Rektörlük, Dicle Üniversitesi Hastanesi’nde anabilim dalları ve idari birimlere gönderdiği talimat yazısında, Covid,19’a yakalanan sağlık işçilerinin, test yapıldıktan sonra 10 gün, kliniklerde virüs tedavisi görenlerin test yaptıktan sonra 14 gün, tedavisi yoğun bakımlarda devam eden işçilerin ise test yaptıktan sonra 20 günün ardından işlerine dönmesini istedi. Rektörlük, Covid-19 tedavisinin ağırlığına göre, işe dönmelerine gün verdiği sağlık işçileri semptom gösterseler dahi, zorla çalıştırıldılar.

Rektörlük yazısında, Sağlık Bakanlığı’nın güncellediği “Kovid-19 Rehberi”ne işaret ederek, 14 Eylül itibariyle Bakanlık Rehberi’nde değişiklikler yapıldığına atıfta bulundu. Dicle Üniversitesi Hastaneleri Başhekimi Prof. Dr. Mehmet Akdağ imzalı 3 maddelik yazıda, “PCR testi pozitif çıkan çalışanlarımız PCR testi yapıldığı gün itibariyle 10 gün sonra (klinikte yatan hastalar 14, yoğun bakımda ise 20 gün sonra) yeniden test yapmadan maskeyle çalışmaya devam edecekleridir” ifadeleri kullanıldı.

Hastalıktan kaynaklı semptomları devam eden sağlık işçilerinin işe dönmesi istenilen yazıda, “Kişilerde tat, koku, duyu kaybı ve öksürük semptomunun olması, çalışmaya veya izolasyonun sonlandırılmasına engel değildir” ibaresi yer aldı.

Rehberin tüm sağlık işçilerinin takip edilmesi talep edilen yazıda, “Çalışanın kendi servisinde çalışan mesai arkadaşı veya tedavi ettiği hastaların pozitif çıkmış olması veya pozitif hasta ile temaslı olması, test yapılmasını gerektirmez” denildi.

The post Sağlık İşçileri Virüse Yakalansa Bile Çalıştırılıyor appeared first on Meydan Gazetesi.

Açıklandığı şekliyle Pandemi İzolasyon Takip Projesi ile Covid-19 riski nedeniyle evde izolasyon altında bulunması gereken kişiler evlerini terk ederse, telefonlarına uyarı mesajı gelecek ve kendilerinden izolasyon altında bulunmaları gereken yere dönmeleri istenecek. Kişi buna uymadığında bu bilgi anında polis ya da jandarmaya iletilecek ve kişinin zorla eve götürülmesi sağlanacak.

Proje, “pozitif vakaların hem kendilerinin hem yakınlarının hem de bütün bir toplumun sağlığı için gerekli olan izolasyon kuralına uyup uymadıklarının takip edilmesi” olarak açıklansa da üç GSM operatörünün elde edeceği bilgilerin ne şekilde kullanılacağı, kimlerin eline geçeceği konusu belirsiz. İletişim Başkanlığı tarafından bu uygulamanın 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’na aykırı bir yanı olmadığı belirtilse de toplumun neredeyse tamamından elde edilecek özel bilgilerin devlet ve şirketlerin eline geçecek olması kaygıları artırıyor.

The post Devlet Pandemi’yi Fırsata Çeviriyor: Hepimiz İzleneceğiz appeared first on Meydan Gazetesi.

Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından “54718026 sayılı COVID-19 Salgını Süresince Sağlık Kuruluşlarında Sağlık Personel Ayrılışları konulu Genelge” yayınlandı.
Genelgede, “3 ay boyunca, kamu ve özel sektöre ait tüm sağlık kurum ve kuruluşlarında görevli bulunan/çalışmakta olan hiçbir sağlık personelinin ikinci bir duyuruya kadar görevlerinden/işlerinden ayrılmasına izin verilmemesi kararlaştırılmıştır” ifadeleri yer aldı.

The post Sağlık Çalışanları İstifa Edemeyecek appeared first on Meydan Gazetesi.

Toplam 737 vakanın olduğu ve 2 ölümün gerçekleştiği İzlanda’da bilim insanları Covid-19 hastalarından aldıkları örnekler üzerinde yaptıkları incelemede, 40 adet mutasyona uğramış corona virüsü tespit ettiler.

