1 Mayıs’ta “Her Yer Taksim”
Geçen yıl Taksim Yayalaştırma Projesi’ni bahane edip, şantiye alanında yaşanacak olası “sıkıntı”lara karşı 1 Mayıs’ta Taksim Meydanı’nı kapatan devlet, bu 1 Mayıs’ta da Taksim’i işçilere, işsizlere, ezilenlere, 1 Mayıs’ı 1 Mayıs Meydanı’nda kutlamak isteyenlere kapattı. Nisan ayından itibaren 1 Mayıs günü Taksim Meydanı’nın kapatılacağının sinyallerini veren devlet, 1 Mayıs’a günler kala ise İstanbul’un birçok noktasını demir bariyerlerle kapattı, “genel arama kararı” olduğunu iddia ederek bastığı mekanlarda 1 Mayıs öncesi baskısını giderek somutlaştırdı. 1 Mayıs günü ise İstanbul’da ulaşımı engelleyerek, Taksim’e çıkan her sokağı kapatarak, gözaltılar yaparak 1 Mayıs’ı engellemek istedi. Devletin tüm engellemelerine rağmen sokaklara çıkanlarsa, 1 Mayıs’ta Taksim Meydanı’na çıkabilmek için saatler boyu direndiler.
1 Mayıs günü sabahın erken saatlerinde binlerce kişi, Şişli’deki DİSK Genel Merkezi önünde, Mecidiyeköy’de, Beşiktaş’ta ve İstanbul’un birçok farklı noktasında, Taksim’e gitmek için toplanmaya başladı. 1 Mayıs’ta Taksim Meydanı’na çıkmak isteyenler her sokağı “Yaşasın 1 Mayıs” sloganlarıyla inletirken, Taksim’e çıkan tüm yolları kapatan devlet, direnenlerin üzerine saldırdı. Polis, DİSK binası önünde, Mecidiyeköy’ün ara sokaklarında, Beşiktaş’ta toplananlara biber gazıyla, tazyikli suyla, plastik mermilerle saldırırken, sokakları dolduran binlerse maruz kaldıkları saldırıya karşı her sokağı, her caddeyi, direniş ateşinin yandığı her yeri Taksim yaptılar.
1 Mayıs günü boyunca süren devlet terörüne rağmen sokakları terk etmeyenler, Taksim Direnişi’nin ruhuyla yeniden doldurdular sokakları. Yasaklara, baskılara, engellemelere, polis barikatlarına rağmen 1 Mayıs’ta Taksim’e çıkabilmek için mücadele ettiler.Yaşanan yüzlerce gözaltıya ve yaralanmalara rağmen, İstanbul’un dört bir yanında, gün boyu süren bir direniş örgütlediler.
Bizler, 1886’da idam edilen anarşist yoldaşlarımıza olan inancımızla, 1977’de katledilen ezilenlerin öfkesiyle bu 1 Mayıs’ta da yine sokaklardaydık. Bizlere kapatılan meydanlara, sokaklara, dayatılan yasaklara rağmen, isyanımızın ateşini daha da büyütmek için direndik. 1 Mayıs’ta bizlere meydanları kapatanlara, isyanımızın gününü “bayram” ilan edip unutturmaya çalışanlara, yaşamlarımızı çalanlara karşı sokaklara çıktık. Bizlere Taksim’i kapatanlara karşı, bulunduğumuz her yeri Taksim yaptık.
Bizler biliyoruz ki devlet yasaklarıyla, baskılarıyla, terörüyle bizleri yıldırabilmek için sokakları, meydanları kapatıyor. Daha önce de yaptığı gibi, 1 Mayıs’ları bizlere yasaklayarak, ezilenlerin öfkesini susturabileceğini zannediyor. Ancak bizler, ezilenler bu 1 Mayıs’ta da, İstanbul’da ve coğrafyanın dört bir yanında daha da büyüttüğümüz isyan ateşimizle, iktidarının sarsılması korkusuyla telaşa kapılan devlete karşı mücadele etmeyi, direnmeyi sürdürüyoruz. 1 Mayıslarda bizlere yasaklanan sokaklara, meydanlara karşı her yeri Taksim; devlet terörüne, polis şiddetine karşı her yeri direniş alanı yapmaya devam ediyoruz.
