İşçilerin katili Mavi
Biz Kimiz? Bizler kot işçileriyiz.Göz gözü görmeyen merdiven altı atölyelerde bir mesaide 2 bin kot kumlayanlarız. Sosyal güvencesi olmadan sağlıksız koşullarda çalıştığımız için ölüme terk edilen insanlarız. Yüz metre yürüdüğümüzde ve iki merdiven çıktığımızda soluğumuz kesiliyor, ciğerlerimiz kumla dolduğu için başka işlerde de çalışamıyoruz. Bizler silikozis hastası kot işçileriyiz. Neden bu haldeyiz? Mavi Jeans, Collezione, Levis, Lee, Little Big, Diesel, Adil Işık, Loft, Colins… İşte bu katil şirketler, bedenlerimizi çürütüyor, hayatlarımızı karartıyor. Birileri fazla kazansın diye biz açlığa, sefalete, ölüme itilirken, bizleri bu duruma sürükleyenler ellerini kollarını sallayarak geziniyorlar.
Merteks gibiler yoksul mahallelerde kurdukları bir çoğu kaçak, sayısız ölüm atölyeleriyle öldürmeye devam ediyor. Hemde göz göre göre!Neden buradayız? Bu şirketlerden biri olan Mavi Jeans, kanlı pazardaki payını her geçen gün daha da büyütüyor. Artık kot kumlama işini “lazer sistemiyle yapıyoruz” dediler! Şimdi soruyoruz; 2 yıl öncesinde kot kumlama işini ne ile yapıyordunuz? 10 yılı aşan bu sürede kot kumlama işçiliği yaptırmadıklarından bahsettiler! Pekala Mavi Jeans’in bu işi merdiven altı kaçak atölyelerde yaptırdığını da biliyoruz.. Avrupa’da yasaklandığını bile bile bizlere bu işi yaptırdıklarını da biliyoruz. Şimdi kimlere, neyin vicdanını satıyorlar? Bugün Bingöl’de, Muş’ta köylerinde ölümü bekleyen, askerde çürük aldığı için evlerine gönderilen 20 yaşındaki gençlerin raporlarında sizlerin, patronlarınızın ve ihracatımız fazla diyenlerin imzaları var.
Bizler kot işçileri olarak bu katillere “cinayet” davaları açtık! Türkiye’nin bir çok ilinde taşlanmış kot satan markalara karşı Boykot başlattık. Bu işin içinden sıyrılmanın bu kadar kolay olmadığını da konuyu duyan, vicdanı sızlayan insanların dayanışmasıyla beraberce göstermiş olduk. Fakat tüm bu yaşananlara kulaklarını tıkayan patronlara ve umursamadan öldürmeye devam eden bu şirketlere karşı hiçbir şey yapılmazken bizlerin sorunlarının çözülmesine yönelikse, bir adım bile atılmadı.
Peki ne mi istiyoruz? Bu ölüm atölyelerinin bir an önce tespit edilip kapatılmasını, Bu işte çalışan ve bu işten mağdur olan tüm arkadaşlarımızın ayrıntılı sağlık taramasından geçirilmesini, Gerekli tedavilerinin yapılmasını, Sigortasız çalışanların hizmet tespitinin yapılarak bütün sosyal güvenlik haklarının verilmesini, İş göremezlik raporu verilerek maluliyet sigortasından yararlandırılmasını, Ve göz göre göre bu katliamı yapan ve yaptıranlara bunun hesabının ödettirilmesini istiyoruz. Artık hesap sorma zamanı, insan hayatını hiçe sayan bu sisteme ve ölüm saçan şirketlerine Dur! Deme zamanı.
İstanbulAhali
www.kottaslama.org
