8 Mart yaklaşırken direnişin en güzelini ziyaret ettik. Sendikalı oldukları için işten çıkarılan ve 283 gündür patrona karşı direnen Flormar işçisi kadınlarla bir araya geldik; işten çıkarılma ve direniş sürecini konuştuk. “Güle güle dostlar, yine bekleriz” sloganıyla uğurlandığımız direniş alanındaki bütün işçilerin mücadelesini bir kez daha selamlıyor ve Flormar’ın değil direnişin güzelleştirdiği kadınlarla konuştuklarımızı sizlerle paylaşıyoruz.

Meydan Gazetesi: İşten atılmalar nasıl başladı ve direniş süreci nasıl gelişti?

Hatice: İlk başta 12 arkadaşımızı sendikalı oldukları için işten çıkardılar, zannettiler ki onları işten çıkarınca hepimizin gözü korkar. Onların işten çıktığı hafta, onların işten çıkarılmasının da öfkesiyle, sendika üyesi olmayan arkadaşlarımıza hızlıca üyelik yaptık. O zaman daha bakanlıktan onay kağıdı gelmemişti, 1-2 gün içinde gelince hepimiz rahatladık. Sessiz geçen 2-3 haftanın ardından birkaç kişi daha işten çıkarıldık. Böyle olunca içerde kalanlar daha fazla soru sormaya başladı. Çünkü çıkarılanların işten çıkarıldığı yasa maddesi 25/2’ydi; örgüt propagandasından yüz kızartıcı suçlara kadar birçok şeyi kapsıyor bu madde.

Ayşe: Arkadaşların böyle bir maddeden dolayı işten çıkarılınca, hem şaşırıyor hem de rahatsız oluyorsun.Bu bizi kıran bir şey oldu. İçeride biz işten çıkarmalarının sebebini sürekli sorunca bu sefer toplu işten çıkarmalar başladı; 68 kişi tek seferde işten çıkarıldı. Zaten bir hafta geçmeden 132 kişi çıkarıldı.

Sizleri direnişe götüren koşullardan ve direniş sürecinden bahsettiniz. Elbette yaşanan pek çok sıkıntı tüm işçiler için ortak. Ancak işyerlerinde kadın işçiler erkeklerle kıyaslandığında farklı durumlara da maruz kalabiliyor. Flormar’da çalıştığınız süreç içerisinde bu farklılığı yaşadınız mı?

Ayşe: Tabi ki, zaten işe alınırken kadınlara evli/nişanlı mısın, evlenmeyi düşünüyor musun, hamile misin, çocuğun var mı gibi sorular soruyorlardı. Hamile kalmak iki yıl boyunca yasaktı. Sonradan öğrendik ki bu sorular erkek arkadaşlarımıza sorulmuyormuş. Ben 2007’de girdim işe, 2009’da ertesi gün hastaneye gitmek için şefimden izin alacaktım. Bana izin vermedi, sonra molaya çıktığımızda erkek arkadaşlarımızdan birisi elinde izin kağıdını sallaya sallaya geldi, ona üç gün kafa izni vermişler meğer.

Hatice: Özellikle molalarda çok sıkıntı yaşıyorduk. Biz kadınlar güdülen kısımdık. Bunu kendi ağızlarıyla söylediler. Amirlerimiz bize “Siz güdülmek istiyorsunuz” diyordu. Erkeklerin kapısı kilitlenmiyordu mesela, onlar zil çaldıktan beş dakika sonra çıkabiliyordu üretime. Ama biz daha zil çalar çalmaz gitmek zorundaydık. Bir zaman sonra molada telefonla konuşurken bile amir yanıma geldiğinde telefonu kapatma ihtiyacı hissediyordum. Biz güdülen kısımız yani, üretime götüreceksin, molaya çıkaracaksın… Erkeklere aynı muameleyi yapmıyorlar.

Ayşe: Şimdi dışarıda olduğumuzdan bunları rahatlıkla söyleyebiliyoruz ancak içerideyken böyle konuşmak imkansızdı. Ağzımızı açar açmaz “Benim sözümün üstüne söz söyleme!” denilerek kesiliyordu sözümüz. Erkek arkadaşlar telefonla arayıp işe gelmeyeceklerini söyleyebilirken biz izinlerimizi bile kullanamıyorduk.

