Geçmiş zamanlarda büyük sofralardan eksik olmayan içeçektir şerbetler . Arap kültüründe konuğa mutlaka ikram edilmesi gereken, paylaşılmaktan hoşlanılan bu lezzet, şimdilerde unutulmaya yüz tutsa da bu kültürün yaşatıldığı sofralar halen var.(1)

Osmanlı’dan gelen altın tombaklarda sunulan şerbet, İngiliz seyyahlarla birlikte, İtalyan, Fransız ve dünya mutfağına “sorbetto” olarak girer.

Şerbetin ana maddesi şeker ve sudur. Özellikle şeker kullanımının yaygınlaşması ve şekerin aynı zamanda yiyecekleri koruma yöntemlerinden biri olarak uygulanmaya başlanması reçel, murabba, şurup ve nihayet şerbetin ortaya çıkmasını sağlamıştır.

Şurup şerbetin temelidir. Doğadan toplanan çiçek, bitki, meyve, kök, kabuk ve tohumlar şekerle yada şekersiz kaynatılarak, belirli bir kıvama geldiğinde soğutularak cam kavonozlarda saklanır. Şerbet yapılması gerektiğinde 1/3 oranında suyla sulandırılarak sunulur. Ayrıca pestil, kurutulmuş meyveler, pekmez, meyve ekşilemeleri, bal ve sirke gibi ürünlerde şerbet yapımında kullanılabilir.

Özellikle yaşamınızdan çıkartmak istediğiniz içecekler (coco cola, fanta, cappy vb.)varsa şerbet yerinde bir alternatif olarak düşünülebilir. Marketlerde ve bakkalarda satılmaz. Tamamen doğaldır ve yapımıda oldukça kolaydır.

Şerbetler yaz aylarında soğutularak kış aylarında ise sıcak içilir.

(1)bknz;içnz 26A Kafe