Nicola Sacco ve Bartholomeo Vanzetti, İtalya’dan genç yaşta ayrılmış , ABD’de çalışmaya başlamış ve kendileri gibi, İtalya’dan gelen göçmen anarşist arkadaşlarından etkilenerek anarşist mücadelede aktif olarak yer almış iki işçiydi. 15 Nisan 1920 ‘de bir ayakkabı fabrikasının muhasebecisi ve güvenliğinin öldürülmesiyle Boston ‘da başlayan cadı avı , iki İtalyan göçmenin, üzerlerinde anarşizm propagandası bulunan bildiriler ve silahlarla gözaltına alınmalarıyla son bulmuştu. Bu iki İtalyan göçmen Nicola Sacco ve Bartholomeo Vanzetti’ydi.
Sacco’nun 15 Nisan’da işe gitmemiş olması , Vanzetti’nin Noel’de yapılan Bridgewater Soygunu’ndan suçlu bulunup 12-15 yıl arasında hapis cezasına çarptırılması ve aslında anarşist olmaları düzmece delillerle suçlu ilan edilmeleri için birer bahaneydi sadece.
ABD’de restoranlarda bulaşıkçılık, çiftliklerde ağaç kesimi, kerpiç yapımı, taş ocağında, çeşitli fabrikalarda, su taşıyıcılığı, kunduracılık ve balıkçılık gibi birçok farklı alanda çalışan Sacco ve Vanzetti, diğer yandan göçmen işçilerin hak mücadelelerinde, grevlerde, fabrika işgallerinde, patron suikastlarında yükselen örgütlü anarşizm için mücadele etmekteydiler. Amerikan devleti için, Sacco ve Vanzetti aleyhine üretilen düzmece delillerin ardındaki asıl nedenler ise bunlardı. Sacco ve Vanzetti, devletin devrimci mücadeleye özellikle de anarşist işçilerin mücadelesine yönelik gerçekleştirdiği yoğun baskılar sonrasında gözaltına alınmışlardı. 1921’de başlayan ve yaklaşık 7 yıl süren “yargılama” tiyatrosu ise, devletlerin adaletsizlik timsali olarak tarihe geçecekti.
Sacco ve Vanzetti 1927 yılında 22 Ağustosu 23 Ağustosa bağlayan gece elektrikli sandalye ile idam edildiler. Ancak onlar idam edilirken dahi son nefeslerinde anarşizme ve işçilerin adalet mücadelesine, bu mücadelenin haklılığına, meşruluğuna olan inançlarını şu sözlerle haykırdılar:
“Özgürlüğe ve halka karşı iktidarlar böyle savaşır. Bizler, Anarşi uğruna ölüyoruz! Yaşasın Anarşi!”
Bartolomeo Vanzetti
“Kapitalist sınıfın, devrimcilere karşı katı ve acımasız olduğunu biliyoruz. Ölümümüze ilişkin gurur duyuyoruz. Ve bütün anarşistlerin düştüğü gibi düşeceğiz.”
Nicola Sacco