Vio Met işçileri kooperatifleşme yolunda, bakanlıkla yaptıkları son görüşmenin ardından 12 Şubat’ta fabrikayı işgale hazırlanıyorlar.
Geçtiğimiz Eylül ayında bir dayanışma kervanıyla Yunanistan’daki bir çok şehre uğrayarak, Atina’ya gitmiş ve kooperatifleşmek için hazırladıkları taslağı bakanlığa ulaştırmışlardı. Fakat pek de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, geçtiğimiz aylar boyunca bu konuda herhangi bir düzenleme yapılmaması, Vio Met işçileri için bir engele dönüşmedi. Tersine, bildikleri ve şimdiye kadar kullandıkları yöntemi uyguladılar: Öz-örgütlülük ve dayanışma. Geçtiğimiz günlerde bir dayanışma çağrısı yapan Vio Met bu kez kervanı tersine çağırdı. 11 Şubat günü Yunanistan’ın bir çok şehrinden ve yurtdışından da katılımın gerçekleşeceği bir dayanışma konseri gerçekleşecek ve bunun ardından ertesi gün yani 12 Şubat’ta hep birlikte fabrikaya girilecek ve saat 12:00’de bir basın toplantısı gerçekleştirilerek fabrika çalıştırılmaya başlanacak.
Vio met işçilerinin paylaştığı bildiri:
VIOMET mücadelenin tarihi…
Viomihaniki Metaleftiki (VİOMET), Selanik’te inşaat malzemeleri üreten bir fabrikadır. 2011’de iflas edip, kredi borçlarını VİOMET’e devreden Filkeram & Johnson şirketinin, ikincil şirketidir. İşverenler, öncelikle işçilerin maaşlarını ve hak ettikleri ikramiyeleri geciktirmeye başlarlar; Mayıs 2011’de ise bütün işçi ödemeleri askıya alınır. İşçiler, el konulan maaşlarını alma hedefiyle greve geçerler, patronlar da bunun üzerine fabrikayı terk ederler. VİOMET işçileri kendilerini, bugünlerde sıkça rastladığımız bir biçimde boşlukta bulurlar:
Çalışıyor görünüyorlar fakat maaşlarını alamıyorlar; işsizlik yardımını alabilecek durumda da değiller, çünkü aynı şekilde, resmi olarak bir işleri var! Diğer yandan VİOMET işçileri, fabrikanın ürünlerinin büyük talep gördüğünün de farkındalar…
İşçiler kendilerine dönüp, kendi evlerinde yalnızlık içinde işsizlik kabusuna kapılacaklarına; sendikalarına yönelip, örgütleniyorlar. Ekonomik açıdan en zor durumda olanları desteklemek için bir yardım fonu oluşturmuş durumdalar ve gece gündüz fabrikada kalıp, değişen vardiyalarla orada bulunan üretim makinelerini koruyorlar. İşçiler kendi sendikalarını, gerçek temel bir sendika gibi yürütüyorlar. Sık sık genel toplantılar gerçekleştirerek, kararları herkesin eşit düzeyde katılımı sonucu almaya çalışıyorlar. İşçilerin kendi yazılarına göre de “Sponsorsuz, işçi mücadelesini kendi yararları için kullanıp yöneten; işçileri terörize edip, mücadelelerini kontrollü yenilgilere sürükleyen, parti veya çeşit çeşit babalardan uzak!”.
İşçiler toplantılarında, içinde oldukları durumdan çıkış yolları üzerine yoğunlaştılar. Sorularına cevapları, daha önce kendileri gibi aynı durumları yaşamış başka işçi deneyimlerinde ve işçi hareketlerinde aradılar; ilhamı da yine krizi yaşamış Arjantin’in, fabrika işgallerinden edindiler. Fikir şekilleniyor; “Onlar yapamıyorsa, biz yaparız!”, nasılsa patronlar hep kârdan yararlandı, fabrikayı işletenler ise hep işçiler oldu.
Sonunda, iki milyonluk işsizler ordusuna katılmayı reddedip, patronlardan terk edilmiş fabrikayı kooperatif şeklinde yürütmeye karar verdiler. Bu karar genel toplantıda işçilerin 98% oyuyla alındı. Kooperatife katılma kararını alanlara, hisseler eşit şekilde dağıtılacak, kooperatife katılmak istemeyenler ise işine fabrika kapanmadan önce imzalanmış sözleşmelerine göre devam edeceklerdir. Genel işçi toplantısı ise, fabrikanın nasıl yürütüleceğine karar verecektir.