Yapılan açıklamada, 9768 corona virüsü hastası, semptom gösteren ve risk grubundaki insandan örnekler alındığı, örneklerin bazılarında korona virüsünün mutasyona uğradığının gözlemlendiği ve bazılarında ise virüsün genomunda ufak değişiklikler yaşandığı belirtildi.

The post İzlanda’da Mutasyona Uğramış 40 Korona Virüs Tespit Edildi appeared first on Meydan Gazetesi.

Bir hafta içerisinde koronavirüs (kovid-19) olan kişi sayısının 191’e yükselmesinin ardından hastanelerde ek mesai yapmak zorunda kalan sağlık çalışanları ülkenin dört bir yanındaki hastanelerden insanlara evde kalma çağrısı yaptı.

Sağlık çalışanları virüsün yayılmasının önüne geçmek için insanların evden çıkmamaları gerektiğini söyleyerek bu çağrıyı yineliyor.

The post Sağlık Çalışanlarından Mesaj Var appeared first on Meydan Gazetesi.

Bangladeş’in güneyindeki Raipur kasabasında yaklaşık 25 bin kişi koronavirüsü önleyeceği inancıyla hep bir ağızdan dua etti.

168 milyonluk Bangladeş’de doğrulanmış 14 koronavirüs vakası var. Alınan önlemlerin yeterli olmadığı konuşulurken 25 bin kişinin bir araya gelmesi ve dua etmesinin virüsün yayılımını ne şekilde etkileyeceği bilinmiyor.

The post Bangladeş’te Koronavirüs Duası’na 25 Bin Kişi Katıldı appeared first on Meydan Gazetesi.

Sağlık Bakanı’nın açıklamasından önce 1 litresi 42 liraya alınabilen bir dezenfektan ürün, aradan geçen bir kaç günde olağanüstü zamlandı. Aynı ürünün 50 mililitresi 90 liraya satılıyor şimdi. Aradaki fark tam yüzde 4 bin 185.

The post Koronavirüs Nedeniyle Dezenfektanların Fiyatları %4 Bin Arttı appeared first on Meydan Gazetesi.

Dr. Sedat Gündoğdu’nun yaptığı araştırmalar sonucunda mikroplastiğe en fazla deniz tuzunda rastlandığı bunun da nedeninin denizlerdeki aşırır plastik kirliliği olduğu belirtildi.

2017 yılının Şubat ve Mart  tarihleri arasında  incelenen 5 deniz tuzu, 6 göl tuzu ve 5 kaya tuzu olmak üzere toplam 16 sofra tuzu örnekleri Çamaltı, Tuz Gölü, Palas Gölü, Seyfe Gölü, Acıgöl, Çankırı, Cihanbeyli ve Aksaray’da üretilmiş. İncelemeler sonucunda en yüksek mikroplastik partikül sayısına deniz tuzunda rastlandı. Bu veriler ışığında  sofra tuzu aracığıyla, yılda kişi başı 302,4 ile 63,7 arasında mikroplastik parçacığı tüketildiği gözler önüne serildi.

Tüm Dünyada Durum Aynı

Öte yandan Nisan 2017’de yapılan başka bir araştırma problemin bu coğrafyaya özgü bir şey değil, evrensel olduğunu gösteriyor. Avustralya, Fransa, Güney Afrika, İran, Japonya, Malezya, Portekiz ve Yeni Zelanda’dan alınan deniz ve göl tuzu örneklerinin biri hariç, tamamında mikroplastiğe rastlandı. En çok rastlanılan plastik türü ise polietilen (PE) ve polipropilen (PP) olarak belgelendi

The post Sofra Tuzunda Mikroplastik appeared first on Meydan Gazetesi.

Hapishanede sağlık sorunlarına uygun yemek verilmediği için sağlığı bozulan hükümlü Ebedin Abi Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) başvuruda bulundu. Başvurusu sonuçlanan  Abi’ye T.C 5 bin Euro manevi tazminat ile 1150 Euro mahkeme masrafı ödeyecek.

The post T.C Tutsak Ebedin Abi’ye Tazminat Ödeyecek appeared first on Meydan Gazetesi.

Her geçen gün oynayıcı sayısı binlere, on binlere hatta milyonlara ulaşan oyunlar… Sims, Second Life, Dota 2 ve nicesi. Matrix filminin sahnelerinden öte hayatımıza giren bilgisayar oyunları, gerçek yaşantının dışında duyuları harekete geçirmeyi, bireylerin kendilerine yepyeni bir yaşantısının kapılarını açmayı amaçlıyor.

