Liberter dusuncelerin gucune ve yadsinamaz olumlu niteligine, toplumsal devrime yonelik anarsist yaklasimlarin netligine ve tutarliligina, nihayet, liberter komunizm mucadelesinde anarsistlerin gostermis olduklari kahramanliga ve katlanmis olduklari onca ozveriye ragmen, anarsist hareketin gucsuz kalmaya devam etmesi ve isci sinifi mucadeleleri tarihinde sik sik kucuk bir olay, onemsiz bir faktor olarak gorunmesi, uzerinde dusunulmesi gereken onemli bir durum.
Liberter dusuncelerin yapici ve onemi yadsinamaz niteligi ile anarsist hareketin icinde bulundugu acikli durum arasindaki bu celiski, birden cok nedenden kaynaklaniyor; bunlar arasinda en onemli en temel olani ise, anarsist hareketin orgutsel ilkelerden ve pratikten yoksun olusu.
Tum ulkelerde, anarsist hareket, birbiriyle celiskili teori ve pratikleri savunan, gelecege yonelik perspektiflerden ve sureklilik gosteren istikrarli bir militan faaliyetten yoksun, hemen her zaman ardinda hicbir iz birakmadan ortadan kaybolan yerel orgutler tarafindan temsil ediliyor.
Bir butun olarak alindiginda, devrimci anarsizmin icinde bulundugu durum, ancak 'kroniklesmis genel orgutsuzluk' olarak tanimlanabilir.
Soz konusu orgutsuzluk hastaligi, tipki sarilik gibi anarsist hareketin bunyesine girmis ve onyillar boyunca onu gucten dusurmustur.
Bu orgutsuzlugun sonucta teorik hatalardan, ozellikle anarsizmdeki bireysellik ilkesinin yanlis bir yorumundan kaynaklandigina kusku yok. Bu ilke, sik sik, sorumluluktan bagisik olmakla karistiriliyor. Insanin kendi 'ben'ini yalnizca bireysel hosnutlugu dikkate alan bir bakis acisiyla one surmesi fikrinin yandaslari, sonu gelmez bir israrcilikla, anarsist hareketin icinde bulundugu kaotik duruma dort elle sariliyorlar ve bu fikri savunurken anarsizmin ve onun ustalarinin temel ilkelerine gondermede bulunuyorlar.
Oysa, bu ilkeler ve ustalar gercekte bunun tam tersine isaret ediyorlar.
Daginiklik ve parcalanmislik yikicidir: Ortak inanclar ve amaclar temelinde bir araya gelmis insanlarin olusturdugu birlik ise diriligin ve gelismenin gostergesidir. Toplumsal mucadelenin bu kurali, siniflar icin oldugu kadar, orgutler icin de gecerlidir.
Anarsizm ne guzel bir utopya, ne de soyut bir fesefi fikirdir; o, emekci yiginlarin toplumsal hareketidir. Bu yuzden, anarsizm, gercekligin ve sinif mucadelesi stratejisinin gerektirdigi gibi, guclerini surekli ajitasyon faaliyeti yuruten bir orgut icinde toplamalidir.
"Rusya'da bir anarsist orgutun kurulusunun, ortak devrimci goreve zarar vermek soyle dursun, son derece arzu edilir ve yararli bir sey olduguna inaniyoruz." (Bakunin, Paris Komunu'ne Onsoz'den)
Bakunin, genel bir anarsist orgutun kurulmasi fikrine asla karsi cikmamistir. Aksine, Bakunin'in Birinci Uluslararasi Emekciler Birligi'ndeki faaliyetlerinin yanisira orgutlenmeye iliskin arzu ve tasarilari, bize onu boyle bir orgutun aktif partizani olarak gorme hakki veriyor.
Genel olarak, istisnasiz tum aktif anarsist militanlar daginik faaliyete karsi mucadele etmisler, amaclar ve araclar temelinde birlesmis bir anarsist hareketin yaratilmasini arzulamislardir.
Genel bir orgute duyulan gereksinim, kendisini en derin ve en acil bicimde 1917 Rus devrimi sirasinda hissettirmistir. Liberter hareketin grupculugun ve karisikligin en yogun duzeylerini sergiledigi donem yine o donemdir. Genel bir orgutun yoklugu, pek cok aktif anarsist militanin Bolseviklerin safina gecmesine yol acmistir. Ayni eksiklik, bugun pek cok anarsist militanin pasifligine, guclerinin dikkate deger bir bolumunun atil kalmasina neden olmaktadir.
Anarsist hareketi olusturan gruplarin cogunlugunu bir araya getirecek ve anarsizm icinde tum harekete rehberlik edecek genel bir taktik-siyasal hatti olusturacak bir orgute cok buyuk gereksinim duyuyoruz.
Anarsizm icin, orgutsuzluk batakligindan cikmanin, en onemli taktik ve teorik sorunlarda sonu gelmek bilmez duraksama ve kararsizliklara bir son vermenin, acikca tanimlanmis hedefe dogru kararlilikla ilerlemenin ve orgutlu kolektif pratigi yasama gecirmenin zamani gelmistir.
