The post Anarşist Yayınlar Dizisi (18): Britanya’da Anarşist Yayınlar – 2 appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>
Britanya genelinde anarşist yayıncılık tarihini incelediğimiz yazının ikinci bölümünde 1940’lı yıllar ve sonrasındaki anarşist yayınları tanıtacağız.
Toplumsal mücadeleler tarihinde önemli uğrak noktalardan olan bu coğrafyada savaş sonrası çeşitlenen mücadele alanlarında anarşizm belirleyici bir işleve sahipti. İşçi mücadelesini güçlü sendika örgütlenmeleriyle ve federasyonlarla yürüten anarşistler, yükselen ekoloji hareketi ve öğrenci örgütlenmeleri arasında da hızla benimsendi.
Britanya adasında anarşist fikirler anarşizmin bir ideoloji olarak tanınmasından önce dahi birçok insanı etkisi altına almıştı. Anarşizmin kültür sanat alanıyla olan ilişkisi de bu kadar geriye götürülebilir. Aynı şekilde bir hareket olarak da anarşizm birçok edebiyatçının, müzisyenin esinlendiği bir düşünce oldu.
Pyotr Kropotkin’in İngiltere’de geçirdiği 30 yıl, bu bölgedeki anarşist hareketin gelişimine önemli katkılar sağlamıştır. Kropotkin bir yanda anarşist fikirlerin yaygınlaşması için çeşitli yayınların ve örgütlenmelerin temelini atarken, diğer yanda kendi düşünsel evrimini de derinleştirmiş ve anarşizmin; doğal bilimlerle, felsefeyle olan ilişkisini çözümlemiştir. “Karşılıklı Yardımlaşma” ve “Çağdaş Bilim ve Anarşi” isimli klasiklerini burada geçirdiği yıllarda yazma fırsatı bulmuştur.
Bunun yanında adada İngiltere devletine karşı direnen İrlanda halkının özgürlük mücadelesi içinde de anarşizm önemli bir yerde durmaktadır. Anarşizmin halk mücadeleleriyle kurduğu organik ilişkinin yanında mücadele yöntemleri konusunda karşılıklı bir etkileşimin bulunduğu da rahatlıkla söylenebilir.
Revolt! ve War Commentary
Freedom Grubu’na bağlı bir diğer yayın Revolt!, söz konusu yayınlar içerisinde en kısa süre yayında kalan yayındı. 1938-39 yılları arasında yayın yaptı ve ardından War Commentary çıkmaya başladı. War Commentary’nin içeriği, savaş gündemiyle bağlantılı olarak anti-militarizm üzerine kuruluydu. Gazetenin yazar ekibindeki isimler tanıdık; Vernon Richards ve Berneri’nin yanında Herbert Read, John Courper Pouys, Ethel Manrin gibi isimler yer aldı.
Savaşın patlak vermesiyle Britanya’da gizli bir federasyon kuruldu: Büyük Britanya Anarşist Federasyonu. Londra, Glasgow ve Kingston’da parçaları olan federasyon 1944’te sendikalist bir grubun federasyonu yönlendirmeye çalışması nedeniyle dağıldı. Sonrasında War Commentary yazarları savaş karşıtı propagandaya devam ettiler. Yazarlardan Vernon Richards, Marie-Louise Berneri, John Hewetson ve Philip Sansom’a 1945 yılında “halkı askerlikten soğuttukları” gerekçesiyle dava açıldı. Berneri dışındaki 3 yazar, dokuz ay hapis cezasına çarptırıldı. Tutsaklık döneminde dergi Berneri ve George Woodcock’ın editörlüğünde yayına devam etti. 1945 yılından itibaren yeniden Freedom ismiyle yayın yapılmaya başlandı.