İkinci Hayat mı, Gerçeklerden Kaçış mı?

Second Life, Snow Crash adlı bilim kurgu romanından esinlenerek geliştirilmiş bir simülasyon ortamıdır. Oyunun en önemli kuralı ise, sınırlarının olmaması. Kullanıcının yapacakları ise kendi hayal dünyası ve bu hayal dünyasının sınırlarını zorlaması üzerine kurulu.

Gerçek yaşantısından tamamen farklı olarak kurgulayabileceği bu dünyada birey, kendine bir avatar yaratır. Yarattığı  bu karakter ile arkadaş edinebilir, sosyalleşebilir. Oyunun diğer kullanıcıları ile (oyundaki avatarlar ile) iletişime geçebilir, iş kurabilir, para kazanabilirler. Oyunda kullanılan para birimi ise Linden doları. 262 Linden doları 1 dolara denk düşer. Ayrıca kullanıcılar oyunda kazandıkları parayı gündelik yaşantılarında kullanabilir, hatta bu sayede “zenginleşebilir”.

Başlangıçta ABD, İngiltere Brezilya gibi devletlerde kullanıcı sayısı milyonları aşan oyunun; şimdi ise dünya genelinde yaklaşık on milyon kullanıcısı bulunmaktadır. Bir oyun kullanıcısı “Eğer akıl sağlığınız yerinde değilse, her anlamda bir yetişkin değilseniz, bu oyun sizi çok çabuk etkisi altına alır ve gerçeklik iskemlenizi altınızdan çeker.”  diyerek tanımlıyor Second Life’ı.

Bir oyundan ziyade sanal gerçeklik olarak tanımlanan bu simülasyon sistemleri sayısı milyonları aşarken sanal gerçek ve “gerçeklik” kavramları, sorgulamak gereken bir durum olarak karşımıza çıkıyor.

Sanal Gerçeklik Nedir?

Sanal gerçeklik, gerçek dünyaya özgü bir durumun bilgisayarlar tarafından yaratılmış üç boyutlu simülasyonudur. Kullanıcı, yaratılan bu simülasyon ortamını üzerine giydiği çeşitli aygıtlarla duyusal olarak da algılar. Ve bu aygıtlar sayesinde simülasyon ortamını denetler. Bu sistemin tümü, sanal gerçeklik (virtual reality) olarak tanımlanır.

“Gerçeğin yeniden inşası” olarak tanımlanan bu sistemler yoğunluklu olarak 90’lı yıllarda kullanılmaya ve geliştirilmeye başlanmıştır. Simülasyon sistemlerinin gelişiminden önce, 1940’ta ilk denemeleri başlayan yapay zeka, II. Dünya Savaşı sırasında Nazilerin Enigma makinesinin algoritmasını çözmek amacıyla kullanılmaya ve geliştirilmeye başlanmış, 70’li yıllarda Microsoft, Apple, IBM gibi büyük şirketler, bu sistemleri geliştirmeye devam etmiştir.

2000’li yıllara gelindiğinde özellikle bilgisayar oyunlarında rastladığımız sanal gerçeklik “ikinci dünyanın vaadi” olarak bireylere sunulurken, yaşamın her alanında kullanımının artması üzerine çalışmalar sürdürülmektedir. Özellikle eğitimde kullanılması, “yeni dünya”nın ayak seslerine kulak vermek adına kritik bir noktada durmaktadır.

Eski Dünya, Yeni Dünya

Medya felsefesine ilişkin teorileri ve sosyolojik tespitleriyle nam salan Jean Baudrillard simülasyon sistemlerine farklı açıdan bakabilmek adına önem taşıyor. Simülasyonların sadece bilgisayarlar tarafından yaratılmadığını söylerken, bugün televizyonlarda sürekli reklamlarını gördüğümüz Disneyland’den yola çıkarak simülasyonlara dair teorilerini ortaya koyuyor. Ona göre; korsanlar, canavarlar gibi gerçek dünyada olmayan şeylerden oluşan bu büyük oyun, aslında sistem içerisindeki görevini başarıyla yerine getirmektedir. İnsanları Disneyland’e çeken şey, Amerika’nın minyatürleştirilmiş şekline benziyor oluşudur. Disneyland’de otomobil otoparka park ediliyor ve birey kendini bin bir çeşit oyuncağın karşısında buluyor. Bu oyuncakların verdiği hazzın yanı sıra dışarıdaki hayatın aksine, içeride büyük bir sıcaklık, sevecenlik ve gülümseyen suratlar olmasıdır. İçerdeki kalabalıkla otopark ise büyük tezatlık içerisindedir. İçerideki binlerce çeşit oyuncak; insanları nehir gibi oradan oraya sürüklerken, dışarı çıkan insan yalnızlığına, gerçek yaşamdaki oyuncağına, yani otomobiline dönmektedir.