Ne var ki, boyle bir orgute duyulan yasamsal gereksinimi tespit etmek tek basina yeterli degil; bunun hangi yontemlerle yaratilacagi sorusunu da yanitlamak gerekiyor.
"Synthesis"in bir orgutun yaratilmasina iliskin olarak bir recete sunar gibi ifadelendirdigi o gulunc fikri, yani, anarsizmin farkli egilimlerinin temsilcilerini yeniden birlestirmeyi onerme anlamina gelen anlayisi reddediyoruz. Heterojen teorik ve pratik unsurlari kendi bunyesinde bir araya getirecek boyle bir orgut, anarsist hareketin sorunlarina iliskin her biri kendi dusuncesine sahip bireylerin basit ve mekanik bir toplulugundan baska bir sey olmaz ve bu tur bir orgut gercekle yuz yuze kaldiginda kacinilmaz olarak parcalanip dagilir.
Anarko-sendikalist yontem anarsist orgutlenme sorununu cozmez; cunku, bu soruna oncelik tanimayan anarko-sendikalizm, yalnizca sanayi proleteryasina nufuz etme ve orada guc kazanma fikriyle ilgilenmektedir.
Oysa, sanayi proleteryasi icinde bir yer edinilse dahi, genel bir anarsist orgut olmadigi surece, bu sekilde fazla bir yere varilamaz.
Bize gore, genel orgutlenme sorununa cozum getirecek yegane yontem, anarsist militanlari, teorik, taktik ve orgutsel temelde, yani, az cok homojen bir program temelinde bir araya getirmektir.
Boyle bir programin gelistirilmesi, son yillarin toplumsal mucadele surecinin anarsistlere dayattigi temel gorevlerden biridir. Surgundeki Rus anarsistlerin cabalarinin onemli bir kismini uzerinde yogunlastirdiklari gorev budur.
Asagidaki "Orgutsel Platform" baslikli yazi, boyle bir programin ana hatlarini cizmektedir. Bu, liberter guclerin, mucadeleye yetenekli tek ve aktif bir devrimci kolektif icinde, Anarsistler Genel Birligi catisi altinda bir araya toplanmalarina giden yolda bir ilk adim olma amacini gutmektedir.
Bu platformun, su ya da bu oneme sahip butun yeni pratik adimlar gibi, bazi eksikliklere sahip oldugunu biliyoruz. Belli bazi onemli meselelere hic deginilmemis olmasi, bazi yakasimlarin yeterince gelistirilmemis olmasi, bazilarinin ise gereginden cok yinelenmis veya ayrintilandirilmis olmasi muhtemel; ama bu durum yasamsal bir oneme sahip degil. Onemli olan, genel bir orgutun temellerini atmak, bu platformun ulasmayi amacladigi hedef de bu.
Bu platformu genisletmek, ona bir derinlik kazandirmak, onu tum anarsist hareketin kesin platformu haline getirmek tamamen kolektifin butunune, Anarsistler Genel Birligi'ne bagli.
Bir baska duzeyde kaygilara da sahibiz. Kendine anarsizmi temsil etme hakkini bahseden bireyciligin ve kaotik anarsizmin temsilcilerinin agizlarindan kopukler sacarak bize ofkeyle saldiracaklarini ve bizi anarsist ilkeleri cignemekle suclayacaklarini tahmin ediyoruz. Ne var ki, bireyci ve kaotik unsurlarin 'anarsist ilkeler'den siyasal kayitsizligi, kendini her turlu sorumluluktan bagisik kilmayi anladiklarini biliyoruz; hareketimizde onarilmasi neredeyse olanaksiz bolunmelere yol acmis olan, bizim tum enerjimizle mucadele ettigimiz sey de onlarin bu yaklasimlaridir. Bu nedenle, bu kamptan gelecek saldirilari sukunetle karsilayacagiz.
Bizim umut kaynagimiz, anarsizme sadik kalan, anarsist hareketin trajedisinin sonuclarini bizzat yasayan ve bundan zarar goren, hareketin bu sorunlarina cozum pesinde kosan diger militanlardir.
Yine, Rus devriminin yarattigi atmosfer icinde dogmus, baslangictan itibaren kendilerini orgutsel yapilanma sorunlarinin ortasinda bulmus genc anarsistlere buyuk umutlar bagliyoruz; bunlar, anarsizmdeki yapici ve orgutsel ilkelerin yasama gecirilmesini mutlaka talep edeceklerdir.
Dunyanin cesitli ulkelerine dagilmis tum Rus anarsistlerini ve ayrica yalitilmis durumdaki militanlari ortak bir orgutsel platform temelinde birlesmeye davet ediyoruz.
Bu platform Rus anarsist hareketinin tum militanlarinin toplanma noktasi olsun, devrimci bir omurga islevi gorsun! Birakin bu platform Anarsistler Genel Birligi'nin temellerini olustursun!
Yasasin Dunya Iscilerinin Toplumsal Devrimi!
DIELO TROUDA GRUBU
Paris, 20.6.1926.