Nurhani Çoksoylu eskicilik de yapan bir diş teknisyeni. Hobi olarak başladığı eskiciliği, ihtiyaç sahibi insanlara ücretsiz eşya temin ettiği bir ağa çevirmiş.

1972 yılında Nevşehir’de dünyaya gelen Nurhani Çoksoylu’nun asıl işi diş teknisyenliği, ama  hobi olarak başladığı eskiciliği, ihtiyacı olanlara ücretsiz eşya temin ettiği bir ağa çevirmiş. Bu dayanışma ağının nasıl başladığını şöyle anlatıyor:

“İlk önce kendimizden vererek başladı, sonra insanlar da yardım etti. Bir gün 3-4 öğrencinin birlikte kaldığı bir eve eşya götürdüm. Öğrenciler birlikte kalıyor ama eşyaları içlerinden biri alıp odasına koyuyor. Başka odalardan birine bakmıştım, yerde bir güneşlik ve onun üzerinde de bir yastık var. Güneşliği yatak etmiş kendine. ‘Burası kimin odası’ diye sordum. ‘Abi benim odam’ dedi birisi. ‘Burada niye bir şey yok’ diye sordum. ‘Ailem para gönderemedi, yapacak bir şey yok’ dedi. Bir de karton koymuş altına. O durum beni vicdanen rahatsız etti. Çünkü dükkânımda yatağım çok. Belki 20 tane yatak var depomda. Gece 12 buçuk, bir gibi kendimi çok rahatsız hissettim ve bir tane yatak alıp o öğrenciye götürdüm. Onun mutluluğunu görmek beni de çok mutlu etti.”

İlk başlarda Nurhani Bey ve eşi kendi imkanlarıyla bir takım ihtiyaçları karşılamaya çalışırken, sonradan bu durumun duyulmasıyla birlikte, ihtiyaç fazlası eşyanın, ihtiyaç sahibi kimseye ulaşmasına da aracılık eder olmuşlar. Bir defterleri var. İnsanlar gelip neye ihtiyaçları olduklarını buraya yazdırıyorlar. O eşya bulunduğu an da not edilen kişiye haber veriliyor.

Bu dayanışma ağının örüldüğü dükkanın ismi “Karınca” ve İstanbul’un Kadıköy ilçesinde, Söğütlüçeşme ile Yeldeğirmeni arasında bulunuyor.

The post Bu Eskicide Eşyalar “Sadece” Parayla Satılmıyor appeared first on Meydan Gazetesi.