Öncede halüsinasyon olarak tanımlanan sanrı, sanal gerçekliğin “gerçekliğini” yoğunluklu olarak açıklayabilmek adına oldukça etkili bir kavram. Sanrı “dış gerçekliğe ilişkin hatalı bir çıkarımın gerçekte varlığını iddia etme ve aksini kabul etmeme durumu” olarak tanımlanır. Sanal gerçekliğin bireyler ve toplumlar üzerindeki etki alanı da gerçekte var olmayan durumları varmış gibi göstermek, hissettirmek ve yeni bir gerçeklik yaratmak üzerine kuruludur. Sanal gerçeklik yalın gerçekliğe ne kadar yakınlaşırsa o kadar başarılı sayılır. Gerçekleştirilmek istenen düşler, durumlar mevcut olan gerçekliğe sığmaz. Bu yüzden hep mükemmele ulaşma, mükemmeli hayal etme güdüsü taşır. Ve bitmek bilmeyen bir döngü oluşmuş olur.

Bireylere “ikinci bir hayat” vadeden sanal gerçekliğin yaptığı; bireyleri mevcut gerçeklerden uzaklaştırmak, mevcut gerçekleri görmezden gelecek hale getirmektir. Sistemin yarattığı dünyada, sistem içerisinde görmek istediklerini gören birey; gittikçe mevcut gerçeklikten uzaklaşmakta, kopmakta ve yalnızlaşmaktadır. Böylelikle de sistem kendini koruma altına almakta ve bireylerin düş dünyasına saldırarak yaşayamadıkları  gerçekliğin bir tesellisini sunmaktadır.

Bireyin kendini kaptırdığı bu yeni dünya; var olan dünyadan, yani eski dünyadan kurtuluş değil, sistemin sağladığı seçenekleri takiben yapılan sahte bir kaçıştır.

Ece Uzun

[email protected]

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 27. sayısında yayımlanmıştır.

The post ” SANAL GERÇEK ” – Ece Uzun appeared first on Meydan Gazetesi.

2012 yılının başında çıkan yasayla herkese Genel Sağlık Sigortası yapma zorunluluğu getirildi. Sosyal Güvenlik Kurumu ‘Herkes Genel Sağlık Sigortası Olacak’ sloganı ile bu uygulamayı ilan etti. Buna göre sosyal güvencesi olmayan herkese öncelikle gelir tespiti yapılacak ve kişi, bu tespitin sonucuna göre bir prim ödemek zorunda kalacak. Öyle ya da böyle devlet, her şekilde bir ekonomik fayda sağlamış olacak.

Anlayacağınız, sömürü, Genel Sağlık Sigortası(GSS) ile bu sefer de sağlık alanında devam ediyor. Devlet, üzerinde var olduğu topraklarda yaşayanları katlettiği gibi, yaşarken de insanların sağlıklarını doğrudan ya da dolaylı tehdit ediyor, öldüremediğini ise yaşarken sömürüyor.

En doğrudan anlamıyla, devlet haraç alıyor, sağlık hizmetlerinden faydalansanız da faydalanmasanız da sizden bunun ücretini alıyor. Bir tarafta herhangi ekonomik geliri olmadığı için ameliyat olamadan hastane kapılarından döndürülenler, sigortasını yatıramadığı için taktığı dişi bile sökülenler, hastane masraflarını karşılayamadığı için çocuklarını rehin olarak bırakanlar, zorunlu gelir tespiti borçları, prim borçları… Diğer yanda kapitalizmin hijyenik, son derece teknolojik ve lüks hastaneleri ve buralarda istedikleri şekilde sağlık hizmeti alan zenginler…

Ne sağlık şirketlerine peşkeş çekilen hastanelerden, ne de bunu gerçekleştirirken ceplerini dolduran devlet görevlilerinden bahsetmeye lüzum var.

