Patronların ve Devletin Korkulu Rüyası : Nicola Sacco ve Bartolomeo Vanzetti
1800’lerin sonundan itibaren Amerika’da işçilerin öz yönetim mücadelesinden, beraberinde yükselen anarşist mücadeleden korkan patronlar ve devlet büyük bir baskı dönemi başlatarak iki anarşist işçiyi Nicola Sacco ve Bartolomeo Vanzetti’yi katletti.
Amerika’da restoranlarda bulaşıkçılık, çiftliklerde ağaç kesimi, kerpiç yapımı, taş ocağında, çeşitli fabrikalarda, su taşıyıcılığı, kunduracılık ve balıkçılık gibi birçok farklı alanda çalışan Sacco ve Vanzetti, diğer yandan göçmen işçilerin hak mücadelelerinde, grevlerde, fabrika işgallerinde, patron suikastlarında yükselen örgütlü anarşizm için mücadele etmekteydiler.
Sacco ve Vanzetti, devletin devrimci mücadeleye özellikle de anarşist işçilerin mücadelesine yönelik gerçekleştirdiği yoğun baskılar sonrasında gözaltına alınmışlardı. Devlet onları iki farklı soygun ve cinayet ile suçlayarak yedi yıl süren yargılamayla idama mahkum etmişti.
Sacco ve Vanzetti 1927 yılında 22 Ağustosu 23 Ağustosa bağlayan gece elektrikli sandalye ile idam edildiler. Ancak onlar idam edilirken dahi son nefeslerinde anarşizmin ve işçilerin adalet mücadelesini, bu mücadelenin haklılığını, meşruluğunu şu sözlerle haykırdılar:
“Özgürlüğe ve halka karşı iktidarlar böyle savaşır. Bizler, Anarşi uğuruna ölüyoruz! Yaşasın Anarşi!”
Bartolomeo Vanzetti
“Kapitalist sınıfın, devrimcilere karşı katı ve acımasız olduğunu biliyoruz. Ölümümüze ilişkin gurur duyuyoruz. Ve bütün anarşistlerin düştüğü gibi düşeceğiz.”
Nicola Sacco
1927’de gerçekleşen bu katliam ile beraber anarşist mücadele ve işçilerin öz yönetim mücadelesi bitirilmek istenmişti. Ancak katliamlarla bitirilmek istenen yoldaşlarımızdan bugüne dek örgütlenerek büyüyen anarşist devrim mücadelesi, onlarca yüzlerce binlerce Sacco ve Vanzetti ile sürüyor.
Sacco ve Vanzetti ekmek adalet ve özgürlük mücadelemizde yaşıyor.
Yaşasın İşçileri öz örgütlülüğü!
Yaşasın Anarşizm!