Direct Action ve Catalyst
1940’lı yıllarda yayınların içeriğini yoğunluklu olarak savaş karşıtı gündem ve onun etkileri şekillendiriyordu. Savaş sonrasında ise anarşizmin farklı mücadele alanlarına ilişkin geliştirdiği özgün yöntemler konuşulur olmaya başladı. 1950 yılında kurulan Belfast merkezli Solidarity Federation’ın (Dayanışma Federasyonu) yayın organı Direct Action (Doğrudan Eylem) bu dönemin öne çıkan anarşist dergilerinden biriydi.
İngiltere’de hala aktif iki anarşist örgütlenmeden biri olan Solidarity Federation’ın sözcülüğünü yapan dergi, Direct Action’ın yayın kolektifi ve Clydeside Press ortaklığıyla Manchester’da yayınlanmaktadır ancak dergi dışarıdan gönderilen yazılara da açıktır. Üç aylık periyotta yayın yapan dergi, Catalyst (Katalizör) isimli gazeteyle aynı çizgide (birbirini tamamlayıcı bir işlevde) yayın yapıyordu. Catalyst daha çok güncel haberler ve yorum yazılarına sayfalarında yer verirken uzun makaleler ve inceleme yazıları için Direct Action tercih ediliyordu.
Yayınlanan yazılarda isim kullanılmasını tercih etmeyen bu yayınlar uzun yıllardır; anarşizmin tarihi, işçi mücadeleleri gibi konu başlıklarında güncel olayları anarşist bir perspektifle yorumlayan yazılar yayınlamaya devam etmektedir.
Freedom (1947-1960)
Freedom dergisinin 1936 yılındaki isim değişikliğinden sonraki geri dönüşü 1947 yılında Colin Ward editörlüğünde gerçekleşti. Ward’ın dışında Nicolas Walter, Alan Albon, John Rety, Nino Staffa, Dave Mansell, Gillian Fleming, Mary Canipa, Philip Sansom, Arthur Moyse ve daha birçok isimin yer aldığı yazı ekibinin yanında belki de en çok dikkat çeken isimlerden biri 30 yıldan uzun süre boyasını ve fırçasını anarşist mücadele için kullanan Clifford Harper’dı.
Kropotkin’in ilkelerini uzun yıllar başarılı bir şekilde temsil eden ve geniş bir okuyucu toplamına erişen Freedom’ın Ward’dan sonra editörlüğüne anarşist komünist Albert Meltzer geçti.
İrlanda’da Anarşist Yayınlar
İrlanda’da mücadele eden Ballymena Anarşist Grubu içinden çıkmış üç yayından ilki olan Black Star (Kara Yıldız), 1975 yılında yayınlanmaya başladı ve seksenli yılların ilk yarısında etkili oldu. Yayınlandığı yılların gündeminden de hareketle işçi mücadeleleri, evlilik, nükleer silahlanma ve din derginin ana yazı başlıklarını oluşturuyordu. Ayrıca İberya’da devrim yıllarında faşizme karşı savaşmış Jack White’ın anıları da derginin yayınladığı yazı dizilerinden biriydi.
Bir diğeri olan The Antrim Alternative ise 1985-89 yılları arasında yayınlandı. Antrim Alternative yoğunluklu olarak sendikal hareket ve işçi mücadelesi konulu yayınlar yaptı. Bu iki yayın da sonrasında Organise! (Örgütlen!) isimli dergi etrafında bir araya geldi. Organise! yalnızca bir dergi adı olmanın yanı sıra editörleri ve yazarlarının örgütlendiği yapının ve yayınladıkları bültenin de adıydı. Bir süre aynı çizgide yayın yaptıktan sonra dergi çevresinde bir araya gelen anarşistlerin oluşturduğu örgütlenme IWA’nın (Uluslararası İşçi Derneği) İrlanda’da faaliyet yürüten parçası haline geldi ve örgütlenme-yayın ayrımını sağlamak aracıyla Organise! ismi Rebel Worker’a (Asi İşçi) çevrilerek yola devam edildi.