Hatice: Evet, benim mesela hastane radevum vardı, bir hafta önceden karnım ağrımaya başladı, nasıl izin alacağımı düşünüyordum. Oysa gelmediğimiz gün zaten maaşımızdan kesiliyordu. Onlardan bir iyilik istemiyorduk, ama önce azarlanıyorduk, sonra izin veriyorlardı.

Peki hala içeride çalışan sendikalı arkadaşlarınız var mı? Onlarla bu süreçte iletişiminiz nasıl, sizi destekliyorlar mı?

Ayşe: 100 kişi var şu anda içeride. Ancak onlar sessiz bir şekilde bekliyorlar. Biz direnişe başladığımızdan beri maaşlarında, primlerinde yükselme oldu. Normalde bayramda almaları gereken parayı, şu anda patrona bağlılık payı adıyla veriyorlar işçilere. Direnişi kırmak, içeride kalan arkadaşlarımızla aramızı bozmak istiyorlar. Sürekli toplantılar alıp bizim hakkımızda sorular soruyor, bizi kötülüyorlarmış. Bunları duyuyor, öğreniyoruz. Ancak arkadaşlarımızı ses çıkarmaya ikna etmemiz çok zor. Flormar işçileri memnun ediyor ki direnişe katılmasınlar. İşçiler de memnun, çünkü şimdiye kadar yaşadıkları sıkıntıların çoğunu bu süreçte yaşamıyorlar. Onların düşüncesine göre sendika fabrikaya girerse hepimiz hakkımızı almış olacağız, tabi onlar da… Ama işe geri alınmazsak da mevcut işlerini korumak istiyorlar.

Biz de onlardan bu süreçte çok bir şey beklemiyoruz aslında. Sendikalı olduklarını belli etmesinler, bizi savunmasınlar gerekirse. Bizim için önemli olan sendika üyeliklerini çekmesinler. Üyeliğini çekmeye başlayanlar oldu.

Bu alanda nasıl zorluklar yaşıyorsunuz? Polisler ya da patron nasıl bir tutum içinde?

Hatice: Bu alan öncesinde bu şekilde değildi. Yeşil çitler yoktu, tel örgüler yoktu, patronları sigaraya çıktıklarında görebiliyorduk. Ana kapıyı da sonradan siyah paravanla kapadılar, aynı şekilde güvenlik kulübesini de. İçeriyle bağlantımızı tamamen kestiler. Direnişin soğuk günlerinde ısınmak için çadır kurmuş ve ateş yakmıştık. Polisler önce çadır kurmamızı yasakladı; sobamızı, ateşimizi söndürmek istediler. Kaymakamlık ve valilik kağıt göndermiş yasak diye. Aynı zamanda “Kaldırım patronundur” denildi, kaldırımda beklememiz de yasaklandı. Polisler her gün bizimle buraya geliyor ve biz ayrılıncaya kadar bekliyorlar.

Peki direnişinize gösterilen dayanışma ne boyutta? Burada bir gününüz nasıl geçiyor?

Hatice: Asla yalnız değiliz, hep misafirlerimiz var. Gün içinde mutlaka gelen oluyor; beraber halay çekiyor, sohbet ediyoruz. Gelenler genelde alanda böylesi bir neşeyle karşılaştıklarından hem şaşırıyor hem mutlu oluyor. 8 Mart’ta da bizleri yalnız bırakmayacağını söyleyen bir sürü kadınla şimdiden iletişim halindeyiz.

Önümüzdeki süreçte planladığınız ve yapmayı istediğiniz bir eylem var mı?

Hatice: Aslında biz en başından beri direnişimiz yalnızca fabrika önünde kalmasın istedik. Flormar mağazalarının önüne gitmek, müşterileri boykota çağırmak iyi olur diye düşünüyoruz. Ancak bir yandan da her birimizin davası sürdüğü için bu eylemler dava sürecini olumsuz etkileyebilir mi diye soru işaretleri var. Daha önce bu şekilde katıldığımız eylemler de oldu. Onun dışında röportaj yapmak için, etkinliklerde direnişi anlatmak için aramızdan farklı yerlere giden arkadaşlar oluyor. Hepsini önemsiyoruz ancak burayı da boş bırakmamak gerekiyor. O yüzden etkinliklere topluca katılmıyoruz. Burada her zaman bekleyen birileri oluyor.

