Gençlik
Kropotkin’in Vefatı
Paylaşma ve dayanışmayı, karşılıklı yardımlaşmayı, adaleti, özgürlüğü en iyi anlatanlarımızdandı o. 8 Şubat 1921’de aramızdan ayrılışı, dünyanın pek çok farklı yerinden anarşist yoldaşın toplandığı bir eyleme dönüştü.
Anarşizm mücadelesinin en parlak ışıklarından birine yoldaşlarının vedası, Bolşeviklerin iktidarı altındaki Rusya’daki anarşizm mücadelesinin her şeye rağmen ısrarla yaşayacağını gösteriyordu.
Kropotkin’in 29. ölüm yıldönümünde, Herbert Read’in onun için yazdığı şiir, yoldaşının ardından kendi kalemiyle bir saygı niteliğinde. Çeviri inisiyatifimiz tarafından çevrilen ve ilk kez dilimizde yayınlanan metni sizlerle paylaşıyoruz.
Emma konuşurken kar yağıyordu
Keskin rüzgar ağaç dallarına vuruyordu
Ben detayları düşünmeye başladım
Pamuk saçağından ayrılmış
Dutlar al al olmuştu
Ve devrimcinin ölü bedeni tabuta konmuştu
“Huzur içinde öldü” dedi Emma
Zihnindeki ölümsüz bilgelik
Karanlık gecekondularda
Tutuşmuş yanıyordu
Düşündüm durdum
Çelik çerçeve gözlükleri yan masada
Gözleri ise sonsuza dek uykuda artık
Emma devam etti;
“Moskova’dan ya da daha uzaklardan yola çıkan
Burada toplanan bu muhteşem kalabalık
Yoksul halk
Sevgiyle birbirine sarıldı
Ve Onun sükunetine ortak oldular.”
Birkaç bin sıradan insan,
Şapkalarını indirmiş
Yünlü pantolonlarıyla
İp gibi yan yana, yol boyu dizilmişlerdi
Korteji bekliyorlardı
Dmitrov’du mekanın adı
Bedenini Moskova’dan alıp
Tören alaylarıyla
Yukarı aşağı bir mil boyunca taşıdılar
Eski devrimciler, genç öğrenciler
Ve ellerinde çelenklerle çocuklar
Çobanpüskülü ve defne yapraklı
Ellerinde kara kızıl pankartlarla
Beş mil yol kat ettiler
Kar tanelerinin
Hafifçe inişini düşündüm
Tabuta,
Bükülmüş ellere ve
Sabırlı sokaklara usulca
Ama gömmek için durdukları vakit
Karlar dinmiş
Ve kış güneşi
Tan kızılı rengiyle
Yeryüzünü terk ettiği seviyeye gelmişti
Bu Rus dünyasının
Parlak ışıklar nehri
Açılmış cenazeye döküldü
Dünyanın bütün ışık kaynakları
Tabutunun içini doldurdu
Moskova’dan yedi verst uzaklıkta
Müzelerinin merdivenlerinde
Tolstoycular toplanmıştı
Kortej geçerken
Matem müziklerini çalmak üzere
Sonrası karanlık ve sessizlik
Emma’nın sözleri kulaklarımda;
“Dağların sırtındaki höyükte
Biriken taşlar ve kırılmış dallar
Kalın iplerden ve paçavralardan örülü semboller”
Diyor ve ağlıyordu
“Peşimizden akan su
Şimdi Amur’a dökülüyor
Aşılacak başka bir dağ kalmadı artık”
Daha büyük bir dağ kalmadı aşılacak artık
Senin için sevgili yoldaş
Büyük Hingan dağını aştın
Ve yola çıktın doğuya, verimli topraklara doğru
Seni takip edecek milyonların olduğu…
Herbert Read
Anarşist Gençlik Çeviri İnisiyatifi
facebook/anarsistgenclik
twitter/anarsistgenclik
instagram/anarsistgenclik
