütopya: Solarpunk appeared first on Meydan Gazetesi.

Mısır’da, 18 kral ve 4 kraliçe mumyası, Cumartesi günü ‘Firavunların Altın Geçidi’ olarak adlandırılan kortejle Kahire’deki müzeden Giza’daki yeni müzeye taşındı.

Mumyalar Kahire’deki neo-klasik Mısır Müzesi’nde tutuluyordu. Kalabalık bir kortejle mumyalar, Kahire’den 5 km uzaktaki yeni Mısır Medeniyeti Ulusal Müzesi’ne götürüldü.

Kortej, kral ve kraliçelerin iktidarda oldukları döneme göre kronolojik olarak dizildi.

Mumyaların götürüldüğü müzenin önümüzdeki 18Nisan’da bekleniyor.

Taşınan mumyalar arasında, Antik Mısır Firavunu II. Sekenenre Taa, I. Seti, II. Ramses, V. Ramses IX. Ramses, VI. Ramses, Sekenenre, III. Tutmes, Hatşepsut, Meritamun ve Ahmose Nefertari de var.

Kral II. Ramses, Mısır’ı MÖ 1279’dan itibaren 67 yıl boyunca yönetmiş, tarihte bilinen ilk barış anlaşmasını imzalayan hükümdar olmuştu.

Mumyası taşınan kadın Kraliçe Hatşepsut, dönemin gelenekleri kadınların Firavun olmasına izin vermese de III. Thutmose’nin kral olmak için yaşının çok genç olması nedeniyle Firavun naibliği görevini almış ve ülkeyi 30 yıl tek başına yönetmişti.

Mumyaların yolculuğu 40 dakika sürdü ve her bir mumya sarsıntıya karşı emici özelliklere sahip altın renkli, nitrojen doldurulan koruyucularla taşındı.

Mumyaların geçtiği yollar da sarsıntı olmaması için yeniden düzenlendi.

Mumyalar, 1881 ve 1898 yıllarında Antik Mısır şehri Teb’de bulunmuştu.

Firavunlar tarih boyunca batıl inançların da kaynağı oldu. 1922’de genç bir firavunun bulunduğu kazı çalışmalarını finanse eden İngiliz Lord Carnarvon, mezarın açılmasından aylar sonra kan zehirlenmesi nedeniyle öldü. Mezara ilk giren araştırmacılardan biri de ertesi yıl öldü. Bu olaylar da ‘Firavunların Laneti’ söylentisini ortaya çıkardı.

Mumyaların taşınmasıyla bu söylenti de yeniden gündeme geldi. Son dönemde Mısır’da bir dizi felaket yaşandı. Geçen hafta Sohag’daki tren kazasında onlarca kişi yaşamını yitirirken, Kahire’de de bir binanın çökmesi sonucu en az 18 kişi yaşamını yitirdi

Taşınma için hazırlıklar sürerken Mısır’da Süveyş Kanalı da Ever Given yük gemisinin karaya oturması sonucu tıkandı. Bu olayların üst üste gelmesi sosyal medya da “Firavunların Laneti döndü” esprileriyle paylaşıldı.

The post Mısır’da Firavunların Altın Geçidi appeared first on Meydan Gazetesi.

Hayattayken yayımlanan tek şiir kitabı “Hasretinden Prangalar Eskittim” ile şiirde büyük etki yaratan ve “Hasretinden Prangalar Eskittim, Karanfil Sokağı, Otuzüç Kurşun, Uy Havar, Leylim Leylim” gibi şiirlere imza atan Ahmed Arif’in Diyarbakır Sur’daki evinin yıkıldığı ortaya çıktı.

Gazete Duvar’da yer alan habere göre, yönetmenliğini gazeteci Dilek Gül’ün yaptığı  “Ahmed Arif’in Hasreti” isimli belgesel filmde Ahmed Arif’in doğduğu evin yıkıntılar içindeki hali görüntülendi. Şairin, etrafı tamamen yıkılan Fatih Paşa Mahallesi, Yağcı Sokak, 7 No’lu adresindeki evinin bir kısmının yıkıldığı, bir kısmının ise hâlâ ayakta olduğu görülüyor.

Belgesel filmde, Ahmed Arif’in oğlu Filinta Önal dahil şairin hayatında özel yer edinmiş isimler ve edebiyatı üzerine araştırma yapanların anlatımları yer alıyor.

