Küçükçekmece’de bir inşaatta çalışıyorum. Ağrı’dan geldiğim ilk günden beri bu bölgede farklı şantiyelerde çalıştım. Geçtiğimiz hafta bir mesai sonrası, yine Ağrı’dan gelmiş işçi arkadaşlarla beraber şantiyeden çıktık. Bekar evimiz desek de aslında evli ve bekar işçi arkadaşlarla kaldığımız, tek odalı malikanemizin yolunu tuttuk. Derken, işe başladığımızdan beri her gün kullandığımız yolda, bir anda durdurulduk. Daha ne olduğunu anlamadan kimliklerimize bakılarak önce ıssız bir yere, ardından Sefaköy Polis Merkezi’ne getirildik. İlk durdurulduğumuz anda şok yaşamış olsak da polis merkezine gidene kadar anladık her şeyi. Devletin Kürdistan’da halkla savaşının İstanbul Esenyurt’ta bir kaç kişilik hedefiydik. Etrafımızı çevirdiği anda ite kaka bizi aracına bindiren, yol boyunca küfürler, hakaretler ve türlü aşağılamalarla darp eden, Giyadîn’de (Ağrı-Diyadin) Orhan’ın, Emrah’ın Cizre’de Baran’ın, Emin’in Esenler’de Fırat’ın katilleri bize “devletin gücünü göstermek” istiyor! Daha önce Gever’de(Yüksekova) yere yatırdığı elleri kelepçeli işçilere “gücünü gösteren” devletin, bu sefer de biz üç kürt inşaat işçisine “devletin gücünü” göstermek isteyen altı kişilik bir sivil polis grubu. Gördük! Ezilenin karşısında faşizmi gördük; zenginlerin gücünü gördük fakirlere; patronların gücünü gördük işçilere… Hem de en yalın haliyle, yumrukla hakaretle, tükürükle, silahla. Sonra, götürdükleri karakolda açlıkla… Düşünmeye başladık, devlet ve onun paralı, parasız katilleri hemen anlıyorlar; tanıyorlar bizleri. Konuşmamızdan, ten rengimizden, artık nasıl oluyorsa işçi olduğumuzu belli eden kıyafetlerimizden tanıyorlar. Anlıyorlar, dövüyorlar, öldürüyorlar. Üstüne bir de işçiliğini sorguluyorlar. Tabi devletler sadece Kürdistan’da Kürt olduğun için öldürmüyor. Aynı zamanda işçi olmak, büyük bir tehdit yaratıyor güçlü devletimize! Biz ‘üç işçi Kürt’ değil de ‘üç patron Kürt’ olsaydık böyle bir şekilde durdurulmazdık. Hem zaten o yoldan yürüyerek değil de en kötü ihtimalle özel aracımızla geçiyor olurduk. Çantalarımızda Dicle’nin Yakarışı ile Anarşist işçiler Sacco ve Vanzetti’yi anlatan romanlar yerine başarı hikayelerinin anlatıldığı kişisel gelişim kitapları olurdu. Belki o zaman değerlerimize küfürler savurmazdı katiller! Devletler korkuyor bizden; biz ezilenlerden. Bir araya geldiğimizde mahşer gününü yaşatacağız çünkü onlara! Hem yolda hem kimsenin olmadığı bir tenhada hem de karakolda bunu gördük gözlerinin içinde katillerin! Saatlerce tuttular herhangi bir sebep göstermeden…

Serbest bıraktılar bizi! Gecenin bir yarısında, nerde olduğumuzu neye maruz kaldığımızı çok da düşünemeden, kafamızda “Acaba Kürdistan ne durumda? Bugün devletin gücü kaç kişiyi katletti? Katledilenler arasında tanıdıklarım, akrabam yada arkadaşım var mı?” gibi sorularla tekrar eve doğru yürüdük. Sonraki gün erken saatlerde şantiyede olmak üzere… Suriyeli göçmenle, Amerika’daki İtalyan göçmenle, TC’deki Kürt işçilerle yani dünyanın her yerinden tüm ezilenlerle beraber bize atılan tokadın daha güçlüsünü atmak üzere. Asıl onlar ezilenlerin gücünü görecekler!

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 28. sayısında yayımlanmıştır.

The post “Her Ezilen İçin Güçlü Bir Tokat Olmak” – Cem İleri appeared first on Meydan Gazetesi.

Mahalle desen mahalle değil, site desen site değil. İşte burası; rantın, yolsuzluğun düzen kurduğu Başakşehir 4. etap!

Başakşehir Nasıl Kuruldu?