Organise!-IWA sayesinde anarşistler arasında birçok verimli tartışmanın zeminini yaratacak olan Syndicalist Solidarity Network (Sendikalist Dayanışma Ağı) kuruldu ve bu ağ aracılığıyla çeşitli tartışmalar gerçekleşti. Sonrasında Syndicalist Solidarity Network içerisinden Solidarity Magazine (Dayanışma Dergisi) ve Belfast Solidarity Bulletin (Belfast Dayanışma Bülteni) adında iki ayrı yayın doğdu. 2000’li yılların başlamasıyla ismindeki IWA ekini kaldıran Organise!; Organise! The Anarcho-Syndicalist Federation (Örgütlen! Anarko Sendikalist Federasyon) adını aldı. Bu yıllarda yayını hala sürdürülen Belfast Solidarity Bulletin’in yanında 2 sayı Wildcat, 10 sayı ise Resistance isimli yayınlar Organise! çatısı altında yayınlandı.
2003 yılına gelindiğinde Organise! The Anarcho-Syndicalist Federation, Anarchist Federation, (Anarşist Federasyon) Anarchist Prisoner Support (Anarşist Tutsak Dayanışması) bir araya gelerek Organise! ismi altında birleşti ve Working Class Resistance (İşçi Sınıfı Direnişi) adında yeni bir yayın faaliyetine başladı.
Bugün İrlanda’da Workers Solidarity Movement isimli örgütlenme ve bağlı yayınları İrlanda’da örgütlü anarşizm mücadelesi vermeye devam etmektedir.
Zeynel Çuhadar
Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 45. sayısında yayınlanmıştır.
The post Anarşist Yayınlar Dizisi (18): Britanya’da Anarşist Yayınlar – 2 appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>The post Belfast Katliamcıları İçin Muafiyet Önerisi appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>
1969-1998 yıllarında Kuzey İrlanda’da, halkın özgürlük mücadelesine karşı, İngiltere bölgeye pek çok askerini göndermiş ve pek çok operasyon yapmıştı. Özellkle 30 Ocak 1972’de gerçekleştirilen eyleme askerlerin saldırıp 14 kişiyi katletmesinden (Kanlı Pazar) sonra çatışmalar artmış ve binlerce insan katledilmişti.
İngiltere Muhafazakar Parti Milletvekili ve eskiden bölgede teğmen olarak katliamlara katılan Richard Benyon, 1 Kasım’da parlamentoya bölgede ”görev” yapmış olan askerlerin işlediği suçlardan yargılanmadan muaf tutulmaları ile ilgili bir yasa sunma hazırlığında. Bu yasa askerlere açılan kamu davalarını da kapsıyor.
2010 yılında Kanlı Pazar araştırmaları ve davaları ”ulusal güvenliğe” tehdit oluşturabileceği gerekçesiyle durdurulmuştu. Ancak İngiliz askerlerinin sivil ölümlerine yol açtığı büyük ölçüde kanıtlanmıştı.
The post Belfast Katliamcıları İçin Muafiyet Önerisi appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>The post İrlanda’da Kasırga: 3 Kişi Yaşamını Yitirdi appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>İrlanda’da bu sabah saatlerinde başlayan Ophelia Kasırgası saatte 160km hızla yoluna devam ediyor.
Dalgalar sahil kesimlerine vurmaya devam ediyor.Son 50 yılda İrlanda’da görülen en şiddetli kasırga olduğu söylenen Ophelia Kasırgası, ülke çapında 300,000’den fazla evi elektriksiz bıraktı. Kasırga sebebiyle köklerinden kopan ağaçların gün içinde insanların üstüne savrulması nedeniyle 3 kişi yaşamını yitirdi.
Kasırga gökyüzünün rengini değiştirirken, en az 170 uçak seferi iptal edildiKasırganın Batı İskoçya’ya doğru yöneleceği tahmin ediliyor.