Aynı zamanda filmde Ahmed Arif’in hayatının geçtiği kentler, okuduğu okullar hatta gözaltında işkence gördüğü yerlerin çekimleri de var. Ahmed Arif’in yaşamını yitirmesinin 30. yıl dönümü olan 2 Haziran’da gösterime girecek olan belgesel filmin müzikleri Metin ve Kemal Kahraman kardeşlere ait.

The post Ahmed Arif’in Sur’daki Evinin Yıkıldığı Belgeselle Ortaya Çıktı appeared first on Meydan Gazetesi.

Devlet iktidarının medya görünümündeki propaganda aparatlarından A Haber’in spor kanalı A Spor’da futbol “yorumculuğu” yapan Emre Bol katıldığı programda, Galatasaray’ın Senegalli forveti Mbaye Diagne için “Orada timsah yiyordu, geldi burada topçu oldu. Adam çok şey değil, cahil” şeklinde ırkçı ifadeler kullandı.

Bol, Diagne’nin Rizespor maçındaki performansını “değerlendirirken”, “Bunlar cahil çocuklar ya, bu Senegal’de kim bilir bu okudu okumadı bilmiyoruz. Orada timsah yiyordu, geldi burada topçu oldu. Adam çok şey değil, cahil, onlara biraz iyi yaklaşmak lazım, düzgün yaklaşmak lazım” şeklinde ırkçı ifadeler sarf etti.

Galatasaray Kulübü, resmi internet sitesinden ‘Irkçı söylemde bulunan şahıs hakkında’ başlığıyla şu açıklamayı yaptı:

“Emre Bol isimli şahıs, A Spor’da yayınlanan ‘Sabah Sporu’ adlı programda, profesyonel futbolcumuz Mbaye Diagne hakkında asla kabul edilemeyecek, ırkçılık ve hakaret niteliğinde sözler sarf etmiştir. Eleştiri kavramından uzak ve ahlaktan yoksun sözleri nedeniyle bu şahıs hakkında gerekli tüm hukuki işlemler ivedilikle başlatılacaktır. Seviyesiz yorumlarıyla Türk spor basınını kirleten ve bir insanlık suçu olan ırkçı söylemleriyle ülkemizin uluslararası imajına da büyük zarar veren bu şahsa tüm spor camiasının da gerekli tepkiyi vermesini bekliyoruz.”

Emre Bol’un, ırkçı ifadelerinin yanı sıra “cahil” diye nitelendirdiği Senegalli Mbaye Diagne kariyerinde 163 maça çıktı ve 89 gol attı. Diagne’nin, Süper Lig’de gol krallığı da bulunuyor.

The post A Haber’in Spor Kanalının Yorumcusundan Irkçı İfadeler appeared first on Meydan Gazetesi.

Kürt halkının “Apé Musa – Musa Amca” olarak tanıdığı Musa Anter 28 yıl önce bugün  20 Eylül 1992’de kültür-sanat festivali için gittiği Amed’de Seyrantepe Mahallesi’nde uğradığı silahlı saldırı sonucu yaşamını yitirdi.

Devrimci Doğu Kültür Ocakları, Kürt Siyasi Hareketi legal partilerinin ilki olan Halkın Emek Partisi (HEP), Mezopotamya Kültür Merkezi ve İstanbul Kürt Enstitüsü’nün kurucuları arasında yer alan Anter, hakkında açılan siyasi davalar nedeniyle toplam 11.5 yıl tutsaklık yaşadı.

Musa Anter cinayetindeki devlet bağlantısına ilişkin itirafçı Abdülkadir Aygan, 2004’te “İtirafçı Bir JİTEM’ci Anlattı” adlı kitabında önemli bilgiler vermişti. Aygan, 1990’larda sıkça yaşanan faili devlet cinayetlerinden biri olan Musa Anter’in katledilmesinde, Binbaşı Ahmet Cem Ersever, “Yeşil” kod adlı JİTEM’ci Mahmut Yıldırım,  “Hogir” kod adlı Cemil Işık,  JİTEM Telsiz Kumanda Merkezi’nde görevli Ali Ozansoy, JİTEM Tim Komutanı Savaş Gevrekçi gibi devlet görevlilerinin adlarını vermişti. Aynı isimler, aynı dönemlerde sayısız cinayet ve katliama imza atanlar arasındaydı.