8 Mart’a dair kadınlara iletmek istediğiniz bir mesajınız var mı?

Biz 283 gündür direnen emekçi kadınlar olarak, emeğe ve direnişe saygı duyan bütün kadınların 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nü kutluyoruz.

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 48. sayısında yayınlanmıştır.

The post Flormar Değil Direniş Güzelleştirir appeared first on Meydan Gazetesi.

Sendikalı işçi istemeyen patron tarafından işten çıkartılan 14 Cargill işçisi, sabahın erken saatlerinde Flormar işçilerinin direniş alanına geldi. Beraberce yapılan sohbet ve eylemin ardından Cargill işçileri yürüyüşlerine devam etti.

İşçiler bir süre sonra Tuzla Şifa Mahallesi yakınlarında polis tarafından durdurularak gözaltına alındı. İşçiler, Vatan Emniyet’e götürülüyor.

Sendikalı Oldukları İçin İşten Atılan Cargill İşçileri İstanbul’a Yürüyor

The post Cargill İşçileri Gözaltına Alındı appeared first on Meydan Gazetesi.

Tehditler, saldırılar, polis tacizi ve direnişi bastırmak için örülen taş duvarlar…

Flormar işçileri tam 100 gündür patronların ve polisin bütün baskılarına rağmen hakları için kararlılıkla direniyor

The post Flormar Direnişi 100. Gününde appeared first on Meydan Gazetesi.

Flormar işçisi kadınlar, bugün Kadıköy Khalkedon Meydanı’nda eylem düzenledi ve Flormar ve Yves Rocher için boykot çağrısı yaptı. Yves Rocher, Flormar’ın hisselerinin %51’ini elinde bulunduruyor. Çoğunluk hisseye sahip olmasına rağmen işçilerin durumuna sessiz kalan Yves Rocher, “süreçle alakamız yoktur” diyerek olaydan sıyrılmaya çalışıyor.

Meydanda, aynı zamanda bir forum da düzenlendi. İşçiler, işlerini ve sendikal haklarını geri kazanana kadar mücadeleyi sürdüreceklerini açıkladılar.

Forumdan sonra kadınlar, Kadıköy’de bulunan Flormar mağazasına doğru sloganlarla yürüyüş gerçekleştirdi. Yürüyüşün ardından kadınlar mağaza önünde bir basın açıklaması gerçekleştirerek iki firma için boykot çağrısı yaptılar.

Boykot Metinleri

1 - 2

The post Sendikalı Oldukları İçin İşten Atılan Flormar İşçileri Kadıköy’de Eylem Düzenledi appeared first on Meydan Gazetesi.

Sendikalaştığı için işten atılan, çoğu kadın 120 Flormar işçisinin işlerine iade edilmesi için, 94 kadın ve LGBTİ örgütü ortak bir metin yayımlayarak Flormar ve Yves Rocher ürünlerini boykot çağrısı yaptı. Anarşist Kadınlar,  HDK Kadın Meclisi, KAOS GL gibi kadın ve LGBTİ  örgütlerinin aralarında bulunduğu 94 örgüt, Gebze Organize Sanayi Sitesi’ndeki Flormar mağazası önünde  22 gündür direnen işçilere destek olmak için,  Flormar Türkiye ve Groupo Rocher yönetimlerine mektup gönderdi. Mektup şu şekilde:

Flormar Türkiye ve Groupo Rocher yönetimlerine,

Gebze Organize Sanayi Bölgesi’nde faaliyet gösteren FLORMAR firması, Mayıs ayı içerisinde sendikaya üye olduğu için çoğunluğu kadın 120 işçiyi işten çıkardı! Sendikaya üye olmak gerek ulusal, gerek uluslararası sözleşmelerle de tanımı net bir haktır;  Anayasa’nın 51.maddesi, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi Madde 23, 6356 sayılı Sendikalar Kanunu Madde 31, 87 Sayılı ILO sözleşmesi, Avrupa Sosyal Şartı Madde 5… tüm bu kanunlar ile sendikalaşma hakkımız belirtilmektedir ve Flormar sendikaya üye olduğu için işçi çıkararak yasa dışı bir uygulamada bulunmaktadır. Flormar yönetimi ayrıca işçileri işten çıkarmakla kalmayıp, içerideki işçiler ile dışarıdaki işçilerin iletişim kanallarını da kesmeye çalışmıştır. 