Kaynak: Reuters
The post İrlanda’da Kasırga: 3 Kişi Yaşamını Yitirdi appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>The post “Umut Fırat Kazandı” appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>
Gazetemiz yazarı ve devrimci anarşist tutsak Umut Fırat Süvarioğulları, “sürgün sevki”nin gerçekleştiği İzmir Yenişakran 4 No’lu T Tipi Hapishanesi’nde maruz kaldığı OHAL koşullarına, 14 kişilik odalara 20 kişi yerleştirilmesine, parçalanmış kanlı yataklarda yatılmaya zorlanmasına, psikolojik baskının ve işkencenin sürekli bir şekilde devam ettirilmesine ve devrimci anarşist siyasi kimliğinin yok sayılmasına karşı 11 Aralık 2016 tarihinde açlık grevine başlamıştı.
Hapishane yönetiminin Umut Fırat’ın kararlı mücadelesi sonucunda geri adım atması ve yoldaşımızın açlık grevine konu olan talepleri doğrultusunda kaldığı odayı değiştirmesi sonucu açlık grevini 55. gününde kazanımla sonlandırmıştır.
Gazetemize yolladığı, eylemi süresince dayanışma gösteren yoldaşları selamlama metnini sizlerle paylaşıyoruz.
Sevgili yoldaşlar,
Süresiz açlık grevimin 50. gününde sizlere bir mesaj yazmak istedim. Ancak dayanışmanızdan aldığım güçle daha zamanı değil diyerek, eğer hayatta kalabilirsem 23 Şubat’taki mahkememde okumak için erteledim. Bu “veda mektubu” değil, “zafer narası” olacaktı. Aynı, o zaman aklımdan çıkmayan Nicola Ferdinando Sacco ve Bartalomeo Vanzetti’nin katledilişlerinde mücadeleyi örgütlerken farkında oldukları zafer gibi.
Bunlar gelmese hiç başımıza, siz çıkmasaydınız karşıma/ ona, buna dert anlatacağım diye köşe başlarında/ harcar giderdim ömrümü/ silik, belirsiz, yenilmiş titretir giderdim kuyruğu./ Ama şimdi öyle mi ya!/ Bizim başarımız bu ölüm, bizim zaferimiz bu./ Dünyada aklımıza gelmezdi böyle yararlı olacağımız,/ insanlık için, adalet için, özgürlük için/ es kaza gördüğümüz bu hizmeti/ bir kere değil, on kere yaşasak yapamazdık./ Dediklerimiz, hayatımız, çektiklerimiz hiç kalır bunun yanında/ hiç kalır yanında idamımız/ bir kunduracıyla bir işportacı parçasının idamı./ Yaşayacağımız o son anı elimizden alamazsınız ya!/ O bizim işte, o bizim zaferimiz.” (Vanzetti)
Onlar bu zaferi yedi yıl, dört ay, on bir günlük yargısız infaz sürecinde örgütlediler. Belki 23 yıllık yargısız infaz sürecim böylesi bir zaferle taçlanacaktı ama olmadı. Yaşayarak bu mücadeleyi büyütme sorumluluğumuz var omuzlarımızda.
Merhaba yoldaşlar,
52+1 günlük açlık
Sizlere tekrardan merhaba diyebiliyor olmanın sevincini, mutluluğunu yaşıyorum.
An geldi direniş kararı almam gerekti, zorlu ve sıkıntılı koşullarda. An geldi paldır küldür yıkıldı bulutlar, süresiz açlık grevimin 40. gününde, bir cumartesi sabahı babamın öldüğü haberini aldım.