Temmuz 2012’de, Selanik’te VİOMET mücadelesine yönelik işçi, işsiz ve öğrencilerden oluşan dayanışma ve destek girişimi, bu şekilde kuruldu. Bu girişimin temel rolü; VİOMET sendikasıyla bir arada çalışıp, VİOMET’in taleplerinin ve amaçlarının gerçekleşmesini, mücadelenin daha geniş alana duyurulmasını ve yayılmasını sağlamaktır. Bu çerçeve içerisinde, yazdan itibaren bugüne kadar, Selanik kitlesi, bildirilerle, radyo işgalleriyle, basın açıklamalarıyla, mikrofon duyurularıyla, geniş bir şekilde konu hakkında çalışma yürüttü.
Zamanla Yunanistan’ın farklı şehirlerinde de VİOMET’e destek amaçlı olarak, benzer girişimler kuruldu. Yurt dışından bile işçilere ekonomik destekler gelmeye başladı: Viyana, Roma, Madrid, Budapeşte, Melbörn, Kopenhag destek sunan şehirlerden sadece bazıları. Bu çerçevede Eylül 2012’de, Aleksandropolis’den Atina’ya kadar bir Mücadele Kervanı Yunanistan’ı gezdi ve her durağında da çeşitli etkinliklerde yer aldı. Kervanın amacı, VİOMET’in aşağıdaki taleplerini ve içeriği bildirilmekti:
Fabrikalar işçilerin ellerinde. Bütün işyerlerinde öz-yönetim! Üretim araçları, toplumun zenginliğini üretenlerin ellerine geçsin! Fabrikalardan en küçük işletmelere kadar, en küçük işletmelerden tarlalara kadar, işçiler öz-yönetim silahıyla üretim prosedürlerini ellerine alıp, toplumun yararına göre yönetsinler. ViOMET mücadelesi, işçilerin patronsuz yapabildiklerini ve becerebildiklerini gösterecektir.
Mücadele işçilerin ellerinde. Bugün, her zamankinden daha çok, işçi sınıfı mücadelesinin yaratılması ve desteklenmesi gereklidir. Bu mücadelelerin, VİOMET gibi, tek yönetim araçları genel toplantıları olmalıdır. Bu toplantılarda doğrudan demokrasiyle, bürokrasi ve atama mantığından uzak kararlar alınacak.
Bu mücadele, her birimizin mücadelesi olsun. Yunanistan’daki tüm işçiler, süren genel grevle, yerel ve yabancı sermayenin hayatlarımıza getirdiği fakirliği ve yoksulluğu çökertelim. Bütün şirket ve fabrikalar greve katılsın. Süren genel grevle işçi sınıfı kendi gücünü hissedip memorandumları, troykayı, işçileri çökerten kanunları, hükümetleri ve patronları süpürsün.
Koşullar olgunlaşmışken, VİOMET mücadelesi her yerde duyulmuşken, dayanışma haraketi olağanüstü büyümüşken, artık işçilerin fabrikaya girme, makineleri çalıştırma zamanı gelmiştir. İşçilerin kararına göre bu girişim, 12 Şubat 2013 tarihinde gerçekleşecektir. Ayrıca fabrika açılışı çerçevesinde bu defa “Ters Kervan” organize edilmektedir. Bu kervan için Yunanistan’ın her yerinden dayanışmacılar, VİOMET’e desteklerini sunmak için, Selanik’e gelecekler. Fabrika açılışından bir gün önce büyük bir gösteri ve konser gerçekleştirilecek. Ertesi gün işgal altına alınmış fabrikadan basın açıklaması yapılacak ve sonra da üretim başlamış olacaktır.
VİOMET işçilerinin mücadelesi sadece inşaat sektörü işçileri için önemli değildir. Her gün işsizlik tehdidi altında olan, işini kaybetmiş olan, patron yararı için esnek çalışmak zorunda kalan, maaşlarını alamayan, sigortasız çalışan diğer bütün işçiler için de önemlidir. Sırf patronların dünyadaki ve buradaki işçilere karşı asalak rollerini sorguladığı için değil, kapitalizm krizinin altında her gün daha da çökmekte olan bir topluma tek gerçekçi çıkış yolunu gösterdiği için de önemlidir. VİOMET mücadelesi, işsizlikten ve kapalı iş yerlerinden nasıl kurtulacağımızı gösteriyor: Mücadele yoluyla, patronlara karşı durma yoluyla, üretim araçlarının işçilerin ellerine geçmesi yoluyla gerçekleşecek.
Dayanışma Kervanı Bakanlık Yolunda