Devletin OHAL’i patronlara yaradı; patronlar için işçiyi daha fazla sömürmenin, emeği gasp etmenin önü açıldı. İşten atmalar OHAL uygulamalarıyla kolaylaştırıldı. OHAL’in ilanından bu yana sendikal baskı arttı, işçi grevleri “milli güvenlik” gerekçesiyle yasaklandı. OHAL sonrasında işsizlik, OHAL öncesine göre 20 kat daha arttı.

Ancak devletin OHAL’i, işçilerin sömürünün her haline karşı olan direnişlerini engelleyemedi. İşçiler yasaklanan grevlere, fabrika önlerine getirilen TOMA’lara, devlet kapitalizm işbirliğine ve sömürüsüne karşı direnmeye devam etti.

Devletin OHAL’i bizleri dışarıda tutsaklaştırırken, içerideki tutsaklar için de ağır tecrit koşullarını getirdi. Devletin OHAL’i tutsaklar için engellenen telefonlar, kısıtlanan mektuplaşmalar, iletişim cezaları oldu. Sayısız hapishanede “kapasitenin üzerine” çıkıldı; tutsaklar tecritin sıkışmışlığında bir de kalabalığa mahkum edildi.

OHAL sonrası başlatılan “terör hükümlüsü” yaka kartı uygulamasıyla tutsaklar ve aileleri fişlenmek istendi. Ama tüm bunlara karşı tutsaklar direnmeye devam etti. Giderek arttırılan baskı ve tecrit politikalarına karşı bedenlerini direniş alanına çevirdi; “çare biziz ve mücadelemiz” diyerek devletin OHAL’ine ve tutsaklığın her haline karşı özgürleşti.

İktidar eliyle zaten değiştirilmekte olan toplumsal değerler, kadına ve farklı cinsel kimliklere yönelik yargılar OHAL bahane edilerek doğrudan sözlü ve fiziksel saldırılara dönüştü. Şort giymek, parkta spor yapmak, evde yalnız olan bir göçmen olmak ve her zaman da yalnızca kadın olmak bu saldırıların hedefi olmaya yetti.

Ama kadınlar “Her halinize karşı direniyoruz” diyerek erkek devletin OHAL bahanesine karşı da mücadeleyi seçti. Sokaklarda ve yaşamın her alanında var olma kavgası veren kadınlar, Onur Yürüyüşleri yasaklanan LGBTi’ler, bitmeyen OHAL’de de var olabilmenin ve özgürleşebilmenin kavgasını vermeyi seçti.

Yok sayılan, kentleri bombalanan ve katledilen halklar için de OHAL’in anlamı değişmedi. Devlet kendinden olmayana yönelik saldırısını OHAL adıyla meşrulaştırdı.

Evinde uyurken panzerle ezilen çocukların, sokak ortasında askeri araçla ezilerek katledilen kadınların, devlet eliyle yok edilmek istenen bir halkın varlığı bu kez de OHAL ardına gizlendi.

Ancak yıllardan bu yana var olmak ve yalnızca yaşamak için direnen halklar için devletin OHAL’i de fark etmedi. Savaşa, talana ve katliamlara karşı var olabilmek için mücadele OHAL’de de sürdü.

OHAL’le birlikte saldırılar bütün bir yaşama yöneldi. Doğaya ve yaşama yönelik saldırılar OHAL KHK’larıyla yasal kılıflara uyduruldu. Rant ve talan meşrulaştırıldı; daha da hoyratlaştı. Kalekollar ve çılgın projeler için gerçekleştirilen ekolojik yıkımlar, ÇED raporlarına verilen jet onaylar, Cerattepe eylemlerinin yasaklanması, hayvan katliamlarının önünü açan yasalar, kentsel dönüşümde Bakanlar Kurulu’na yetki veren KHK, tekrar başlatılan Yeşil Yol Projesi… Hepsi devletin yaşama olan düşmanlığının OHAL’deki yansımasıydı.

Devletin doğaya ve yaşama yönelik düşmanca saldırıları OHAL’de sürdüğü gibi bu saldırılara karşı direniş ve mücadele de sürdü.

***

OHAL’den önce patron-devlet işbirliğiyle işçilerin yoksullaştırılmasına karşı, tutsakların yaşamına yönelik baskı ve şiddete karşı, ataerkinin tacizlerine, tecavüzlerine, cinayetlerine karşı, kendi kimliğiyle özgürce yaşamak için mücadele eden halkların katledilmesine karşı, devletin talan ve rant politikalarıyla yaşam alanlarına dönük saldırılarına karşı ezilenler nasıl direndiyse OHAL’den sonra da direnişler, eylemler devam etti. Mücadeleler sinmedi, devletin yaşam düşmanlığına karşı yaşam her alanda savunuldu.

Birinci yıl dönümünde devletin artık olağanlaştırdığı OHAL’e karşı özgür bir yaşama inanların mücadelesi sürüyor.

Bu yazı Meydan Gazetesinin 39. sayısında yayımlanmıştır.

The post OHAL Sürüyor, Mücadele de Sürüyor appeared first on Meydan Gazetesi.

2012’den beri yayın yaşamını sürdüren aylık anarşist gazete Meydan’ın 39. sayısı çıktı. Önümüzdeki günlerde 1. yılını dolduracak olan OHAL’i  konseptine alan Meydan Gazetesi’nin bu sayısındaki yazılardan bazıları şu şekilde:

İşte OHAL, İş’te işsizlik – Rıfan Güven
Adalete ve Özgürlüğe olan Açlığımızla Yaşayacağız – Mercan Doğan 
Nuriye ve Semih Yalnız Değilsiniz – Pelin Derici
Adalet Yürüyüşüne, Mitingine Dair – Meydan Gazetesi
Rant Şirkete Zehir Askere – Merve Arkun
Suruç’u Unutmayacağız, Katilleri Affetmeyeceğiz – Caner Delisu
Olağanüstü Sömürü Olağanüstü Kar – Ece Uzun
Devleti Yöneten Şirketler: Lobiciler _ Hüseyin Civan
Sınırı Aşan OHAL: Suriye – Emrah Tekin
Fiansör Katar’ın Kafala Sistemi – Halil Çelik
Devletin Bakur’daki Kürt Düşmanlığı Ohal’de de sürüyor – Fuat Çakır
Devletin Her Hali Ohal, Rojava’nın Her Hali Özgür – İlyas Seyrek
Ohal’in 3 Maymunu – Nedim Ciran
Ohal’de Saray Soytarıları – Didem Deniz Erbak
Ohal’de Taciz Tecavüz Şiddet Kadın Her Halde Direniyor – Özlem Arkun
Bir Zamanlar Buraları Hep Kapitalizmdi – Emircan Kunuk
Gerçeklik Kazanır – Özgür Oktay
Ohal’in Yasası, Şirketin Rantı – Özgür Erdoğan
Devletin Her Hali Şiddettir – Davut Erkan
Ohal Tutsaklıktır – Abdülmelik Yalçın
Sınav Depresyon Eğitim Entegrasyon – Şeyma Çopur – Ada Sapan
Bask’ta Bir İşgal Mahallesi Errekaleor Bizirik – Murat Çıkrıkçıoğlu

Meydan Gazetesi’nin bu sayısında ayrıca, “OHAL’DE Referandum” başlığıyla,  Devrimci Anarşist Faaliyet’in referanduma dair yayınlanan dördüncü bildirisi de yer alıyor.

The post Meydan Gazetesi’nin 39. Sayısı Çıktı appeared first on Meydan Gazetesi.