Bir merdivenin altında, adeta betondan bir tabutun içinde yatar gibi, üst üste yığılmış insan kalabalığında yatağının önünde tuvalet sırası bekleyenler, on santim ötesinde yemek yemek zorunda kalanlar, baş ucunda 22 basamaklı ayakkabılığın ağır kokusu, yatağının altına sızan tuvaletten gelen sular, nem ve havasızlık… Sansürlenen gazete, dergi ve kitaplarla, el konulan mektuplarla sessizliğe mahkum edilmenin, açılan soruşturmalara verilen disiplin cezalarıyla izaya çekilmeye, terbiye edilmeye, diz çöktürülüp teslim alınmaya çalışılan devrimci iradeler… Keskin bir bıçak gibi, bam telinin koptuğu an…
12.12.2016 tarihinde, Saray darbesi döneminin Şakran 4 No’lu T-Tipi zindanında seçenekler tüketildiğinde oyunu bozdum, kuralları değiştirdim, denetimin dışında çıktım, benim için döndürülen çarkın dişlilerinin arasına çomağımı soktum. Sabırla, disiplinle, sorumlulukla ve iradeyle 52+1 gün açlığa direndim. Gün gün eridim, eridikçe iktidarın gözlerini de, gücünü ve iradesini de erittim. Kayıtsız kalamadı bir çoğu, iktidarın kiriyle yıkanmış taş yürekleri dışında. Bedenimi anarşist propagandanın aracına dönüştürdüm. O yetmediğinde tüm enerjimle zihnimi kullandım, her fırsatı değerlendirdim, açık olan her kulağa seslendim.
Siz yoldaşlarım da eylemimi kolektifleştirip eyleminiz yaparak, dayanışmanızla sahiplenerek, eylemi örgütleyerek mücadelemizin bir parçası yaptınız. Dinci-Milliyetçi, Faşist darbeci iktidar bloğunun zindanındaki temsiline karşı benim başlattığım direnişi sizler, dışarıda hakim kılınmaya çalışılan korkuya, yılgınlığa ve sessizliğe karşı ses olabilmenin, hareketlenmenin ve cesaretin bir deneyimine dönüştürdünüz. Bana güç verdiniz.
Hiç kimse gelmeyecek bizi kurtarmaya, bizim adımıza direnmeyecek hiç kimse, çare biziz. Çare mücadeleyi, dayanışmayı örgütlemekte. Geleceğe ertelenecek bir an yok! İktidarın zamanında teslim olamayız, olmayacağız.
Yurtdışında özellikle Yunanistan’da, İrlanda’da, İtalya’da ve diğer coğrafyalarda fiili eylemliliklerle veya dayanışma adına yapılan her faaliyeti örgütleyen tüm yoldaşlarımızı selamlıyorum. Sizleri sürekli yanı başımda hissettim, varlığınızdan güç aldım. Bu gösterilen dayanışmanın devletlerin çizdiği sınırları aşarak yaşadığımız topraklarda bizlere güç ve moral verdiğini, mücadelemizi büyüttüğünü düşünüyor ve inanıyorum. Görüşme masasında oturmuş çaresizce ağzımdan çıkacak sözlere bakan iktidar temsilcilerinin karşısında “Şu an biz burada konuşurken Yunanistan’daki büyükelçiliğin önünde yoldaşlarım dayanışma eylemi yapıyor, ilerleyen günlerde bu birçok ülkeye yayılacak.” diyebilmiş olmanın haklı gururunu yaşadım. Bundan çok büyük güç ve direnç aldım. O gün süresiz açlık grevimin 52. günündeydim ama karşımdakiler benden çok daha güçsüz, yorgun ve moralsizlerdi. Bunu hep birlikte başardık!
Bu ne ilk ne de son olacak. Yaşadığımız deneyim, sürecin bir parçası. Bu mekanda kalıcı bir çözüm de, zafer de yok. Ancak, zindanları yıktığımızda bu mümkün olacak. Bu yüzden şimdi olduğu gibi gelecekte de, siyasi kimliğimize, bedenlerimize, cinsiyetimize/cinsel yönelimimize, yaşam alanlarımıza, doğamıza dönük her mekan ve zamanda, iktidarların saldırılarına karşı böyle kolektif direniş ve dayanışmayı örgütleyerek mücadelemizi büyüteceğimize inanıyor, siz değerli yoldaşlarıma mücadelelerinde başarılar diliyorum.
Devrimci Dayanışmayla,
Devrimci Anarşist Tutsak Umut Fırat Süvarioğulları
Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 36. sayısında yayınlanmıştır.
The post “Umut Fırat Kazandı” appeared first on Meydan Gazetesi.
]]>