KİPTAŞ’ın bir toplu konut projesi olan Başakşehir, 1995 yılında kuruldu. Başakşehir’in kuruluşundaki en önemli ilkesi “çarpık kentleşmeyi önlemek” ti. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne (İBB) bağlı olan KİPTAŞ, 2000 yılında satışına başladığı Başakşehir 4. etap birinci kısımdaki dairelerini, kura çekilişi ile belirlenen sahiplerine sattı. Satışla birlikte verilen belirli bir peşinattan sonra senelerce taksitlendirilen insanların ortalama 10 yıl boyunca taksit ödemelerinin ardından, evleri kendilerine ait oldu.

Başakşehir 1. ve 2. etapları, Altınşehir merkezi, Güvercintepe, Şahintepe mahalleleri ve Kayabaşı Köyü Küçükçekmece Belediyesi’ne bağlıydı. Başakşehir 4. ve 5. etabı ise Esenler Belediyesi’ne. Fakat belediye içerisinde son yapılan düzenlemelerle birlikte, bu semtler birleştirilerek 333.047 nüfusu olan Başakşehir ilçesi kuruldu.

4. Etap Site Yönetimi

Sıfırdan düzenlenerek yaratılan Başakşehir konutları, senelerce ev kirası derdi çekmiş, borcun harcın arasında her ay aybaşını iple çekenlere, büyük bir fırsat olarak sunulmuş ve “kira öder gibi ev sahibi olun” denilerek satışa çıkarılmıştı.

“Hizmet” yapıyoruz adı altında evleri inşa eden inşaat şirketleri, mütehhaitler ve İBB, satılan dairelerden kazandıkları paralarla yetinmemiş; sonrasında da para kaynaklarının devamlılığı için “4. Etap Site Yönetimi” adı altında bir rant tezgahı kurmuşlar.

Günümüzde Başakşehir İstanbul’un bir ilçesine dönüştürülmüş olsa da, burada oturan herkesin, bir toplu konutta oturduğu için aidat ödeme zorunluluğu var. Ancak nasıl oluşturulduğu bilinmemekle birlikte Başakşehir 4. Etap Site Yönetimi, 12 sene boyunca hiçbir seçim yapılmaksızın oturduğu koltukta, binlerce konutun aidatını toplamaktadır. Sorun şudurki; bu toplanan paraların nerelere, kimlere aktığı bilinmemektedir.

Başakşehir 4.Etap’taki 1. ve 2. kısımlarda, toplu konutlarda bulunan 7222 daireden aidat toplayan 4. Etap Site Yönetimi’nin, 2014 yılının sadece ilk 7 aylık süresinde topladığı aidat miktarı 5.875.699 liradır.

Toplu konutların, ortak kullanım alanlarına inşa edilen AVM’lere, kiralanarak ve satılarak rant elde edildiğini ve yine AVM’ye çıkan yolların belediye tarafından düzenlendiğini düşünürsek, 4. Etap Site Yönetimi’nin aidat adı altında toplanan paraları kimlere, nereye harcadığı, büyük bir soru işaretine dönüşüyor.

Site Yönetimleri Kârlı, Ucu İBB’ye Bağlı

Başakşehir 4. etapta toplanan aidat rakamları dudak uçuklatan cinsten, 1. ve 2. etapların yönetimleri şirketlere satılırken; 4. ve 5. etap site yönetimleri Boğaziçi Yönetim A.Ş’ye bağlı olarak devam etmekte. TOKİ ve KİPTAŞ’ın, Türkiye genelindeki toplu konut projelerinin hepsinin site yönetimleri, Boğaziçi Yönetim A.Ş’ye verilmektedir. Site yönetimlerinin gelir gider tablolarının açık olmaması ya da şişirme rakamlarla doldurulması ve herkesin bu aidatları istese de istemese de ödemek zorunda olması organize bir şekilde büyük bir rantın döndüğünün göstergesidir.

Başakşehir 4. etapta toplanan aidatların miktarı ve Boğaziçi Yönetim A.Ş’nin TOKİ’nin yapmış olduğu 91 siteden ve 68.708 konuttan topladığı aidatların en büyük hissedarı; elbette KİPTAŞ, dolayısıyla İBB. Hal böyle olunca; toplanan milyonlarca liralık aidatlar, 3. Köprü, kentsel dönüşüm projeleri, toplu konutlar, duble yollar gibi talan projelerinin finansmanına dönüşüyor. Rantın getirdiği milyarlar, yeni rant ve talan projelerine zemin oluyorken; rant büyüdükçe büyüyor, zenginin cebi doldukça doluyor.

Fuat Çakır

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 23. sayısında yayımlanmıştır.

The post ” Rantta 4. Etap Başakşehir ” – Fuat Çakır appeared first on Meydan Gazetesi.