Ha bir de unutmadan, sınırdışı siyasi, ekonomik… çıkarları dolayısıyla lojistik hizmetlerinin arasında IŞİD’lilere sağlık hizmeti veren hastaneleri unutmamak lazım. Bu da, geleceğe dönük yatırım olsa gerek.

Anlayacağınız devlet yaşamlarımızdan çalıyor, sağlığımızdan çalıyor, varlığımızdan çalıyor.

Devlet varlığa da sağlığa da zararlıdır.

Rıfat Güven

[email protected]

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 24. sayısında yayımlanmıştır.

The post “Devlet Sağlığa da, Varlığa da…” – Rıfat Güven appeared first on Meydan Gazetesi.

Kadın dediğin saçını süpürge eder, siler süpürür temizler. Evin “ekonomisi” ondan sorulur, hiçbir şeyi ziyan etmez, kavanozdan abajur, klozet kapağından çerçeve yapar. Ne de olsa onun evi, bu dünyadaki biricik yeridir.

Kadın dediğin o evde ne olursa olsun sineye çeker; eridir, beyidir, ne de olsa “o ne yapsa yeridir”, kadınının başının tacıdır (Öyle olmalıdır).

Kadın dediğin rekabet etmelidir, kendini hep başka kadınlarla kıyaslayıp onlardan daha iyi anne, daha iyi eş, daha iyi aşçı… olmalıdır. (Daha iyi olmadığı zamanlarda ise sonuçlarına katlanmalıdır.)

Kadın dediğin… narin zayıf kırılgan…

Kadın dediğin 34 beden…

***

Programlanan kadınlığımızın tarifi zor değil. Her birimize ayrı ayrı zamanlarda öğütlenenlerin kimi kez klişeleşmiş tarifi bu; şimdilerde TV kanallarının yeni sezonuyla, neredeyse her kanalda yeniden karşımıza çıkan…

Kadın programlarında yemek tarifleri, çocuk bakımı, temizlik tüyoları, sağlık, estetik ya da astrolojiye ilişkin tartışmalar ya da benzer konularda uzmanlar ya da playback şarkıcıları görmeye alışkındık; ne de olsa “saçı uzun aklı kıt olan”a uygun olan program formatı buydu. Diğer taraftan; kadınlardan beklenen de kendilerine gösterilen bu kadına benzemeleriydi.

Gelgelelim bu sezonda iki farklı kadın programında karşılaştıklarımız, kadınlardan beklenenler listesinin bunlarla sınırlı olmadığını ortaya koydu.

Hasret Kara’yı 43 yerinden tornavidalayarak öldürmeye çalışan kocasının “Songül Karlı ile Yeniden” programına telefonla bağlandıktan sonra, “çok kibar konuşan ve haysiyetli bir adam olarak” konuk edilmesi, bunun hemen birkaç gün sonrasında ise Seda Sayan’ın iki karısını öldüren Sefer Çalınak’ı konuk edip “böyle güler yüzlü katil gördünüz mü” şeklinde güzellemeler dizmesi, çizmeyi aştı. Hâlihazırda neresinden tutsak elimizde kalan bu programların, konuk listelerine katilleri de eklemeleriyle, kadından bekledikleri bir nitelik daha görünür oldu: Kadın dediğin, kocasının ellerinde ölmeliydi.

Bu programlarda kendileri savunma fırsatı bulan bu katillerin söylediği ortak bir şey vardı: “Ben yaptım ama sorun bir niye yaptım?”. Hasret’i öldürmeye çalışan kocasını programına konuk ederken Hasret’i hiç dinlemeyen Songül Karlı, cinayetin bir gerekçesi olabilir gibi “karınızı niye öldürdünüz” diye soran Seda Sayan, bu kadınların öldürülmeye çalışılmasını ya da öldürülmesini meşrulaştırırken, başka kadın cinayetlerinin de önünü açtı.

Kadınların ölümü bile kabullenmelerini isteyen bu programlar televizyonda dönedursun, bu kadınlık algısının niye yaratılmak istendiğini de unutmamak lazım. Kadınların yaşadıkları sorunların çözümünü programlarda değil, sokakta örgütlenerek aramasından korkanlar her zaman bu türlü programlara başvuracaklardır.

Özlem Arkun

[email protected]

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 21. Sayısında yayımlanmıştır.

The post “Medya Kadını Katletmeye Programlı” – Özlem Arkun appeared first on Meydan Gazetesi.