The post “Apé Musa” 28 Yıl Önce Bugün Katledildi appeared first on Meydan Gazetesi.

Kadınlar Ulusal Basketbol Ligi (WNBA)  Minnesota Lynx oyuncusu Maya Moore, 2019 yılında basketbola ara verdiğini açıklamış ve hukuk alanında siyah hakları için çalışmalarda bulunacağını duyurmuştu.

Kariyerinde dört WNBA şampiyonluğu bulunan Moore’un amacı, avukat olup, henüz 18 yaşındayken adaletsiz bir şekilde 50 yıl hapis cezası alan Jonathan Irons’ı içinde bulunduğu tutsaklıktan kurtarmaktı.

Moore, Temmuz ayında bu mücadelede de başarıya ulaşmış Jonathan Irons’ın 22 yıl sonra tahliye edilmesinde büyük rol oynamıştı.

Dün sürpriz bir açıklama yapan Moore, tutsaklıktan kurtulmasına yardım ettiği Jonathan Irons ile bu yaz evlendiklerini açıkladı.

Moore ve Irons, haberi “Good Morning America” ​​programında duyurdu.

Moore, “Bugün, birlikte yaptığımız işe devam etmekten çok heyecan duyduğumuzu ancak bunu evli bir çift olarak yaptığımızı duyurmak istedik. Birkaç ay önce evlendik ve hayatın bu yeni bölümünü birlikte paylaşmaktan heyecan duyuyoruz.” dedi.

The post WNBA Oyuncusu Siyah Haklarını Savunmak için Basketbolu Bıraktı, Müvekkilinin Hapisten Çıkmasını Sağladı appeared first on Meydan Gazetesi.

Kült animasyon dizisinin “The Pandemic Special” adlı bölümü 30 Eylül’de yayınlanacak.

Son olarak Aralık 2019’da yayınlanan animasyon dizisi South Park, Korona Krizi nedeniyle kurgulanan “Pandemi Özel” bölümüyle yeniden ekrana geliyor. Özel bölümün fragmanı yayınlandı.

Dizi, 30 Eylül’de başlayacak 24. sezonu ile Comedy Central kanalında yayınlanmaya devam edecek.

“The Pandemic Special” başlıklı bölümün odağında, Randy ve Cartman karakterleri yer alacak. Dizinin özel bölümünü, dizinin yaratıcıları olan Trey Parker ve Matt Stone yazacak.

The post South Park “Korona Krizi” Özel Bölümüyle Dönüyor appeared first on Meydan Gazetesi.

Hrant Dink anısına her yıl düzenlenen “12. Uluslararası Hrant Dink Ödülleri” bu akşam sahiplerini buldu.

Hrant Dink Vakfı tarafından organize edilen ve Dink’in doğum günü olan 15 Eylül’de verilen ödül töreni, bu yıl Korona Krizi nedeniyle on-line düzenlendi.

Ödülün, yaşadığımız coğrafya dışındaki sahibi, Mısır’da kadına yönelik cinsel şiddetin ve kadın hakları ihlallerinin görünür kılınması için mücadele eden, Ortadoğu ve Kuzey Afrika genelinde feminist hareketin öncülerinden olan Mozn Hassan oldu.

Hassan ödül nedeni ile yaptığı açıklamada, “Böylesine saygın bir ödülü almak, yaşadığım tüm bu zorlukları değerli kılıyor ve bana, olası tüm sonuçlara rağmen umudu yitirmeden mücadeleye devam etmenin önemini hatırlatıyor” ifadelerini kullandı.

Nebahat Akkoç, Agnes Kharshiing, Emin Alper, Tanıl Bora, Cesar Rodriguez Garavito, Robert Guediguian, Viviana Krsticevic, Şafak Pavey, Molly Melching, Füsun Üstel ve Rakel Dink’in yer aldığı jüri ödülün diğer sahibi olarak Osman Kavala’yı belirledi. 1 Kasım 2017’den beri hapishanede tutsak Kavala ödül törenine gönderdiği mesajda; “Hrant Dink ödülü benim için büyük bir onur” dedi.

The post Hrant Dink Ödülleri Osman Kavala ve Mozn Hassan’ın appeared first on Meydan Gazetesi.