15 Mayıs’tan bu yana kararlılıkla direnen çoğu kadın işçi, sendikalı olarak işe geri dönmek istiyor. İşçilerin talepleri arasında insanca yaşayabilecekleri bir ücret alabilmek ve işçi sağlığı ve iş güvenliği konusunda da adımlar atılması var. “Biz istersek her şeyi yaparız” diyerek kadınlar üzerinden samimiyetsizce reklam yapan Flormar, işçileri anayasal haklarını kullandıkları, işten çıkarılan arkadaşlarını destekledikleri için fütursuzca işten atabiliyor!  Doğa dostu olmakla övünen, Flormar’ın %51 hissesini satın almış olan Yves Rocher, bünyesindeki firmanın emek düşmanı tavrını nasıl açıklamaktadır? Fransa’da da sendikal örgütlenme hakken, büyük ortak Rocher grubu, bünyesinde bulunan bir başka coğrafyadaki firmanın anayasaya karşı bu hareketini sessiz kalarak onaylayacak mıdır?

Bizler aşağıda imzası bulunanlar belirtmek isteriz ki, anayasal hakkını kullandığı için sendikalaştığı için işten atılan 120 işçi işlerine iade edilene dek ne Flormar ne de Yves Rocher ürünlerini kullanmayacağız ve aktif bir boykot kampanyası örgütleyeceğiz. Hem tüketici kitlesini oluşturan kadınların tüketim oranını artırabilmek amacıyla, duyguları, güçlü kadın imajını pazarlamaya çalışmanıza, hem de  hiç gocunmadan haklarını talep ettiği anda kadınları işten çıkarmanıza müsaade etmeyeceğiz. Tüm işçiler işe iade edilene, işçilerin talepleri karşılanana kadar ürünlerinizi tüketmiyoruz. Biz durursak dünya durur, biliyoruz!

Metne imzacı olan kadın ve LGBTİ  örgütleri:

