Devrimci Anarşist Faaliyet(DAF) ve Genç İşçi Derneği ‘nin de katıldığı, Tuzla Tersaneler Bölgesi’ndeki İçmeler köprüsünde gerçekleştirilen eylemde, 1 Mayıs’larda yaşamını yitiren işçileri anmak için yapılan saygı duruşunun ardından basın açıklaması gerçekleştirildi.

Açıklamada, içinde bulunduğumuz Korona Krizi sürecinde işçilerin ve yoksulların görmezden gelindiği, yok sayıldığı, daha çok sömürüldüğü ve ölüme mahkum edildiği belirtildi. Salgının yayılmasına sebep olan ve etkisini artıran kapitalist sisteme karşı, işçi sınıfının birlik ve mücadelesinin gereği vurgulandı.

Okunan basın açıklamasının ardından, fiziksel mesafe uygulanarak gerçekleştirilen halay sonrası eylem, “Yaşasın 1 Mayıs, Biji Yek Gulan” ve “Her Gün 1 Mayıs, Her Gün Kavga” sloganlarının ardından sona erdirildi.

The post Tuzla’da 1 Mayıs Eylemi appeared first on Meydan Gazetesi.

Sağlık ekipleri atıktan numune alarak laboratuvara gönderdi ve daha sonra belediye ekipleri kepçe kullanarak hafriyat kamyonuna yükledi. Bölgeden uzaklaştırılan madde, imha edilmek üzere arıtma tesisine gönderildi.

Kaynak: Patika Ekoloji Kolektifi

The post Tuzla’da Gömülü Kimyasal Atık Bulundu appeared first on Meydan Gazetesi.

DİSK’e bağlı Limter-İş Sendikası, Tuzla ve Yalova tersanelerinde kayıt dışı çalıştırılan taşeron işçilerin kayıt altına almayan Sosyal Güvenlik Kurumu İstanbul İl Müdürlüğü’ne karşı Tuzla İçmeler Köprüsü üzerinde eylem gerçekleştirdi.

“SGK kayıt dışılığa göz yumuyor suç işliyor. Yasa dışılığa son” pankartını açan Limter-İş üyeleri adına konuşan Limter-İş Sendikası Genel Başkanı Kanber Saygılı, sendika olarak tersane işçilerinin sigortalarının aldıkları ücret üzerinden tam yatırılması, AGİ’lerinin taşeron ve tersane patronları tarafından gasp edilmemesi ve çok tehlikeli işler kapsamında olan tersanelerde İtibari Hizmet Zammının uygulanması için üç ay boyunca kampanya yaptıklarını söyledi.

SGK İstanbul İl Müdürlüğü’ne 29 Aralık 2017 tarihinde yaptıkları şikayet başvurusuna bir ay sonra yanıt verildiğini söyleyen Saygılı, şunları ifade etti: “SGK İl Müdürlüğü tarafından verilen yanıtta ise tersanelerde kayıt dışılığın olmadığı yargısından hareketle tersanelerin denetlenmesine gerek görmediği belirtilmiş. Yani açıktan kamu yararı ve yasalar hiçe sayılmış, tersane patronlarının aklanması yolu seçilmiştir.”

SGK yetkilileri, tersane patronlarının ve taşeronların suçlarına ortak olmayacaklarını vurgulayan Saygılı, “Önümüzdeki günlerde topladığımız imzalarla ve şikayet dilekçelerimiz ile Meclis’te ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı önünde olacağız. Asla vazgeçmeyeceğiz, boyun eğmeyeceğiz. Haklarımızı alana kadar mücadeleye devam edeceğiz. Kazanmak için siz işçi arkadaşlarımızı sendikamızın etrafında kenetlenmeye çağırıyoruz” diye konuştu.

The post Limter-İş Sendikası’ndan SGK’ya Karşı Eylem appeared first on Meydan Gazetesi.

İstanbul Tuzla’da dün gece saatlerinden itibaren ağır bir koku hissedilmişti. Yetkililerden yapılan açıklamada, kokuya neden olan kimyasal maddenin insan sağlığına tehlike oluşturmadığı iddia edilmişti. İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) de, yaptığı incelemede Tuzla’da kokuya neden olan maddelerin, metal ve tekstil sektöründe kullanılan Tetrachior cezhene ve Tricholoro ethene olduğunu tespit etti. Maddenin atık su kolektör hattına kaçak deşarj edilen kimyasal atıkta bulunduğu daha önce İBB  tarafından açıklanmıştı.

The post Tuzla’ya Zehir Solutan Maddeler Açıklandı appeared first on Meydan Gazetesi.

Bir gece evinizdesiniz, kimimiz televizyon izliyoruz. Kimimiz daha sofrayı yeni toplamış, öteki çayı koymuş. Bir başkası çocuklarını uyutmuş daha yeni. Bazısı mesaiye kalmış, hala işte. Bazısı daha yeni başlamış işe, gececi.