78’liler Girişiminden Kadınlar, Anarşist Kadınlar, Ankara Tabip Odası KHKS Komisyonu, Atakent Kadın Meclisi , Ayvalık Bağımsız Kadın İnisiyatifi, Barış İçin Kadın Akademisyenler, Bodrum Kadın Dayanışma Derneği, Cinsel Şiddetle Mücadele Derneği, Çiğli Evka 2 Kadın Kültür Evi Derneği, Demir Leblebi Kadın Derneği, Deriteks Sendikasından Kadınlar, DİSK Basın-İş’li Kadınlar , DİSK Birleşik Metal-İş Sendikası Kadın Komisyonu, DİSK Genel-İş’ten Kadınlar, Dünya Kadın Yürüyüşü Türkiye Koordinasyonu, Ekmek ve Gül, Emek ve Adalet Platformu’ndan Kadınlar, EMEP’li Kadınlar, Erzincan Katre Kadın Oluşumu, Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği , Eskişehir Tabip Odası Kadın Komisyonu, Eşit Yaşam Derneği, EŞİTİZ (Eşitlik İzleme Kadın Grubu), FeminAmfi, Feminist Çukurova, Fethiye Kadın Danışma Dayanışma Derneği, Foça Barış Kadınları, GEN-DER Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları Kolektifi, Gülsuyu Gülensu Kadın Dayanışma Evi, Halkevci Kadınlar, HDK Kadın Meclisi, HDP İstanbul Kadın Meclisi, İlerici Kadınlar Meclisi, İmece Ev İşçileri Sendikası, İstanbul LGBTİ +Dayanışma derneği, İstanbul Tabip Odası Kadın Komisyonu, İstanbul Üniversitesi Kadın Hakları  Kulübü , İzmir Kadın Dayanışma Derneği, Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu, Kadın Dayanışma Vakfı, Kadın Emeği Kolektifi, Kadın Meclisleri, Kadın Savunma Ağı, Kadın Yazarlar Derneği, Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu, Kadına Şiddete Karşı Müslümanlar Inisiyatifi , Kadının İnsan Hakları- Yeni Çözümler Derneği, Kadınlarla Dayanışma Vakfı (KADAV), Kadın Partisi, Kampüs Cadıları, Kaos GL Derneği, KEİG, KESK Kadın Meclisi, Kırkyama Kadın Dayanışması, Kızkardeşim Kadın Dayanışma Derneği, Kirmizi Biber Dernegi, Kocaeli Kadın Platformu, Körfez Bağımsız Kadın Dayanışması, Kuir Eskişehir  Lgbti Topluluğu, Kuzey Ormanları Savunması Kadınları, Lezbiyen Biseksüel Feministler ( LezBiFem), Lotus Kadın Dayanışma ve Yaşam Derneği , Maltepeli Kadınlar, Mardin Tabip Odası KHKS Komisyonu, Mersin LGBT Yedi Renk Derneği, Mersin Tabip Odasi KHKS komisyonu, Mezopotamya Kadın Kooperatifi, Mor Dayanışma, Muamma Futbol Takımı, Muamma LGBTİ+ İnisiyatifi, Muğla Emek Benim Kadın Derneği, Muğla Karya Kadın Derneği, Nar Kadın Dayanışması, Sosyal Dayanışma Ağı SODA, Sosyal Haklar Derneği’nden Kadınlar , Sosyalist Kadın Meclisleri, Sosyalist Yeniden Kuruluş Partisi Kadın Meclisi, Tevgera Jinên Azad , Tez- Koop- İş Sendikası Kadın Dergisi, TGS Kadın ve LGBTİ Komisyonu, TMMOB İstanbul İKK Kadın Komisyonu, TMMOB İzmir İKK Kadın Çalışma Grubu, Toplumsal Dayanışma için Psikologlar Derneği Kadın Komisyonu, Tuzluçayır Kadınları Dayanışma Derneği, Türk Tabipleri Birliği Kadın hekimlik ve Kadın Sağlığı Kolu, Uçan Süpürge Kadın İletişim ve Araştırma Derneği, Üniversite Kadın Meclisleri, Üniversiteli Kadın Kolektifi, Yaşam Evi Kadın Dayanışma Derneği, Yeni Demokrat Kadın, Yeniyol’dan Kadınlar, Yeşil Feministler, Yeşil Sol Kadınlar, Yoğurtçu Kadın Forumu.

The post Kadın ve LGBTİ Örgütlerinden Flormar/Yves-Rocher Boykotu appeared first on Meydan Gazetesi.

Sendikalı oldukları için işten çıkartılan ve 18 gündür Gebze’de bulunan fabrika önünde direnişte olan çoğu kadın 119 Flormar işçisi eylemlerini sürdürüyor. Petrol-İş Sendikası’na üye oldukları gerekçesiyle Flormar’da çalışan kadınlara istifa etmeleri konusunda baskı yapılmıştı. İşçilerin sendikadan istifa etmemesi üzerine Flormar patronu 119 işçiyi haklarını vermeden işten atmıştı.

Öte yandan işçiler fabrika önünde direnişlerini sürdürürken, bu sabah saatlerinde, Gebze Organize Sanayi Sitesi’ndeki direniş alanından provokatif bir saldırı haberi geldi. Sabah vardiyası işçilerini fabrikaya bırakan servis şoförü, direnişteki işçilere sataşarak bıçak çekti. Saldırgan şoför, daha sonra servis aracını işçilerin üzerine sürdü. Fenalaşan 2 işçi hastaneye kaldırılırken işçiler, saldırıya ilişkin düşüncelerini,  servis şoförünün fabrika yönetiminden talimat aldığını ve işçileri provoke etmek istediği şeklindeki sözlerle ifade etti.

The post Flormar İşçisi Saldırılara Rağmen Direniyor appeared first on Meydan Gazetesi.