Zaman o basit yaşamlarımızın yanında ağır ağır akarken,  bir gariplik, bir kötülük peydah oluyor bir anda. Önce çürük bir yumurta  kokusu giriyor, sıkı sıkı kapattığımız pencerelerden. Sonra yavaş yavaş genzimizi kesen bir acı ortaya çıkıyor. Çocuklarımız boğazları parçalayan bir öksürüğün acısı ve şaşkınlığıyla uyanıyorlar. Ayaklarımızı yerden kesen bir baş dönmesi ve midemizi yakan, kavuran, fokurdatan bir ateş hissediyoruz içimizde. Sadece ben değil, sadece sen değil; koca bir şehir soluk soluğa aksıra tıksıra hastanenin yolunu tutuyor.

İşte dün gece saatlerinde Tuzla’da yaşananlar! Aslında Tuzla’lılar, böylesine küçük kıyametlere alışkınlar. Geçen sene ve 2015 yılında da benzeri vakalar yaşanmış, pek bir gündem olmayıp, deyim yerindeyse hasır altı edilmişti.

Dün ise gecenin ilerleyen saatlerinde artık gizlenemeyecek hale gelen vaka örtbas edilmek yerine dillendirildi. Tuzla Belediyesi, IBB ve öteki yetkililer buyurdular ki; “…kokunun insan sağlığına bir zararı yok, nedenleri araştılıyor…”

Sonra gecenin ilerleyen saatlerinde, sabaha karşı ikinci bir açıklama : “… Söz konusu kokunun atık su kolektör hattına kaçak deşarj edilen kimyasal atıktan kaynaklandığı tespit edilmiştir. İlk incelemelerde, insan sağlığını olumsuz etkileyen bir durum olmadığı belirlenmiştir….”

Açıklamalar yapıldı, hastanedeki onlarca insan taburcu edildi. Dosya kapandı. Herkes hayatına kaldığı yerden devam etmeye başladı. Yani bu koku bizleri hemen bugün, anında öldürmedi diye her şey bitmiş mi oluyor?

Hayır hiç bir şey bitmedi. İster kaçak, ister yasal olsun, endüstrinin etrafa pervasızca yaydığı zehre daha ne kadar sessiz kalabiliriz? Kapitalizmin endüstriyel aklına, bu aklın ürettiği üretim ve tüketim çılgınlığına, genzimizi yakan, ağaçları kurutan, buzulları eriten, tüm canlıları yersiz yurtsuz bırakan ve bizleri belki anında (bazen anında) değil ama yavaş yavaş öldüren bu kirliliğe, bu aymazlığa, yaşama karşı böylesine bir sorumsuzluğa daha ne kadar tahammül edebiliriz?

Tahammülün, sabrın, sebatın sonu yoktur. Bir sabah uyanamadığımızda, çocuklarımızın da uyanamadığı bir sabahta, kimsenin izlemediği açık kalmış bir televizyonda felaket haberlerinin dönmesini istemiyorsak; buna izin vermeyelim.

Nükleeri, termiği, HES’i ile, envai çeşit kimyasal atığı ile dünyayı çiğneyip çiğneyip tüküren tüketim kültürü ile yaşamlarımızı çalan kapitalizme izin vermeyelim.

Yavaş yavaş ya da aniden ölmek yerine yaşamayı seçelim!

The post Bugün Tuzla’da Yarın Her Yerde: Zehirleniyoruz – Özgür Erdoğan appeared first on Meydan Gazetesi.

Adore Oyuncak mağazasının Tuzla’daki deposunda çalışırken sendikalı oldukları için işten çıkarılan Adore işçileri, 39 günlük direnişlerini Adore patronlarına geri adım attırarak sonlandırdı. Mağazanın farklı şubeleri önünde bildiri dağıtımı, açlık grevi, blokaj gibi eylemleriyle Adore patronlarına korku dolu 39 gün yaşatan Adore İşçileri’nden Ertan Tekin ve Limter-İş Sendikası’ndan Kamber Saygılı ile 39 günlük direniş sürecini konuştuk.

Meydan Gazetesi: Merhabalar, öncelikle Adore Oyuncak şirketindeki çalışma koşullarını anlatabilir misiniz? Adore işçileri hangi koşullarda sendikalılaştı?

Ertan Tekin: Merhaba ben Ertan Tekin. Adore Oyuncak’ta bilgisayar operatörü olarak çalışıyordum. İşe girdikten kısa süre sonra Limter-i-İş Sendikası’na üye oldum. Sendikaya örgütlenmeye başladıktan sonra, mesai kesintileri artmaya başladı. Bunun sonucunda 8 işçi daha sendikaya üye olunca patronlar bize karşı savaş ilan etti. Biz haklarımıza sahip çıktıkça, onlar paralarından bize hakkımız olanı vermek istemediler.

Kamber Saygılı: Tamamen keyfi ve iş yasalarıyla uzaktan yakından alakası olmayan koşullar söz konusuydu. İşçiler bir taraftan mesailerin verilmemesi diğer taraftan da servislerinin kaldırılması gibi, patronların iki dudağı arasından çıkan her sözün kanun olduğu bir süreç yaşadılar. Daha sonra da sendikamıza başvurarak üye oldular. Üye olduktan sonra işçi arkadaşlarımız haklarını isteyince sendikalı olduklarından dolayı işten çıkarıldılar.

Bu süreçte kaç işçi işten çıkarıldı? Adore patronları işten çıkarmalarda ne gibi gerekçeler öne sürdü?

K.S.: 8’i sendikamıza üye olan işçilerden 1’i hariç diğerleri işten atıldılar. Gerekçe olarak hemen hemen bütün işçilerin karşısına çıkan, patronların uygulamaya soktuğu 25. maddeyi gösterdiler.

Direniş sürecini anlatabilir misiniz? Direniş çadırı kurmaya nasıl karar verdiniz?

E.T.: İlk olarak 17 Şubat’ta beni işten çıkardılar. 19 Şubat’ta, Limter-İş Sendikası ile birlikte, deponun önüne direniş çadırı açtık. İçeride çalışmakta olan işçilerin direniş çadırına gelerek bizlerle dayanışma gösterdiğini gören patronlar durumu hazmedemeyip 5 işçiyi daha işten çıkardılar. 12 gün boyunca Tuzla Adore oyuncak deposunun önündeydik. Direnişin 13. gününde Maslak’a giderek, orada bir direniş çadırı kurduk. Adore mağazalarından AVM içinde olmaması sebebiyle direniş çadırı açmak için en uygun olan yer, Caddebostan’daki şubenin önüne çadırımızı taşıdık. Burada 2 gün açlık grevi yaptık. Yaptığımız açlık grevi sonucunda kamuoyundan çok fazla tepki alan Adore patronu, bize 18 bin lira teklif etti. Biz tabi ki kabul etmedik. Çünkü teklif ettiği miktar haklarımızı karşılamıyordu. Daha sonraki süreçte nihai amaca daha çabuk ulaşmak için tekrar açlık grevi yapma kararı aldık. Sendika başkanımız süresiz dönüşümsüz, bizler de süreli dönüşümlü açlık grevine başladık. Sonrasında bir görüşme daha oldu. Bu seferde 24 bin lira teklif ettiler. Ancak bu da haklarımızı karşılamıyordu. Biz de eylemliliklerimizi arttırmaya karar verdik.

Daha sonra İstinye AVM’de bir blokaj eylemi yaptınız değil mi?

E.T.: İlk olarak işçi arkadaşlar ve sendikamızla beraber İstinye Park AVM’de basın açıklaması yapmaya karar verdik. Ama aslında mağaza içine girip orada bir kamuoyu oluşturma düşüncemiz vardı. İçeriye girdikten sonra İstinye genel müdürünün ve polislerin bütün baskılarına rağmen blokaj eylemimizi gerçekleştirdik.

Sizin de bildiğiniz gibi dayanışmaya gelenlerle birlikte mağaza içinde kalabalıktık. 4 saatlik blokaj eylemi, patronlarla görüşme yapmamızı sağladı. Haklarımızı almadan oradan ayrılmayacağımızı söyleyince, Adore patronu tüm taleplerimizi kabul etti ve bir protokol imzaladık. İstinye Park önünde basın açıklamamızı yaparak eylemimizi sonlandırdık. Daha önceki görüşmelerde önce 18 bin lira, daha sonra 24 bin lira vereceklerini söyleyen patronlar, blokaj eyleminden sonraki görüşmelerde sendikal tazminat, mesailer, ücretler, çadırda kaldığımız süre için ihbar ve kıdem tazminatları olmak üzere toplamda hakkımız olan 126 bin lirayı verdiler.

Görünen o ki yapılan blokaj eylemi doğrudan sonuca götürdü. Yasal zorunluluklara sıkışmadan doğrudan eylem ile sonuca ulaştınız.

K.S.: Bu çift taraflı mücadele bizim kafamıza göre aldığımız kararlarla, keyfimize göre işlettiğimiz bir durum değil elbette. Bu bir zorunluluk. İşçilerin lehine gibi görünen yasaların hiçbiri uygulanmıyorken, patron ve taşeronların ağzından çıkan her kelime kanun sayılıyorken, sadece yasal yollarla hiçbir kazanım elde edilemeyeceğini biliyoruz. Örneğin, Adore işçileri sadece yasal yollara başvurmuş olsalardı en az üç-üç buçuk yıl haklarını alamayacaklardı. Ama görüyoruz ki fiili doğrudan eylemle işçiler 40 gün içerisinde haklarını aldılar.

Direniş sürecini gazetemiz okurlarına aktardığınız için teşekkür ederiz. Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?

K.S.: Adore’de olsun, bundan önceki tersane direnişimizde olsun, hep yanımızda oldunuz. Ben de Limter-İş Sendikası adına sizlere teşekkür ediyorum.

E.T.: Direniş boyunca yanımızda olan Caddebostan halkı, Göztepe Dayanışması, Kozyatağı Dayanışması ve tüm devrimci kurumlara teşekkür ederim.

Röportaj : Serhat Yaşar/Dilan Yaman

Bu söyleşi Meydan Gazetesi’nin 26. sayısında yayımlanmıştır.

The post Adore Oyuncak İşçileri Direnişle Kazandı appeared first on Meydan Gazetesi.